Kategoria:

Audiobook

„Lud. Z grenlandzkiej wyspy” Ilona Wiśniewska – Podnosi kąciki ust

przez Katarzyna Denisiuk 21 kwietnia 2019

Ilona Wiśniewska jako bardzo wnikliwa obserwatorka ludzkich zachowań w ich naturalnym środowisku, dała mi się poznać poprzez książkę „Hen. Na północy Norwegii”. Patrząc na inne tytuły, które wyszły spod pióra młodej reporterki i fotografki, można domniemywać, że jest człowiekiem, który kocha się w Północy, a czytając jej reportaże jeszcze się w tym utwierdzić.

Autorka ma wielki dar niebywale delikatnego kontaktu z drugim człowiekiem, wsłuchiwania się w jego historię, podchodzenia do niego niemal z czułością i kobiecą intuicją. Jest to szalenie ujmujące i krzepiące. O sprawach trudnych i bolesnych również nie mówi dosadnie i szorstko, nie deprecjonując ich znaczenia.

„Lud” to książka o wycinku Grenlandii, który na zawsze podnosi kąciki ust.

Ilona Wiśniewska w 2017 roku przez trzy miesiące pracowała w najstarszym w Grenlandii domu dziecka. Przez ten czas słuchała jego mieszkańców, zawierała znajomości i przyjaźnie. A że potrafi słuchać, to ludzie otwierali przed nią serca.

– Istotą naszego życia jest chaos – mówi kolejnego dnia Ann. – Jeśli chcesz się dopasować, uzbrój się w cierpliwość i traktuj ciągłe zmiany jako próbę życia po grenlandzku. Tutaj nikt nigdy nie przywiązywał się do miejsca, ludzie zawsze byli gotowi do drogi – oznajmia, wręczając mi klucze do domu, w którym mam zamieszkać.

Dzięki reportażowi dowiadujemy się kim są Grenlandczycy, jak się komunikują, z czego są dumni, co ich uwiera i co chcieliby w swoim życiu i państwie zmienić. Jaki obraz jawi się po lekturze książki? Tego nie powiem, bo odebrałabym całą radość czytania. A naprawdę warto sięgnąć po książki Ilony Wiśniewskiej, bo autorka przepięknie pisze emocjami i wyzwala emocje.

W tym miejscu, zapraszam Was do odwiedzenia bloga Elwiry, która z rozmachem napisała o trzech książkach autorki. Zazdroszczę jej tego wpisu i bardzo się cieszę, że jest: Uporać się z białym, czyli piękno reportaży Ilony Wiśniewskiej

Tytuł: „Lud. Z grenlandzkiej wyspy”
Autor: Ilona Wiśniewska
Wydawnictwo Czarne
Forma książki: audiobook; czyta Weronika Nockowska
Gatunek: literatura faktu

Ocena: 5,5/6

21 kwietnia 2019 0 komentarz

Audiobook Literatura faktu

„Zakazane wrota” Tiziano Terzani – Okno na postmaoistowskie Chiny

przez Katarzyna Denisiuk 16 kwietnia 2019

Ryszard Kapuściński uważał go za wielkiego reportera, którego twórczość można czytać jak poezję.

„Zakazane wrota”, to opowieść będąca odzwierciedleniem wielkiej fascynacji Tiziano Terzaniego Chinami. Pierwszy raz przekroczył granicę Chińskiej Republiki Ludowej w 1968 roku nazywając się Deng Tannuo. Zaś w 1980 roku przeniósł się wraz z rodziną do Pekinu by poznać ten kraj pełen kontrastów, osobliwej filozofii, religii i kultury. „Należał do grupy nielicznych zachodnich dziennikarzy akredytowanych za rządów Deng Xiaopinga.” Przez cztery lata żył jak prawdziwy Chińczyk, próbując wtopić się w miejscową społeczność. Hodował świerszcze, jadł i ubierał się po chińsku, a jego dzieci uczęszczały do chińskiej szkoły. Czy udało mu się przekroczyć zakazane wrota? Jaki bagaż doświadczeń zgromadził?

