Kategoria:

Audiobook

„Wisząca dziewczyna” Jussi Adler-Olsen – Na odległym Bornholmie

przez Katarzyna Denisiuk 26 września 2019

Piąta część cyklu „Departament Q” zatytułowana „Pogrzebany” była łyżką dziegciu w pysznym wielodaniowym posiłku serwowanym przez norweskiego pisarza. Zbyt dużo składników, trochę nieprzemyślanych, nie skomponowało porywającego kryminału. Czułam jednak, że autor nie powiedział ostatniego słowa i wróci na właściwe tory. Miałam nosa! „Wisząca dziewczyna” okazała się świetną, trzymającą w napięciu powieścią, z licznymi i nieoczekiwanymi zwrotami akcji.

Telefon do Carla Mørcka od jego dawnego kolegi pracującego na Barnholmie nie jest zaczynem wzmożonej aktywności Departamentu Q, gdyż Mørckowi w zupełności wystarczają piętrzące się na biurku nierozwiązane do tej pory kryminalne sprawy. Ale tylko początkowo, bo jednak pewne okoliczności zmuszają ekipę do wyjazdu oraz zmierzenia się z tragiczną śmiercią młodej dziewczyny. Siedemnastolatka została znaleziona wisząca na drzewie i nie istnieją żadne wskazówki mające pomóc w rozwikłaniu zagadki.

Tym razem tropy zaprowadzą Mørcka, Assada, Rose i Gordona do ośrodka, w którym aktywnie działają głosiciele kultu słońca i członkowie Akademii Absorpcji Natury.

Wydawałoby się, że Assad winien coraz lepiej posługiwać się norweskim, a ten gagatek co rusz popełnia lapsusy językowe. I niezmiennie mnie one śmieszą! A wstawki i historyjki o wielbłądach przyprawiają o wybuch śmiechu. Tak, postać Assada, to atut serii i as w rękawie Jussi Adler-Olsena. Jeśli do tego dorzucamy charyzmatyczną, pewną siebie i swoich racji Rose, to bohaterowie wskakują na najwyższe podium kryminalnych ulubieńców.

„Wisząca dziewczyna” zaskakuje fabularnymi twistami. To co serwuje nam autor, to co odkrywają śledczy w pewnych momentach odwraca myślenie powodując miłe zaskoczenie. Bo kto z nas nie chce i nie lubi być wkręconym? Stawiamy się w pozycji speców kryminalistyki, stare wygi – w końcu to już szósta część cyklu – a tu autor gra nam na nosie tańcząc żywiołową polkę. Nie obraziłabym się, gdyby autor kontynuował serię, bo jej bohaterowie mają jeszcze wiele do odkrycia. Panie pisarzu, czekam!

Tytuł: „Wisząca dziewczyna”
Autor: Jussi Adler-Olsen
Wydawnictwo Sonia Draga
Tłumaczył: Joanna Cymbrykiewicz
Forma książki: ebook; czyta Janusz Zadura
Gatunek: kryminał
Seria: Departament Q (6)

26 września 2019 0 komentarz

Audiobook Kryminał

„Pogrzebany” Jussi Adler-Olsen – Brudne łapy korupcji

przez Katarzyna Denisiuk 17 września 2019

Kolejna część serii „Departament Q” Jussi Adler-Olsena już za mną. I nastał ten moment, kiedy stwierdzam, że ekscytacja cyklem nieznacznie, ale jednak, wyhamowała. Porównując do poprzednich powieści, „Pogrzebany” nie zaintrygował głównym wątkiem wokół którego rozgrywały się najważniejsze wydarzenia i które było zarzewiem zbrodni. Dodatkowo wkradły się dłużyzny, które pomimo tego, że miały formę jako żywo wyjętą z kina akcji, to nie do końca umilały słuchanie.

