Kategoria:

Audiobook

„Sekretne życie pisarzy” Guillaume Musso – Powieściowa łamigłówka

przez Katarzyna Denisiuk 7 września 2020

Z Musso za pan brat

Przyznaję, że miałam taki czas w czytelniczym życiu, że czytałam dużo powieści Guillaume Musso. Nie pamiętam od jakiej książki zaczęła się nasza wspólna przygoda, ale po jej przeczytaniu – i zachwycie – nadrabiałam inne tytuły, które zostały już wydane na polskim rynku. Potem czytałam również powieści, które wyszły spod pióra jego brata Valentina Musso – były całkiem niezłe. W końcu nastąpił przesyt i zmiana moich zainteresowań w kierunku literatury pięknej i literatury faktu. Czy przerwa od powieści Guillaume Musso, gwiazdy literatury francuskiej, trwała długo, czy zbyt długo?

Sięgnięcie po „Sekretne życie pisarzy” w formie audiobooka było impulsem i odpowiedzią na podszepty mówiące: „sprawdź jak teraz odbierzesz jego pisarstwo; może spróbujesz niedługiego audiobooka? (czyta jeden ze świetnych lektorów – Marcin Popczyński). Uległam!

Sekretne życie, czyli jakie?

Akcja powieści przenosi nas na dziką wyspę na Morzu Śródziemnym, gdzie w zaciszu własnego domu, i z dala od ciekawskich sąsiadów, zaszył się sławny pisarz Nathan Fawles. W tym momencie, nie wiem dlaczego, przychodzi mi na myśl bardzo znana i ceniona przez wielu czytelników (niestety nie przeze mnie) powieść „Mag” angielskiego pisarza Johna Fowlesa.

Fawles jest mężczyzną bardzo tajemniczym, nad wyraz ekscentrycznym, gdyż u szczytu sławy zniknął z radarów swoich wiernych fanów i zadeklarował koniec swojej pisarskiej kariery. Nie odpowiada na listy, wiadomości e-mail oraz nie udziela wywiadów, a każdego obcego „wita” z bronią palną.

Na wyspie zjawia się szwajcarska dziennikarka, która z wielką determinacją stara się dotrzeć do pisarza i odczarować jego wizerunek. To, co początkowo wyglądało na niewinne spotkanie, wkrótce zmienia się w historię pełną grozy, odkrywającą głęboko zakopaną przeszłość.

Kilka słów o wrażeniach

Audiobooka słucha się bardzo dobrze. W moim odczuciu powieść Guillaume Musso zaspokoi wszystkie pragnienia ukierunkowane na literaturę lekką, z zapętloną zagadką stanowiącą iście kryminalną łamigłówkę. „Sekretne życie pisarzy” jest szybką literacką wycieczką, z której czytelnik może przywieźć garść pozytywnych wrażeń, kilka kolorowych kadrów i historię, z którą podzieli się z przyjaciółmi.

Powieść ta była dla mnie małą przyjemnością, bez przykrych momentów, ale też nie zrodziła pragnienia nadrobienia nieprzeczytanych książek autora. Gdybyśmy byli przed wakacjami, to poleciłabym ją jako niezłe towarzystwo do hamaka, na leżak, czy też do plecaka.

Tytuł: "Sekretne życie pisarzy"
Autor: Guillaume Musso
Wydawnictwo Albatros, Audioteka
Tłumaczył: Joanna Prądzyńska
Forma książki: audiobook, czyta Marcin Popczyński; dostępna w formie e-booka
Gatunek: literatura piękna

7 września 2020 0 komentarz

Audiobook Kryminał

„Sfora” Przemysław Piotrowski – Przeszłość powraca

przez Katarzyna Denisiuk 31 sierpnia 2020

O tym, jak ponownie trafiłam do Zielonej Góry

„Sfora” Przemysława Piotrowskiego to kolejna powieść cyklu zatytułowanego „Igor Brudny”. Na jej temat możemy przeczytać liczne, bardzo entuzjastyczne opinie wyrażane przez koneserów kryminalnych powieści. Co więcej, niektórzy czytelnicy okrzyknęli tę powieść kryminałem roku. Swego czasu przesłuchałam Piętna (pierwszej powieści wymienionego cyklu) i pozostawiona z dobrymi wrażeniami, postanowiłam poznać dalsze losy bohaterów. Po jej wysłuchaniu wiem na pewno, że Przemysław Piotrowski nie stroni od mocnych scen oraz przeraźliwych bohaterów, będących równocześnie nietuzinkowymi i rzadko spotykanymi w polskiej literaturze.