„Zakazane wrota”, to bardzo ciekawe spojrzenie na Państwo Środka, z wszystkimi jego wadami i przewinieniami. Autor nie daruje nikomu. Pisze o Tybecie, rujnowaniu kultury, sztuki, samego Pekinu, regulacji urodzeń, czy edukacji (te fragmenty, to osobiste doświadczenia jego dzieci).

„Rzemiosło było przejawem wielkości Chin. Tysiące rzemieślników nauczyło się przez tysiąclecia posługiwać wszelkiego rodzaju tworzywem – drewnem, żelazem, kamieniem, jedwabiem, brązem, nefrytem – a to, co świat zna jako chińską kulturę, jest dziełem nie tylko poetów, filozofów i malarzy, lecz może w większym jeszcze stopniu wynikiem codziennej, mrówczej pracy całej armii bezimiennych cieśli, rytowników i tkaczy. Obecnie zaś, krążąc po placach targowych miast i wsi, nie znajdzie się ani jednego przedmiotu będącego tworem zwinnych rąk człowieka – jeśli pominąć prymitywne tarki i pułapki na myszy.

Audiobooka wysłuchałam z wielką uwagą i zainteresowaniem. To symboliczne przekroczenie zakazanych wrót przez autora jest swoistym oknem na Chiny w czasie, kiedy człowiek zachodu nie miał do nich dostępu oraz dokumentem o dużej wartości poznawczej. Polecam!

Tytuł: „Zakazane wrota”
Autor: Tiziano Terzani
Wydawnictwo W.A.B.
Tłumaczył: Krzysztof Żaboklicki
Forma książki: audiobook; czyta Jakub Kukla
Gatunek: literatura faktu

Ocena: 5/6

16 kwietnia 2019 0 komentarz

Audiobook Kryminał

„Siostry” Bernard Minier – Przeszłość nie zasypia

przez Katarzyna Denisiuk 4 kwietnia 2019

Z Bernardem Minierem „znamy się” już dobrych kilka lat. Do teraz pamiętam pierwszą powieść serii z Martinem Servazem i elektryzujący głos Piotra Grabowskiego, który wibrował w uszach i znakomicie wpływał na percepcję. Duet Minier-Grabowski, tak mi się spodobał, że wszystkie kolejne kryminały autora wysłuchałam. Nie ukrywam, że po mniej udanej „Nocy”, mój entuzjazm nieco osłabł, jednak licząc na jego odbudowę sięgnęłam po „Siostry”. Kilkanaście pierwszych minut sprawiło, że zostałam omotana fabułą wykreowaną przez francuskiego pisarza.

Początek fabuły rzuca światło na sprawę, która miała miejsce w przeszłości, a dotyczyła zabójstwa dwóch sióstr. Śledztwo to o tyle było ciekawe i ważne, że stanowiło trampolinę dla policyjnej kariery Martina Servaza. W chwili obecnej komendant Servaz jest śledczym z ogromnym bagażem doświadczeń i renomą wyrobioną w policyjnym światku. Wydaje się, że wyjaśnienie tragicznej śmierci żony znanego pisarza kryminałów nie powinno nastręczyć mu wielu trudności. A jak jest w rzeczywistości? Śledztwo nabiera barw i zatacza coraz szersze kręgi, sięgając do sprawy z przeszłości.

Lektura „Sióstr”, to spotkanie z bardzo dobrze skonstruowaną i ciekawą intrygą, w której autor wnika w pokrętny, zwichrowany umysł. To również szansa na lepsze poznanie samego Martina Servaza, jego zainteresowań, muzycznych wyborów oraz relacji z ojcem.

Powtórzę się – Minier pisze przebiegłe, inteligentne i doprawione bardzo pożądaną i dobrze zagraną mroczną nutą powieści, wciągając czytelnika w grę, której celem jest rozwikłanie kryminalnej zagadki.