Jednak minęłabym się z prawdę, gdybym stwierdziła, że to jest kiepski kryminał. Absolutnie nie! Zespół Carl, Assad i Rose mają się świetnie. Każdy z nich jest indywidualnością, która za każdym razem, w każdej części cyklu wnosi coś nowego i odżywczego. Ich wzajemne słowne utarczki wprawiają w dobry nastrój, zaś „wielbłądzie” historyjki Assada potrafią przyprawić o wybuch niekontrolowanego śmiechu. Co więcej w „Pogrzebanym” pojawia się nowy członek zespołu. Czy zostanie zaakceptowany i stanie się wartościowym ogniwem Departamentu Q? Myślę, że jego postawa niejednego czytelnika zaskoczy.

W „Pogrzebanym” nie mamy dwóch planów czasowych – teraźniejszości i odległej przeszłości. Nie podróżujemy w czasie, za to przemieszczamy się między kontynentami. A jeśli chodzi o fabułę, to trzeba przyznać, że Jussi Adler-Olsen stworzył mieszankę wybuchową. Do jednego kotła wrzucił Duńczyków, Cyganów, Pigmejów, przyprawił polityką, zaostrzył ulicznym bandytyzmem i przestępczymi klanami. Potrawę nakazał konsumować za pomocą sztućców będących własnością krezusów z bankowego i ministerialnego świata. Całe szczęście, że do stołu zasiedli również członkowie departamentu kopenhaskiej policji, ponieważ są całkiem dobrzy w tym co robią i sprawiają, że potrawa na pierwszy rzut oka niezjadliwa, w ostatecznym rozliczeniu nie staje nam ością w gardle.

Czy Jussi Adler-Olsen piątą częścią serii pogrzebał szansę na sięgnięcie przeze mnie po kolejną powieść? Nie! Autor pisze świetnie i wierzę w to, że dostarczy mi jeszcze wielu pozytywnych wrażeń. Dodatkowo wielka sympatia jaką darzę głównych bohaterów, nie pozwala odstawić ich na boczny tor. W związku z powyższym „Wisząca dziewczyna” już w natarciu, a raczej na słuchawkach i zdradzę Wam, że euforia wróciła!

Tytuł: „Pogrzebany”
Autor: Jussi Adler-Olsen
Wydawnictwo Sonia Draga
Tłumaczył: Joanna Cymbrykiewicz
Forma książki: audiobook; czyta Janusz Zadura
Gatunek: kryminał
Seria: Departament Q (5)

17 września 2019 0 komentarz

Audiobook Kryminał

„Wybawienie” Jussi Adler-Olsen – List w butelce

przez Katarzyna Denisiuk 18 sierpnia 2019

Po raz trzeci zeszłam do piwnicy, gdzie mieści się Departament Q kopenhaskiej policji i wcale nie chciałam go opuszczać. Postaci Carla Mørcka, Assada i kobiety o wielu twarzach, czyli Rose, wzbudzają ogromną sympatię. W ich towarzystwie czuję się świetnie i z wielką przyjemnością śledzę kryminalne sprawy, z którymi przychodzi im się mierzyć.

Tym razem w ręce detektywa Mørcka trafia list w butelce, która została wyłowiona po latach. Czy to żart, czy ktoś się po prostu zabawił? List jest mało czytelny, jednak słowo „pomoc” jak i cały tekst napisany krwią wzbudza zainteresowanie i trafia w trybiki maszyny jaką jest praca Departamentu Q. Pierwszą istotną informacją jaką udaje się rozszyfrować jest nadawca listu, czyli chłopiec, który został uprowadzony wraz z bratem. Od momentu porwania minęły już dwa lata, a w policyjnych archiwach nie ma żadnej wzmianki o zaginięciu dwóch chłopców. Sprawa nabiera zupełnie innego wymiaru i angażuje całą ekipę departamentu doprowadzając ją do drzwi zwyrodnialca.

Co tu wiele pisać, kryminalna seria Jussi Adler-Olsena jest jedną z niewielu, która tak mocno mnie zaangażowała. Po wysłuchaniu jednej od razu sięgam po kolejną. Barwne postaci (Rose jest moją idolką!), świetne poczucie humoru, ale przede wszystkim bardzo ciekawe i świetnie skrojone kryminalne zagadki, sprawiają, że od powieści nie można się oderwać.