Wilki

Jednymi z drugoplanowych bohaterów powieści są wilki (stąd tytuł). Kiedyś wysłuchałam „Wilków„ Adama Wajraka i czytając „Sforę” bardzo ciążył mi obraz tych zwierząt przedstawiony na kartach książki. Na szczęście autor, na końcu powieści poprawił ich wizerunek i uspokoił czytelnika, czyli mnie 🙂

Kilka słów o fabule i tempie akcji

Powieści Przemysława Piotrowskiego nie można odmówić odpowiedniego, przez to wzbudzającego ciekawość, stopnia złożoności i skomplikowania kryminalnej zagadki oraz tempa akcji. Na kartach „Sfory” cały czas coś się dzieje, ale jest to podyktowane naturalnemu postępowi prowadzonego śledztwa, nie zaś sztucznym zabiegom mającym na celu podkręcenie zainteresowania. Dzięki temu czytelnik nie czuje się wodzony za nos, ani stawiany w sytuacji „a ja coś wiem, ale nie powiem”.

O czym jest „Sfora”?

Już wiecie, że jest ciekawie, płynnie i z odpowiednią dawką tajemnicy. Ale z czym i kim tym razem mierzą się inspektor Romuald Czarnecki i komisarz Igor Brudny? Z czymś co jeży włosy na karku i wzbudza bardzo silne emocje.

W lasach w okolicach Zielonej Góry grasuje sfora wilków. Jest to niewątpliwie duży problem, jednak tym, co aktywuje miejscową policję jest odnalezienie ludzkiej ręki ze śladami ludzkich ugryzień. Zostaje powołana grupa dochodzeniowo-śledcza, w skład której wchodzą między innymi warszawscy funkcjonariusze – Igor Brudny i Julia Zawadzka. Intuicja Budnego podpowiada mu, że obecne wydarzenia mają coś wspólnego z niedawno zakończoną sprawą (o niej przeczytacie w „Piętnie”). Giną kolejne osoby, a sfora coraz śmielej sobie poczyna.

Czy warto przed „Sforą” przeczytać „Piętno”?

Tak! Sporo wątków, które miały początek w „Piętnie”, w „Sforze” się rozwija. Poza tym obecność niektórych bohaterów i ich rola w bieżącej sprawie, ma swoje źródło w przeszłości. Czytanie powieści jedna po drugiej, w mojej ocenie, jest bardzo dobrym pomysłem.

Kilka słów o wrażeniach

Czy „Sfora” to kryminał toku? Nie mnie oceniać. Na pewno tak kategorycznie mogą się wypowiadać czytelnicy będący znawcami kryminałów i … na koniec roku. A tak na serio. Kolejnej powieści Przemysława Piotrowskiego słuchało mi się bardzo dobrze. Myślę, że entuzjaści kryminalnych zagadek znajdą w niej wszystko, czego po mocnych kryminałach oczekują. Mnie osobiście bardzo podoba się kreacja głównych bohaterów, którzy wydają się bardzo realni. Sama kryminalna zagadka jest dosyć niezwykła, ale w końcu to fikcja literacka, a nie literatura faktu. Cykl autorstwa Przemysława Piotrowskiego traktuję jako dużą przyjemność z dreszczykiem i czekam na kolejną powieść.

Tytuł: "Sfora"
Autor: Przemysław Piotrowski
Wydawnictwo Czarna Owca, Audioteka
Forma książki: audiobook, czyta Wojciech Żołądkowicz 
Gatunek: kryminał
Seria: Igor Brudny (2)

31 sierpnia 2020 0 komentarz

Audiobook Horror

„Zwierciadło piekieł” Graham Masterton – Koszmar powraca

przez Katarzyna Denisiuk 13 lipca 2020

Co powiesz na przeczytanie horroru? Ja?! Serio? Ja nie czytam horrorów. Nie lubię się bać. Na palcach u jednej ręki policzę filmy grozy, które oglądnęłam. Po „Piątku 13″ w towarzystwie moich koleżanek w podstawówce, ulokowanych na jednym fotelu (żeby było raźniej), bałam się wrócić do domu. Dlatego nie, horrory nie dla mnie.

Po czym jako kolejnego audiobooka wybieram „Zwierciadło piekieł” autorstwa Grahama Mastertona. Spiritus movens tego „spontanicznego” wyboru jest Gosia, która w komentarzu do jednego z postów na Instagramie napisała, że jest to „rewelacyjne słuchowisko” i że będę zadowolona. Co tu wiele pisać – miała rację!