Tytuł: „Siostry”
Autor: Bernard Minier
Dom Wydawniczy Rebis
Tłumaczył: Monika Szewc-Osiecka
Forma książki: audiobook; czyta Piotr Grabowski
Gatunek: kryminał
Seria: Martin Servaz (5)

Ocena: 5/6

4 kwietnia 2019 0 komentarz

Audiobook Reportaż

„Królowe Mogadiszu” Paweł Smoleński – Afrykańskie piekło

przez Katarzyna Denisiuk 28 marca 2019

W kraju legendarnej królowej Araueelo, która przed wiekami odsunęła mężczyzn od władzy, kobiety wciąż walczą o przetrwanie dla swoich rodzin. Wyplatają koszyki i maty z resztek starych worków wygrzebanych na wysypisku śmieci. Pracują w policji, zakładają organizacje wspierające uchodźców. Sprzedają khat na rogach ulic. W kolorowych czadorach, czasem przymierające głodem, ale wciąż piękne jak modelki. Królowe Mogadiszu.

Reportaż Pawła Smoleńskiego mówi o Mogadiszu stolicy Somalii, będącej jednym z siedmiu najniebezpieczniejszych krajów świata. To państwo nękane wojnami domowymi, terroryzowane przez członków organizacji Asz-Szabab, gdzie panuje wieczny głód oraz ogromna bieda i analfabetyzm.

Autor wspomina mieszkańców Somalii, którzy każdego dnia zmagają się z otaczającą ich beznadzieją. Przedstawia kobiety, które muszą opiekować się rodziną, dać jeść dzieciom i zaspokoić ich podstawowe potrzeby. Wykonują heroiczną pracę, za którą wynagrodzeniem jest przeżycie. I to właśnie te kobiety, pomimo ogromnych trudów życia, nie chcą wyjeżdżać. Deho mówi:

Nie chcę do was, bo zamkniecie mnie w obozie, który tak naprawdę jest więzieniem. Nie chcę podlizywać się wam i prosić was o litość. Nie będę żebrać u was o pracę. Nie będę odpowiadać na te wszystkie upokarzające pytania: skąd jesteś? jak tu przyjechałaś? co tu robisz? co zamierzasz? W Mogadiszu nikt mnie tak nie zapyta. Nie chcę, żeby mnie wywozili z miejsca, do którego dotrę, i przetrzymywali tam, gdzie nie chcę być. Nie będziecie do mnie mówić „ty czarnuchu”, „brudasie”. Nie będę tłumaczyć się z nakrycia głowy, skoro to moja tradycja, moja religia, ta chustka w niczym mi nie przeszkadza. Po co mi taka Europa, gdzie wszystko jest zabronione albo dozwolone tylko dla was, białasów?

„Królowe Mogadiszu”, to jeden z tych reportaży, który każdemu żyjącemu w kraju bez wojny i w godnych warunkach uzmysławia, jak wielkie ma szczęście. Poza tym rzuca światło na charakter i skuteczność pomocy humanitarnej. „Nam się wydaje, że weźmiemy trzy worki ryżu, pięć butelek oleju, staniemy gdzieś na rogu i rozdamy potrzebującym, ale to nie na tym polega.”

Książka Pawła Smoleńskiego, to dobry reportaż, dzięki któremu poznajemy państwo z Rogu Afryki, a nie tylko odnajdujemy jego położenie na mapie świata. Tytuł sugeruje, że głównymi bohaterkami są kobiety, jednak czytelnik, który poszukuje wnikliwego studium ich sytuacji w Mogadiszu, może poczuć się nieco rozczarowany.

Tytuł: „Królowe Mogadiszu”
Autor: Paweł Smoleński
Wydawnictwo Czarne
Forma książki: audiobook; czyta Wojciech Chorąży
Gatunek: reportaż

Ocena: 4/6

28 marca 2019 0 komentarz

Audiobook Reportaż

„Urobieni. Reportaże o pracy” Marek Szymaniak – Bez pracy nie ma kołaczy

przez Katarzyna Denisiuk 19 marca 2019

Przyznaję się, że sceptycznie podchodziłam do tej książki. Zastanawiałam się, co odkrywczego może być na 240 stronach o rynku pracy w Polsce? Przecież każdy z nas wie, że jest on bardzo zróżnicowany. Są zatrudnieni, którzy zarabiają krocie, jest i gros osób pracujących „na czarno” za marną pensję. Poza tym każdy z nas zna osoby, które w ogóle nie mogą znaleźć „roboty”.

