Jeśli spotkaliście się ze stwierdzeniem, że „Mapa” Barbary Sadurskiej jest nietypowa, to potwierdzam. Pierwsza strona, pierwsze zdania, wodzę oczami po tekście i zastanawiam się, czy z moim egzemplarzem jest coś nie tak. Bardzo szybko przychodzi refleksja, że właśnie tak ma być, że to ma sens, że to jest po prostu świetne! A w momencie, kiedy złapałam wspólny rytm z autorką, to czułam się obdarowana najwspanialszym prezentem.
Ogromną siłą książki jest jej konstrukcja. To siedem opowiadań połączonych motywem siedemnastowiecznej mapy, które tak naprawdę tworzą jedną, piękną historię. Czytając lawirujemy pomiędzy subtelnymi znakami, wskazówkami, niteczkami, które łączą fragmenty fabuły. To nie tylko prezent jaki daje autorka, to nagroda za uważne czytanie i wsłuchiwanie się w melodię opowieści. Cudo!
Pierwszy raz spotkałam się z taką formą snucia opowieści, która nie tworzy monolitu, jednolitej fabuły, ale zlepiona jest z mniejszych fragmentów, które tak naprawdę również nie mają ostrych kantów, a mimo to, doskonale się ze sobą komponują.
Książką nie rządzi chaos. Tutaj wszystko jest przemyślane w taki sposób, żeby zbaczać z utartego, literackiego szlaku, a równocześnie dawać radość z poznawania nowych ścieżek i terytoriów.
Barbara Sadurska nie tylko zabiera czytelnika w różne rejony świata. Porywa go również w podróż w czasie. Podróżujemy, śledzimy losy bohaterów, ich poczynania i badamy, jak podjęte decyzje wpływają na dalsze wydarzenia. Raz tu, raz tam. Świat stoi dla nas otworem i nic nas nie ogranicza – ani ramy, ani konwenanse.
„Mapa” jest zaczarowana. Jest książką, którą po skończeniu chce się czytać na nowo. Jeśli obawiacie się nielinearności, to zachęcam do odłożenia strachów na bok. Podjęcie próby podążania na autorką jest tego po stokroć warte. Warto również dodać, że „Mapa” jest literackim debiutem. Czapki z głów!
Tytuł: „Mapa”
Autor: Barbara Sadurska
Wydawnictwo Nisza
Forma książki: papierowa, dostępna w formie e-booka
Gatunek: literatura piękna