Co ujęło mnie w tej produkcji? Tak, to jest produkcja, w którą zaangażowanych zostało oprócz samych lektorów, dużo innych osób. Ujął mnie rewelacyjny dobór aktorów (sic!), którzy stworzyli kapitalny teatr głosów. Nie będę wszystkich wymieniała, bo jest ich wielu, ale tym, który dotąd dźwięczy mi w uchu jest Przemysław Bluszcz. Ogromnie żałuję, że jego rola, jego udział, nie trwały długo. To co zrobił było naprawdę świetne. W roli kobiecej najbardziej podobała mi się Dorota Kolak. Uwielbiam jej głos i interpretację tekstu. Cały czas mam w pamięci jak czytała powieść Zygmunta Miłoszewskiego „Jak zawsze” wcielając się w rolę Grażyny.

Przyznaję, że zachłysnęłam się formą i przy jej mistrzostwie, sama treść schodzi trochę na dalszy plan. Mimo wszystko, nie jest bez znaczenia. Akcja powieści dzieje się w Hollywood, gdzie scenarzysta Martin Williams, zafascynowany postacią tragicznie zmarłej młodej gwiazdy kina, chce przyczynić się do realizacji nowego filmu o cudownym chłopcu. Jednak jego pomysł na scenariusz nie spotyka się z entuzjazmem agenta filmowego, który ten temat traktuje jak tzw. odgrzewany kotlet. Do czasu.

Obsesja związana z młodym Boofulsem skłania Martina do odkupienia lustra, które było świadkiem śmierci chłopca, zaszlachtowanego i porąbanego przez jego babcię. Od momentu wstawienia nowego wyposażenia do mieszkania Martina, zaczynają się dziać przerażające rzeczy.

Klasyka horroru, przyznacie. I tak jest! Jestem przekonana, że po książkę nie sięgnęłabym, nawet jeśli ktoś zachęcałby mnie mówiąc, że jest to doskonały dreszczowiec. Jednak połączenie dobrej fabuły z doborową grą aktorską i efektami dźwiękowymi, dało diabelnie dobry efekt.

Tak jak Gosia, będę polecała tę produkcję, bo zabawa przy jej słuchaniu jest przednia. Może inaczej „śpiewałabym”, gdyby odsłuch był w ciemnej uliczce, albo w lesie, z dala od towarzystwa? 😉 Warto!

Tytuł: „Zwierciadło piekieł”
Autor: Graham Masterton
Wydawca Audioteka
Tłumaczył: Paulina Braiter-Ziemkiewicz
Forma książki: słuchowisko
Gatunek: horror

13 lipca 2020 0 komentarz

Audiobook Thriller

„Bliżej, niż myślisz” Ewa Przydryga – Wyboista droga

przez Katarzyna Denisiuk 26 czerwca 2020

Żeby książki się dobrze słuchało, to musi zaistnieć korelacja ciekawej treści i lektora, który przyjemnie dla ucha zinterpretuje czytaną treść. W przypadku audiobooka „Bliżej niż myślisz” Ewy Przydrygi, gdzie w rolę czytającej wcieliła się Wiktoria Wolańska, ten zabieg udał się całkiem dobrze.

Zarys fabuły jest dosyć schematyczny. Jest ona, czyli Nika Wermer, która odcięła się od swojej przeszłości, a jej nowe życie nie jest pasmem sukcesów i szczęścia. Prowadzi niewielki pensjonat w Gdyni. Nie jest to popularne miejsce, ba! wręcz kameralne. Powieść rozpoczyna się mocnym uderzeniem. Nika jest przekonana, że jest świadkiem morderstwa jednego z gości. Wezwany na miejsce zdarzenia policjant nie widzi podstaw, żeby jej wierzyć. Kobieta przekonana o swoich racjach postanawia na własną rękę poznać prawdę.

„Bliżej niż myślisz” ma niezły początek, który poprzez różne perypetie głównej bohaterki doprowadza do zaskakującego zakończenia. Wszystko się tu zgadza, wszystko jest na miejscu, dlatego uważam, że to jest całkiem dobry thriller psychologiczny.

Nikę poznajemy w momencie, kiedy nie do końca wyszła na prostą i nie tak dobrze poradziła sobie z własnymi demonami. Świadczy o tym nadużywanie alkoholu i psychotropów, które nie są świadectwem dobrej kondycji psychicznej. Liczne flashbacki i nawiązanie do przeszłości pozwalają ją lepiej poznać. Autorka opisuje jej życiowe doświadczenia oraz wszystko to, co ukształtowało Nikę jako kobietę. No właśnie, czy wszystko? Myślę, że można by było jeszcze pogłębić wątek osobisty Niki, kładąc większy nacisk na przeszłość.