Reportaże, będące świadectwami pracowników i pracodawców polskiego rynku pracy, tworzą patchwork, którego nikt nie chciałby mieć na własność, ani się z nim zetknąć. Bo to twór smutny, a momentami wręcz tragiczny. Z czego mamy się cieszyć, skoro niejeden z nas stał się ofiarą dzikiego kapitalizmu, gdzie są równi i równiejsi? Jak sprostać stwierdzeniu rzuconym w twarz – „jak się nie podoba, to do widzenia”?

Autor doskonale przygotował się do realizacji swojego pomysłu, bo oprócz przeżyć konkretnych osób, mamy tutaj pełen ogląd rynku pracy, również z ekonomicznego punktu widzenia. Marek Szymaniak poruszył wątek związków zawodowych oraz Państwowej Inspekcji Pracy. Ile i co mogą zrobić, żeby pomóc pracownikowi? Czy mają jakikolwiek wpływ na pracodawcę?

Uważam, że ta książka mogłaby posłużyć jako wartościowa lektura uzupełniająca akademicką bibliografię na niejednym kierunku studiów, bo to, że niejednemu pracodawcy – kierownikowi – dyrektorowi otworzyłaby oczy, nie łudzę się.

Słowo „urobieni” jest celnym podsumowaniem historii bohaterów, którym autor dał w swojej książce głos. Wysłuchał i przekazał nam, czytelnikom. Bez moralizatorskiej nuty, za to rzeczowo i kompleksowo.

Niestety reportaż Marka Szymaniaka nie jest wesołą lekturą, która wprowadzi w doby nastrój. Wprost przeciwnie, może wywołać silne wzburzenie. Mimo wszystko warto po nią sięgnąć, bo mówi o zachowaniach i praktykach, o których niejeden z nas nie ma pojęcia. Czy pęknie bańka ułudy?

Tytuł: „Urobieni. Reportaże o pracy”
Autor: Marek Szymaniak
Wydawnictwo Czarne
Forma książki: audiobook; czyta Wojtek Stagenalski
Gatunek: reportaż

Ocena: 5/6

19 marca 2019 0 komentarz

Audiobook Literatura piękna

„Jak zawsze” Zygmunt Miłoszewski – Przeżyjmy to jeszcze raz

przez Katarzyna Denisiuk 3 marca 2019

„Jak zawsze” Zygmunta Miłoszewskiego miałam w planach od dawna, bo po trylogii kryminalnej z Teodorem Szackim, wiedziałam na co go stać. A tak przy okazji, to niesamowite jak bohater literacki (w tym przypadku Szacki) tak mocno przylgnie do pisarza, że już zawsze będzie z nim kojarzony. „Bezcennego” i „Domofon” również czytałam, czyli chyba można mnie uznać za fana polskiego pisarza. Plany zrealizowałam, ale trochę je zmodyfikowałam – książki nie przeczytałam, a wysłuchałam. I już w tym momencie zdradzę, że bardzo żałowałam, że tak krótko – patrząc na objętość książki – działo się w czasach współczesnych kiedy to czytali Dorota Kolak i Kazimierz Kaczor. Pani Dorota idealnie zgrała się z rolą Grażyny! Dla porządku dodam, że w audiobooku wystąpili również Kamilla Bar-Kochańska (jak cudnie czytała po francusku – muzyka dla uszu) oraz Modest Ruciński.

W opisie książki widnieje krótka notka czym i o czym jest „Jak zawsze”. To „komedia ironiczno-romantyczna o parze, która dostała szansę przeżycia jeszcze raz swojej miłości. I o narodzie, który dostał szansę przeżycia jeszcze raz swojej historii. I o tym, co z tego wynikło.” Wszystko się zgadza.

Parą, o której mowa, jest Grażyna lat 79 oraz Ludwik lat 84. Mieszkają w Warszawie. Spotykamy ich w dniu 50-tej rocznicy ich pierwszego razu, kiedy to – kolokwialnie pisząc – poszli razem do łóżka. Lubimy rytuały, zwłaszcza te miłe, które dobrze się nam kojarzą. Grażyna i Ludwik również taki mają – taka sama jak co roku kolacja z udanym finałem w łóżku. I dokładnie w ten sam sposób świętują „pięćdziesiątkę”. Jakież jest ich zdziwienie, gdy rano budzą się w swoich jędrnych, młodych ciałach! Nic ich nie boli, nic nie obwisa, zęby mają stałe. Żyć nie umierać! Ale nie tylko oni się zmienili. Jest 1963 rok, a Warszawa jakby inna…

Czy coś w swoim życiu zmienią? Czy podejmą inne decyzje? Czy będzie jak zawsze? Jak potoczą się losy Polski?