„Bliżej niż myślisz” słucha się bardzo dobrze. Skupia uwagę, angażuje i zaskakuje. Przewidywalne zakończenie bardzo osłabiłoby ocenę tej powieści. Autorka potrafiła wywieźć mnie w pole, co uważam za duży plus. Nie przypinam tej książce metki thrillera, bo według mnie atmosfery grozy i niesamowitości nie jest tutaj wiele. W mojej ocenie to powieść obyczajowo-psychologiczna z elementami thrillera.

Tytuł: „Bliżej, niż myślisz”
Autor: Ewa Przydryga
Wydawnictwo Muza, Audioteka
Forma książki: audiobook, czyta Wiktoria Wolańska; dostępna w formie e-booka
Gatunek: thriller

26 czerwca 2020 0 komentarz

Audiobook Thriller

„Piętno” Przemysław Piotrowski – Niesprawiedliwość

przez Katarzyna Denisiuk 5 czerwca 2020

„Piętno” Przemysława Borkowskiego było odpowiedzią na audiobookową zachciankę, gdyż dawno nie słuchałam żadnego thrillera. Postawiłam kilka warunków, które winien spełniać. Miał być ekscytujący, porywający i taki, żebym nie mogła się oderwać. Szukałam powieści, która wciągnie mnie bez reszty i będzie pysznym, czytelniczym daniem, po którego konsumpcji powiem: „niczego nie żałuję”. I czym okazała się książka Przemysława Piotrowskiego? Porządnym, odpowiednio doprawionym, przygotowanym ze starannością thrillerem, którego „wciągnęłam” bardzo szybko. Co prawda jego twórca nie szczędził ostrych przypraw, które momentami mocno paliły, ale całość była bardzo smakowita.

Miejscem akcji „Piętna” jest Zielona Góra. Dla mieszkańców oraz znających to miasto, to z pewnością gratka, gdyż autor wiernie opisał różne miejsca i zakątki. Z Zielonej Góry pochodzi główny bohater – komisarz Igor Brudny, na stałe pracujący w Warszawie. To człowiek niezbyt sympatyczny, bezkompromisowy i skrywający swoja mroczną przeszłość. Makabryczne wydarzenia zmuszają go do powrotu do rodzinnego miasta. Okazuje się, iż mężczyzna bliźniaczo do niego podobny poszukiwany jest w sprawie brutalnego morderstwa. Brudny musi oczyścić się z zarzutów i wraz z lokalnymi policjantami, którym przewodzi inspektor Romuald Czarnecki, rozwikłać kryminalną zagadkę.

Zarys fabuły „Piętna” nie jest skomplikowany, jednak bardzo szybko czytelnik odkrywa, że został wciągnięty w makabryczną i zawiłą akcję. To co początkowo wydaje się proste, wręcz oczywiste, przybiera zupełnie inny obrót i stajemy się świadkami walki z demonami przeszłości i ludzkimi traumami.

Powieść Przemysława Piotrowskiego nie jest dla czytelników o słabych nerwach. Jest dla tych, którzy akceptują brutalne sceny i trudne, niewygodne, obciążające psychicznie tematy. Poziom okrucieństwa jest bardzo wysoki, więc myślę, że nie dla wszystkich. Jeżeli ten obszar fabuły nie będzie przerażał, to cała reszta gwarantuje bardzo dobrą rozrywkę.

„Piętno” to ciekawi bohaterowie, świetny poziom dostarczonej adrenaliny i napięcia oraz akcja utrzymana w idealnym tempie. Czego chcieć więcej? Kolejnego tomu opowieści z komisarzem Igorem Brudnym i inspektorem Romualdem Czarneckim.

Tytuł: „Piętno”
Autor: Przemysław Piotrowski
Wydawnictwo Czarna Owca, Audioteka
Forma książki: audiobook, czyta Marcin Hycnar
Gatunek: thriller

5 czerwca 2020 0 komentarz

Audiobook Literatura piękna

„Testamenty” Margaret Atwood – U progu zmian

przez Katarzyna Denisiuk 21 kwietnia 2020

„Testamenty” to powieść, za którą Margaret Atwood otrzymała w 2019 roku drugą w swojej karierze Nagrodę Bookera (pierwszą nagrodzoną powieścią jej autorstwa jest „Ślepy zabójca”). Fabuła powieści jest kontynuacją wydarzeń, które kanadyjska pisarka opisała w „Opowieści Podręcznej„. Entuzjaści historii Gileadu musieli czekać aż trzydzieści cztery lata, by ponownie zagłębić się w odmęty świata Podręcznych.

Akcja powieści toczy się piętnaście lat po wydarzeniach przedstawionych w „Opowieści Podręcznej” i zakotwiczona jest Republice Gileadu zdeformowanej przez panujący system, który jest niewydolny i nie daje nadziei na lepszą przyszłość. Coraz głębsze i dłuższe rysy w funkcjonowaniu tego totalitarnego świata obnażają jego słabości. Dodatkowo działalność Mayday, organizacji przeciwstawiającej się panującej władzy, wyniszcza Gilead od środka.

Bohaterkami „Testamentów” są: młoda Agnes, która będąc predestynowaną do małżeństwa z komendantem, staje na ścieżce wiodącej do kariery Podręcznej; Ciotka Lidia, dzierżąca władzę, surowa funkcjonariuszka Gileadu oraz Daisy, nastolatka mieszkająca w Kanadzie. Wydarzenia toczące się wokół tych kobiet są punktami zapalnymi fabuły. Czy ich losy ulegną koncentracji? Jaką przyszłość ma Gilead i jego mieszkańcy?

„Testamenty” dzięki trójgłosowi bohaterek dają pełny obraz Gileadu. Możemy obserwować go od środka, dzięki opowieściom snutym przez Ciotkę Lidię oraz doświadczeniom młodej Agnes. Jak również z zewnątrz, poprzez wrażenia opisywane przez Daisy. Ta odsłona historii Republiki ma większy rozmach, wykreowaną większą przestrzeń, w której wiele się dzieje. I jak nie byłam entuzjastką „Opowieści Podręcznej”, tak teraz, po wysłuchaniu „Testamentów” i po okrzepnięciu tej historii w mojej głowie, wydaje mi się, że skupienie akcji na mniejszym obszarze, jej koncentracja, były o wiele lepszym rozwiązaniem.

Najnowszą powieść Margaret Atwood słucha się doskonale. Interpretacja Marii Seweryn bardzo przypadła mi do gustu. Patrząc na obie powieści, wydaje się, że fabuła „Opowieść Podręcznej” ma przewagę, gdyż jest nowatorska i błyskotliwa. Napisałam o niej: „ta książka mnie oblepiła, wryła się w mózg, zdołowała. Ta książka jest mocna, paranoidalna i mam nadzieję, przeogromną nadzieję, że nie prorocza”. „Testamenty” były świetną rozrywką i mają to coś co dostrzegła kapituła prestiżowej nagrody literackiej.

Tytuł: „Testamenty”
Autor: Margaret Atwood
Wydawnictwo Wielka Litera, Audioteka
Tłumaczył: Paweł Lipszyc
Forma książki: audiobook, czyta Maria Seweryn
Gatunek: literatura piękna
Seria: Opowieść Podręcznej (2)

21 kwietnia 2020 0 komentarz

Audiobook Literatura piękna

„Jasność” Maja Wolny – Niepokojąca wizja świata

przez Katarzyna Denisiuk 10 grudnia 2019

„Jasność” Mai Wolny to lektura, której treść doskonale współgra z sezonem grzewczy, kiedy wieczorne wyjście z psem na spacer to koszmar. Smród taki, że zatyka, a media donoszą o kolejnych, rekordowo złych parametrach czystości powietrza. Człowiek potrafi zniszczyć wszystko. Zarówno drugiego człowieka, jak i środowisko oraz otoczenie.

Człowiek straszliwie się rozpanoszył na planecie, którą uznał za swoją. Wierci dziury w poszukiwaniu surowców, spala tony śmieci lub topi je w oceanie. Żyjemy na olbrzymim wysypisku pełnym cywilizacyjnych wymiocin. Czytelnicy tej gazety dobrze wiedzą, że nie jestem nawiedzonym ekologiem, tylko realistą. Tak jak ja, obserwujecie Państwo na co dzień, co się wyprawia w pogoni za zyskiem albo po prostu z lenistwa, z rozpędu, z czystej inercji.

Moja Wolny w swojej powieści kreśli wizję Wielkiej Brytanii dotkniętej katastrofą klimatyczną. W małej miejscowości na wybrzeżu znajduje się ośrodek przeznaczony wyłącznie dla kobiet, które dochodzą do siebie po awarii elektrowni atomowej. Jedną z rekonwalescentek jest Roma Wilk, Polka, która w Bethlem założyła rodzinę. Szanse na wyzdrowienie ma nikłe, gdyż ośrodek jak i personel tam pracujący nie ma na celu pomóc kobietom, a wręcz przeciwnie. Manipulowanie człowiekiem i opinią publiczną to domena tej placówki. O tym jak wygląda życie w zamknięciu opisuje Mark, dawny znajomy Romy i dziennikarz, który na fali ostatnich wydarzeń buduje swoją karierę.