„Jak zawsze” jest różnie odbierane przez czytelników. Są entuzjaści tej historii, są i sceptycy. Należę do tej pierwszej grupy. Zdecydowanie! Zygmunt Miłoszewski dał mi kompletną historię, w której doceniam kapitalny humor (nawet nie wiecie ile razy śmiałam się w głos), cudnych bohaterów (zwłaszcza fantastyczna staruszka Grażyna powaliła mnie na łopatki), pasjonującą wędrówkę ulicami Warszawy i samą fabułę. Każdy z nas mógłby zabawić się w twórcę alternatywnej historii i wymyślić możliwe scenariusze rozwoju sytuacji politycznej naszego kraju. Ta wykreowana przez autora była interesująca, przez co cała książka w mojej ocenie jest porywająca. Kupuję ją w całości!

– Zawsze się bronisz przed przeszłością, uciekasz do przodu. A to przeszłość decyduje o tym, kim jesteśmy i kim będziemy, czy to ci się podoba, czy nie.

Tytuł: „Jak zawsze”
Autor: Zygmunt Miłoszewski
Wydawnictwo W.A.B.
Forma książki: audiobook; czytają: Dorota Kolak, Kamilla Bar-Kochańska, Kazimierz Kaczor, Modest Ruciński
Gatunek: literatura piękna

Ocena: 5,5/6

3 marca 2019 0 komentarz

Audiobook Literatura współczesna

„Wielkie kłamstewka” Liane Moriarty – Żyjemy, żeby kłamać, czy kłamiemy, żeby żyć?

przez Katarzyna Denisiuk 13 grudnia 2018

Ostatnimi czasy wpadają mi w ręce książki, które w nowatorski i bardzo interesujący sposób opisują więzi rodzinne oraz relacje międzyludzkie, czyli to z czym spotykamy się codziennie. Obszar i temat znany, wydawałoby się „oklepany”, a jednak mimo wszystko na tyle obszerny, że pozostawia pole do popisu dla sprytnych i pomysłowych pisarzy.

„Wielkie kłamstewka” Liane Moriarty zaskakują narracją i sposobem przedstawienia historii, która wydarzyła się na przedmieściach Sydney. Od początku wiemy jedno – ktoś nie żyje. Tylko tyle i aż tyle! Z każdą kolejną stroną poznajemy dramatis personae, czy to za sprawą ich autokreacji, czy też poprzez wycinki wypowiedzi osób postronnych.

Głównymi bohaterkami są trzy kobiety – każda „z innej bajki”. Łączy je przedszkole, do którego chodzą ich dzieci oraz społeczność rodziców. Nie trudno domyślić się, że w takich grupach nierzadko dochodzi do niesnasek oraz wychodzą na wierzch głęboko skrywane animozje. Jeśli weźmiemy dodatkowo pod uwagę, że historia rozgrywa się w niewielkiej miejscowości, gdzie zachowanie prywatności jest trudnym zadaniem, to … wybuch jest niemal gwarantowany.

„Wielkie kłamstewka” pokazują i uwypuklają to o czym wszyscy wiemy – że kłamstwo ma krótkie nogi, kłamstwo uwiera, kłamstwo nie daje komfortu psychicznego. Życie w kłamstwie jest smutne, powoduje autodestrukcję a zarazem rani osoby z otoczenia.

W „Wielkich kłamstewkach” autorka porusza również wiele trudnych tematów znanych nam z bliższego lub dalszego otoczenia. Konkluzja płynąca z kart powieści nie jest nowatorska, ale należy o niej przypominać. Warto mieć oczy i uszy otwarte, żeby dostrzec i usłyszeć krzywdę innych. Ale przede wszystkim należy mieć odwagę, aby w odpowiednim momencie zareagować.

„Wielkie kłamstewka”, to zaskakująca kompozycja literatury rozrywkowej i kobiecej z dużą dawką życiowych oraz uniwersalnych prawd. W zestawieniu z kapitalną kreacją głównych bohaterek, nietuzinkową eskalacją napięć i rzadko spotykanym odtworzeniem chronologii wydarzeń tworzą powieść, która dostarcza wielu pozytywnych wrażeń.

Jeśli macie ochotę na naprawdę dobrą, lekką, ale niebanalną książkę z drugim, a nawet trzecim dnem – polecam „Wielkie kłamstewka”. Jeśli szukacie rewelacyjnego audiobooka – „Wielkie kłamstewka” spełnią Wasze oczekiwania. Interpretacja Magdaleny Popławskiej sprawia, że nie mamy ochoty rozstawać się ze słuchawkami i wyłączać odtwarzacza. Zdecydowanie polecam!

Tytuł: „Wielkie kłamstewka”
Autor: Liane Moriarty
Wydawnictwo Prószyński i S-ka
Tłumaczył: Magdalena Moltzan-Małkowska
Forma książki: audiobook, czyta Magdalena Popławska
Gatunek: literatura współczesna

Ocena: 5/6

13 grudnia 2018 0 komentarz

Audiobook Literatura współczesna

„Wielka samotność” Kirstin Hannah – W okowach surowej Alaski i traumy przeszłości

przez Katarzyna Denisiuk 6 grudnia 2018

„Słowik” Kirstin Hannah zaśpiewał dla mnie piękną i smutną melodię. Trafiła na podatny grunt, oplotła moją duszę i wrażliwość i porwała mnie w opowieść o wojnie, miłości i trudnych wyborach. Te dobre wspomnienia szeptały, że może warto sięgnąć po „Wielką samotność”? Może po raz kolejny spędzę miłe chwile z audiobookiem?

Jedną z bohaterek powieści jest Alaska. Dzika, bezkompromisowa oraz surowa. Jeśli nie jesteś przygotowany na sprostanie warunkom przez nią narzuconym, to możesz po prostu nie przeżyć. W to osobliwe miejsce, drogą przypadku, trafia rodzina Allbrightów. Ernt, uczestnik wojny w Wietnamie, poturbowany psychicznie oraz wykazujący symptomy zespołu stresu pourazowego. Cora, jego żona, która jest jego podporą, ostoją i ramieniem, na którym może się nie tylko wypłakać. Oraz trzynastoletnia Leni, ich córka, która podąża za rodzicami, wierząc, że w nowym miejscu rodzina odrodzi się, umocni i odnajdzie te najważniejsze wartości, które ją scalają.

Alaska pokazuje pazur, swoją ciemną i nieprzyjazną stronę. Kiedy za oknem wieje wiatr, temperatura drastycznie spada, nie ma nikogo z kim można porozmawiać i wesprzeć się na duchu, wtedy na wierzch wypełzają najgorsze, ludzkie demony.

Lektura „Wielkiej samotności” trafiła na zły czas. Mając w pamięci kunszt z jakim Vessas w „Ptakach” oraz „Pałacu lodowym” opisuje przyrodę oraz naturę sprawiając, że niemal fizycznie czujemy zimno na skórze i wchodzimy w interakcję z otaczającym nas światem, czułam niedosyt. Wiedząc w jaki sposób Petra Soukupová w „Pod śniegiem” potrafi zrobić wiwisekcję rodzinnych relacji oraz bezpardonowo obnażyć wszystkie ich skazy i tajemnice, czułam rozczarowanie.

Z pomysłem na powieść Kirstin Hannah do mnie trafiła. Trudne relacje międzyludzkie oraz rodzinne, sztuka kompromisów, radzenie sobie z traumami przeszłości, poszukiwanie szczęścia, miłość na tle dzikiej Alaski – to wszystko mogło się udać. I patrząc na opinie czytelników, udało się. Historia opisana przez autorkę znalazła bardzo duże grono zadowolonych odbiorców. Niestety ja do tej grupy nie należę. Powieść pomimo dużego ładunku emocji jaki ze sobą niesie, tych emocji mi nie dostarczyła. Podążając śladami bohaterów, ich zachowania bardzo często nie stanowiły żadnej zagadki, co sprawiło, że były mocno przewidywalne. Pomimo problemów jakie powieść dotyka, są one li tylko delikatnie muśnięte. Tam gdzie autorka chciała, żeby zabrzmiało mocno, szorstko, okrutnie, było … poprawnie. Nagromadzenie wątków poprzez sztuczne nakręcanie akcji również nie zyskuje w moich oczach.