Fabuła „Jasności” oparta jest na dwugłosie Romy i Marka. Obydwoje snują historie opisując wydarzenia i życie ze swojej perspektywy. Te dwie nitki często się łączą i przeplatają, a czasami biegną zupełnie obok siebie. Ten sposób narracji oraz waga poruszanych przez autorkę tematów sprawiają, że lektura jest bardzo niepokojąca i uwierająca.

Maja Wolny stawia wiele pytań, a niektóre pozostawia bez odpowiedzi. Wielokrotnie zastanawiamy się co jest prawdą, a co wytworem wyobraźni bohaterów. Jednak wyraźną kreską rysuje wizję świata dążącego ku zagładzie. Władza państwa próbuje temu przeciwdziałać podejmując mniej lub bardziej drastyczne decyzje, ale jej działania pozostawiają wiele do życzenia. Autorka doskonale pokazuje, że akcje lobbingowe, rozgrywki na najwyższych szczeblach oraz manipulowanie społeczeństwem są wiecznie żywe.

Jeśli lubicie powieści mające cechy dystopii, to powieść Mai Wolny będzie bardzo dobrym wyborem. Ja tę powieść wysłuchałam i tę formę polecam. Zaserwowała mi kilka godzin świetnej rozrywki. W roli Romy występuje Laura Breszka, zaś Marka – Maciej Jabłoński.

Tytuł: „Jasność”
Autor: Maja Wolny
Wydawnictwo Mando, Audioteka
Forma książki: audiobook, czytają Laura Breszka i Maciej Jabłoński; dostępna również w formie ebooka
Gatunek: literatura piękna

10 grudnia 2019 0 komentarz

Audiobook Literatura piękna

„Olive powraca” Elizabeth Strout – Mozaika ludzkich losów

przez Katarzyna Denisiuk 3 grudnia 2019

Elizabeth Strout napisała powieść „Olive Kitteridge” w 2008 roku, a rok później otrzymała za nią Nagrodę Pulitzera. Po jej przeczytaniu napisałam: „Jej cudowna forma oraz styl pozwalają na bardzo subiektywny odbiór oraz interpretację treści. A jest ona gorzka, smutna, ale przede wszystkim prawdziwa, bo takie właśnie są zakamarki ludzkiej duszy”. Jedenaście lat później powstała „Olive powraca”.

Książka ponownie przenosi nas do sennego miasteczka Crosby, które jest źródłem i przyczynkiem do stworzenia subtelnie powiązanych opowiadań. Mają one wielu bohaterów, a najważniejszą z nich jest tytułowa Olive Kitteridge. To kobieta z mocnym charakterem i głośno wyrażająca swoje zdanie, postrzegana przez lokalną społeczność jako hetera i kobieta, która nie pozwala sobie na chwile słabości. Do czasu.

W „Olive powraca” śledzimy dzieje miasteczka i jej mieszkańców na przestrzeni kilkunastu lat. W tym czasie Olive ponownie wychodzi za mąż i nadal nie potrafi ułożyć sobie zdrowych relacji z synem, synową oraz wnukami. Jest bohaterka wielu niespodziewanych wydarzeń w Crosby. Kiedy jest potrzebna, to nigdy nie odmawia, komentując całą sytuację w adekwatny do swojego zołzowatego charakteru sposób. Z jednej strony możemy się zżymać na takie zachowanie i postawę, a z drugiej? Taką Olive pokochaliśmy i taką kochamy nadal – bezkompromisową, z trafnymi życiowymi przemyślanami.

Powieść Elizabeth Strout rozkłada myśli przed czytelnikiem niczym wachlarz. Odnajdujemy w nim mnóstwo emocji, od radości po smutek, przetykanych złością, nostalgią i poczuciem przemijalności. Wydawałoby się, że pierwsza część serii wyczerpała temat i jej kontynuacja nie będzie już tak udana. Nic bardziej mylnego. Nadal z wielką ciekawością obserwujemy życie zwyczajnych mieszkańców małej społeczności, towarzyszymy Olive w jej zmaganiach ze sobą, rodziną i otoczeniem. Każdy z rozdziałów powieści jest ciekawy, każdy coś wnosi, by stworzyć intrygujący i poruszający obraz ludzkich losów.

Świetna! Bardzo polecam, również w formie audiobooka, którego czyta Iza Kuna.