Wiem, że „Wielka samotność” może się podobać i te pozytywne opinie na temat książki są prawdziwie. Wiem również komu na pewno się nie spodoba. Pytanie pozostaje jedno – czy tego czytelniku oczekujesz i to jest to, o czym chcesz czytać? Pachnie mi tu banalnością. Niestety.

Tytuł: „Wielka samotność”
Autor: Kirstin Hannah
Wydawnictwo Świat Książki
Tłumaczył: Anna Zielińska
Forma książki: audiobook, czyta Paulina Raczyło
Gatunek: literatura współczesna

Ocena: 3,5/6

6 grudnia 2018 0 komentarz

Audiobook Thriller

„Moja Najdroższa” Gabriel Tallent – Toksyczna relacja ojca i córki

przez Katarzyna Denisiuk 18 listopada 2018

Porywający audiobook, a niesatysfakcjonująca treść? Czy takie zestawienie jest możliwe? „Moja Najdroższa” jest tego przykładem. Fabuła wywołała mnóstwo sprzecznych emocji. Było zaciekawienie, trwoga, smutek, niedowierzanie, jak również obrzydzenie i irytacja. Wachlarz wrażeń upatruję jako zaletę, bo chyba nie ma nic gorszego niż książka, która pozostawia czytelnika całkowicie obojętnym. Dodatkowo jest w niej coś co sprawiło, że powstał kapitalny audiobook. Rewelacyjna interpretacja Pauliny Holtz nie powstała z niczego. Ale do rzeczy.

Początek powieści jest bardzo obiecujący. Mocną kreską autorka maluje głównych bohaterów rodzinnego dramatu. Czternastoletnia Turtle mieszka z ojcem. W wyzwaniach, gdzie głównym celem byłoby przeżycie w lesie przez dłuższy czas, poradziłaby sobie doskonale. Umiejętności posługiwania się bronią palną i nożem oraz wytrzymałość czynią z niej nieprzeciętną nastolatkę. Za to w szkole i w kontaktach z rówieśnikami jest dysfunkcyjna, bo jej rodzina i kontakty z ojcem takie właśnie są. Córka jest pod wielkim wpływem ojca, a ojciec nie potrafi żyć bez swojej najdroższej córki izolując ją od świata i najbliższego otoczenia.

Wydawałoby się, że patologiczna zażyłość ojca i córki będzie trwała wiecznie, jednak ten stan się zmienia kiedy Turtle odkrywa, że może być inaczej. Ojciec-potwór znęcający się nad nią psychicznie i fizycznie nie musi być jej przeznaczeniem.

Do pewnego momentu powieść pomimo szokującego wydźwięku potrafi skupić na sobie uwagę, zainteresować i zaabsorbować. Jak potoczą się losy Turtle? Zawalczy o siebie? Zdoła przeciąć pępowinę nienormalnych relacji z ojcem? Wyzwoli się spod jego wpływów?

Rozwiązanie mnie rozczarowało. Wprowadzanie niczego nie wnoszących brutalnych, obrzydliwych scen tylko zniesmaczyło. Od razu przychodzi mi na myśl powieść Lize Spit „Szpadel”, w której zbyt duże nagromadzenie patologii sprawia, że książka potrafi od siebie odrzucić. Jednak Spit buduje wyczuwalny, specyficzny klimat, który trwa przez całą powieść. W „Mojej Najdroższej” duszna aura z początku powieści przeistacza się w sensacyjną powieść ze sztucznie podkręconym napięciem, mającą czytelnika „lać po pysku”. Ja tego nie kupuję. Niestety.