PS Czytelnicy, którzy znają inne książki Elizabeth Strout, znajdą tu dodatkowy smaczek w postaci nawiązania do powieści „Bracia Burgess”, ale przede wszystkim do „Amy i Isabelle”.

PS2 Bardzo jestem ciekawa, czy będzie kontynuacja rewelacyjnego serialu z Frances McDormand w roli Olive.

Tytuł: „Olive powraca”
Autor: Elizabeth Strout
Wydawnictwo Wielka Litera, Audioteka
Tłumaczył: Ewa Horodyska
Forma książki: audiobook, czyta Iza Kuna; dostępna również w formie ebooka
Gatunek: literatura piękna
Seria: Olive Kitteridge (2)

3 grudnia 2019 2 komentarze

Audiobook Fantasy Science fiction

„Kwiaty dla Algernona” Daniel Keyes – Natura człowieczeństwa

przez Katarzyna Denisiuk 26 listopada 2019

„Kwiaty dla Algernona” to literatura z gatunku science fiction i fantasy. To powieść, która zdobyła światowe nagrody (Nagroda Hugo – „amerykańska nagroda literacka przyznawana co roku przez uczestników Worldconu za utwory z gatunku science-fiction i fantasy oraz Nebula – „po Hugo druga na świecie pod względem znaczenia nagroda z dziedziny literatury fantastycznej). Co więcej, to powieść, która „doczekała się kilkunastu adaptacji filmowych i teatralnych na całym świecie”.

Nie czytacie fantasy? Nie porywa Was świat science-fiction? Nie przechodźcie koło „Kwiatów dla Algernona” obojętnie. Tu nie znajdziecie uniwersum, za to spotkacie się z Charlie Gordonem, który zabierze Was do unikalnego świata człowieka upośledzonego umysłowo po tym, jak dostał szansę bycia mądrym.

Charlie Gordon ma trzydzieści dwa lata i umysł dziecka. Nie potrafi prawidłowo mówić ani pisać. Cały czas się uczy, jednak ograniczenia są barierą nie do pokonania. Dwóch naukowców prowadzi eksperymenty poddając szczura Algernona zabiegowi chirurgicznemu. Dzięki temu zaskakująco szybko wzrastają jego zdolności umysłowe i coraz lepiej i szybciej radzi sobie ze stawianymi przed nim zadaniami. Sukces w eksperymentowaniu na zwierzęciu skłania ich do wypróbowania zastosowanej metody na mózgu człowieka. Charlie Gordon dostaje drugie życie.

Inteligencja i wykształcenie nie wzbogacone ludzkimi uczuciami nie mają żadnego znaczenia.

Powieść Daniela Keyesa zabiera nas w labirynty ludzkiego umysłu. Umysłu, który początkowo wiele nie rozumie, nie potrafi odnaleźć się wśród ludzi, którego świat jest hermetyczną bańką. Po zabiegu zmienia się wszystko. Otwiera się przed nim świat, wcześniej szczelnie zamknięty. Otoczenia nabiera zupełnie nowych barw i smaków. Ludzie, z którymi dotychczas się spotykał, stają się bardziej przystępni i zrozumiali. Sielanka jednak trwa do czasu. Charlie Gordon, wraz ze wzrostem inteligencji znacznie powyżej przeciętnej, znów zostaje wyalienowany. Bo wszystko co odbiega od normy, jest podejrzane, niewygodne i uwiera.

Powieść amerykańskiego pisarza to niesamowite studium ludzkiego umysłu. Autor w doskonały sposób pokazuje czym kieruje się człowiek w dążeniu do doskonałości i jak otoczenie odbiera jego postępy. Stawia pytanie: czy wiedzieć, to rozumieć? Czy tylko człowiek upośledzony umysłowo jest narażony na ostracyzm? Co z ludźmi, którzy posiadają ponadprzeciętne zdolności i inteligencję?

Książkę wysłuchałam w formie audiobooka. Słuchało się świetnie i myślę, że powieść w tej formie jest bardziej przystępna. Dlaczego? Charlie Gordon początkowo miał problemy z mówieniem i pisaniem. Maciej Kowalik ułatwił sprawę i te skomplikowane „słowotwory” przeczytał za mnie.

P.S. prosze powiedzieć prefusowi Nemur żeby nie był taki ponury kiedy ludzie z niego sie Śmiejo to bęedzie miał wiencej pszyjaciuł. Łatwo jest mieć pszyjaciuł jeśli da sie ludzim z siebie śmiać. Tam gdzie ide bende miał mnustwo pszyjaciuł.

„Kwiaty dla Algernona” to powieść uniwersalna, na której nie odcisną się znaki czasu. To powieść z wnikliwym portretem psychologicznym i prawdami, które można ujawnić w każdym miejscu i czasie. Serdecznie polecam!

Tytuł: „Kwiaty dla Algernona”
Autor: Daniel Keyes
Dom Wydawniczy Rebis, Audioteka
Tłumaczył: Krzysztof Sokołowski
Forma książki: audiobook, czyta Maciej Kowalik; dostępna w formie ebooka
Gatunek: fantasy, science fiction

26 listopada 2019 0 komentarz

Audiobook Literatura podróżnicza

„Finlandia. Sisu, sauna i salmiakki” Aleksandra Michta-Juntunen – To nie tylko Muminki i Rovaniemi

przez Katarzyna Denisiuk 11 listopada 2019

Zapytana z czym kojarzy ci się Finlandia, z pewnością rzuciłabym utartymi frazesami z krążącego worka stereotypów. Dlatego wybierając kolejnego audiobooka do słuchania stwierdziłam, że na poszerzenie wiedzy o tym europejskim kraju „Finlandia. Sisu, sauna i salmiakki” Aleksandry Michty-Juntunen będzie całkiem dobrym pomysłem. Po jego wysłuchaniu uważam, że był kapitalny.

Już na wstępie muszę podkreślić, że Paulina Holtz w roli lektora sprawdziła się znakomicie. Nie znam języka fińskiego, ba! chyba nigdy nie słyszałam go na żywo, i te wszystkie obcobrzmiące słowa brzmiały w słuchawkach jak melodia. Kapitalna robota!

Przypisałam „Finlandii. Sisu, sauna i salmiakki” rolę edukatora oraz furtki do nieznanego świata, który sprawi, że tam, gdzie wkrada się codzienna nuda i rutyna, zagości pasjonująca przygoda. Obie te role książka spełniła w najwyższym stopniu. Co więcej utwierdziła mnie, że byłam ignorantem i o Finlandii wiedziałam wielkie nic.

A o czym opowiada Aleksandra Michta-Juntunen, której domem od ponad dziesięciu lat jest Finlandia? Porusza bardzo wiele tematów, począwszy od przypomnienia, że Finlandia nie jest krajem skandynawskim, a nordyckim. Pisze o języku fińskim, którego liczba słów określających śnieg przyprawia o ból głowy oraz o powszechnie stosowanym języku potocznym, który potrafi sprawić wiele kłopotu. Wspomina również o nordyckim egalitaryzmie (kto z nas, w polskiej szkole, zwróciłby się do nauczyciela po imieniu?). Skoro Finlandia, to nie mogło zabraknąć rozdziału o szkolnictwie i systemie edukacji, które, przyrównując do polskich realiów, wybrzmiewają jak opowieść fantasy.

Wiecie czym dla Fina jest sisu, które nie ma odpowiednika w języku polskim, i co to są salmiakki? Również o tym pisze autorka. Obala również mity o fińskim społeczeństwie i nie idealizuje państwa, które jest krajem kontrastów.

Po wysłuchaniu audiobooka stwierdzam, że dobrze czułabym się w Finlandii (z tłumaczem przy boku, bo ten język jest „kosmiczny”). Piłabym z Finami hektolitry kawy i popijałabym mlekiem wszystkie potrawy. Nie, wróć, to drugie bym odpuściła. Ale relaks w saunie (fińska sauna sucha? teraz wiem, że taki twór nie istnieje), zatracenie się w ciszy pięknego, surowego krajobrazu oraz biblioteki otwarte do bardzo późnych godzin wieczornych, to zdecydowanie przyjemności, które czerpałabym garściami.

Tak, lektura książki Aleksandry Michty-Juntunen jest niesamowicie ciekawa zwłaszcza dla kogoś, komu Finlandia kojarzy się głównie, albo między innymi, z bajkami o Muminkach i Rovaniemi. Ten kraj ma bardzo dużo do zaoferowania. Jako smaczek, który może przerodzić się w ucztę, autorka dorzuca garść przepisów kulinarnych. Brzmią apetycznie!

PS Po kulinarne inspiracje można się również udać na bloga Aleksandry Michty-Juntunen – fińskie smaki.

Tytuł: „Finlandia. Sisu, sauna i salmiakki”
Autor: Aleksandra Micha-Juntunen
Wydawnictwo Poznańskie, Audioteka
Forma książki: audiobook, czyta Paulina Holtz; dostępna również w formie ebooka
Gatunek: literatura podróżnicza

11 listopada 2019 0 komentarz