Słowem podsumowania, spodobał mi się pomysł, bardzo dobre otwarcie i początkowy klimat powieści oraz kreacja bohaterów. Zakończenie zupełnie nie przypadło mi do gustu. Audiobook i interpretacja lektorki są kapitalne. Aż nieprawdopodobne…

Tytuł: „Moja Najdroższa”
Autor: Gabriel Tallent
Wydawnictwo Agora SA
Tłumaczył: Dariusz Żukowski
Forma książki: audiobook; czyta Paulina Holtz
Gatunek: thriller

Ocena: 3,5/6

18 listopada 2018 0 komentarz

Audiobook Biografia Literatura faktu

„Służące do wszystkiego” Joanna Kuciel-Frydryszak -Smutny los służących w przedwojennej Polsce

przez Katarzyna Denisiuk 3 listopada 2018

Cenię książki, które powstały dzięki temu, że autor wziął pod lupę wydarzenia z przeszłości, wyszukał zapomniane informacje i przedstawił szerokiemu gronu czytelników w postaci wielce ciekawej lektury. Dodatkowo, jeśli odkrył zakurzone i niezbyt chlubne karty historii, to taka literatura jest czymś niezwykle cennym, ważnym i pouczającym.

Joanna Kuciel-Frydryszak w niebywale interesujący, a zarazem słodko-gorzki sposób w swojej najnowszej książce „Służące do wszystkiego” ukazała losy pomocy domowych w przedwojennej Polsce.

Każdy z nas może ma jakieś wyobrażenie, albo nawet wiedzę przekazywaną z pokolenia na pokolenie, o losie młodych dziewcząt i kobiet, które pracowały jako służące w domach mieszczan. Autorka nie zostawia nas z domysłami i zabiera czytelnika w niezwykłą podróż w przeszłość, w różne rejony Polski. Przyglądamy się codziennym obowiązkom służby oraz jesteśmy świadkami ich relacji z pracodawcą. Obruszamy się patrząc na to jak żyły. Współczujemy ich doli, gdy widzimy jak stawiane zadania oraz niegodziwe traktowanie są bagażem gnącym ich kręgosłupy. Jednak przedstawicielki tej warstwy społecznej nie zawsze były czyste jak łza. Autorka jest sprawiedliwa i przedstawia również ich zachowania i działania, które były niewłaściwe, a momentami wręcz niedopuszczalne.

Kontakt z rajfurkami na targach, na których wyszukanie i zatrudnienie służącej przypominało kupno konia, będące swoistym targiem niewolników, to codzienność i chleb powszedni przyszłej pomocy domowej zanim trafiła do nowego domu. Ale nie zapominajmy, że środowisko mieszczańskiej służby nie było monochromatyczne. Jedne kobiety spotykały się z wyzyskiem, seksualnym wykorzystywaniem, brakiem empatii i zrozumienia, zaś inne fraternizowały się z chlebodawczyniami, a po śmierci miały nawet wspólną mogiłę. Nie czarujmy się, te drugie były w mniejszości.

Autorka udzieliła głosu wielu kobietom – Marysiom, Kasiom, których prawdziwe imiona nie były przez państwa używane, bo i po co… Jedne były anonimowe, inne zapisały się na kartach historii oraz w literaturze. Wszystkie łączyło jedno – praca, która w żaden sposób nie była unormowana oraz nie rządziły nią żadne zapisane zasady. Książka Kuciel-Frydryszak jest bardzo ciekawym obrazem Polski XIX i XX wiecznej, klasowości oraz kolorytu lokalnego.

Papierowe wydanie jest imponujące, gdyż wzbogacają je stare fotografie oraz zeskanowane wycinki z gazet. Książkę tylko przekartkowałam, gdyż wcześniej wysłuchałam audiobooka w interpretacji Magdaleny Schejbal. I tę formę również mogę Wam polecić. Słuchało się doskonale!

Książkę serdecznie polecam uwadze, ponieważ nie dość, że autorka opisała rzeczywistość, która miała miejsce w naszej przeszłości, to dodatkowo zrobiła to w bardzo efektowny sposób. Nie mogłam oderwać się od słuchania!

Koniec i bomba, a kto czytał ten trąba.

 Tytuł: "Służące do wszystkiego"
Autor: Joanna Kuciel-Frydryszak
Wydawnictwo Marginesy
Forma: audiobook; czyta Magdalena Schejbal
Gatunek: biografia, na faktach

Ocena: 5/6

3 listopada 2018 0 komentarz