W „Wybawieniu” autor dał popis dając czytelnikowi możliwość wejścia do umysłu psychopaty i spojrzenia na wydarzenia z jego punktu widzenia. Mając tę przewagę nad kopenhaskimi policjantami, wcale nie dostajemy rozwiązania zagadki podanej na tacy. Liczne zwroty akcji i stopniowanie napięcia sprawiają, że z wielkim zainteresowaniem i zaangażowaniem śledzimy rozwój wypadków, aż do mocnego zakończenia.

Świetna cześć! Pozostaję w zachwycie!

Tytuł: „Wybawienie”
Autor: Jussi Adler-Olsen
Wydawnictwo Sonia Draga
Tłumaczył: Joanna Cymbrykiewicz
Forma książki: audiobook, czyta Janusz Zadura
Gatunek: kryminał
Seria: Departament Q (3)

18 sierpnia 2019 0 komentarz

Audiobook Kryminał

„Zabójcy bażantów” Jussi Adler-Olsen – Ręka, rękę myje

przez Katarzyna Denisiuk 11 sierpnia 2019

Zastanawiałam się, czy pisać pojedyncze notki na temat serii „Departament Q” Jussi Adler-Olsena, bo tak naprawdę mogę zrobić kopiuj-wklej opinii na temat „Kobiety w klatce”. Ale może ktoś trafi akurat na ten wpis i dzięki niemu wróci do początku serii i zechce wziąć udział w „piwnicznym show”?

Ponownie sięgnęłam po audiobooka w interpretacji Janusza Zadury. Nie muszę pisać, ale napiszę – kapitalnie słucha się tego lektora. Z wielką przyjemnością zakładałam słuchawki i razem z Carlem Mørckiem i Assadem starałam się rozwiązać kryminalną zagadkę. Ach, nie zapominajmy o cudownie kąśliwej Rose, która dołączyła do Departamentu Q, by bez ogródek wyrażać swoje opinie, ale przede wszystkim służyć pomocą w zdobywaniu informacji.

Tym razem na biurko departamentu spraw zaszłych w tajemniczy sposób trafia teczka z aktami dotyczącymi zabójstwa rodzeństwa, uczniów elitarnej szkoły z internatem. Teoretycznie nie ma nad czym się głowić, gdyż osoba, która przyznała się do przestępstwa kończy odsiadkę i lada moment ma wyjść na wolność. Jednak czujne oko Assada i Mørcka sprawia, że sprawa nabiera zupełnie innego wymiaru.

W „Zabójcach bażantów” mamy podobny schemat jak w poprzedniej powieści, czyli Departament Q dostaje sprawę sprzed lat, którą się zajmuje. I robi to w brawurowy sposób. I na tym bliźniacze podobieństwo się kończy. Na to czym te dwie części się różnią spuszczam zasłonę milczenia i mocno zachęcam entuzjastów dobrych kryminałów do sięgnięcia po serię. Zdradzę Wam, że już jestem w trakcie czwartej (sic!) części zatytułowanej „Kartoteka 64”, po drodze wysłuchując „Wybawienia”, i nadaj pozostaję w zachwycie. Drużyna Mørck-Assad-Rose skradła moje serce. Świetna rozrywka!

Tytuł: „Zabójcy bażantów”
Autor: Jussi Adler-Olsen
Wydawnictwo Sonia Draga
Tłumaczył: Joanna Cymbrykiewicz
Forma książki: audiobook, czyta Janusz Zadura
Gatunek: kryminał
Seria: Departament Q (2)

11 sierpnia 2019 0 komentarz

Audiobook Thriller

„Pacjentka” Alex Michaelides – Gdy Alicia zacznie mówić

przez Katarzyna Denisiuk 4 lipca 2019

Swego czasu, szybko po premierze, debiutancka powieść urodzonego na Cyprze Alexa Michaelidesa była książką, o której było głośno. Fala pozytywnych ocen nie porwała mnie. Przeczekałam w spokojnej przystani i dopiero teraz, czując wakacyjną bryzę, sięgnęłam po nią w wersji audio.

Tytułową pacjentką zamkniętego ośrodka psychiatrycznego w Grove jest Alicia Berenson. Jest bardzo znaną i cenioną malarką i fotografką. Po tym jak w jej domu doszło do brutalnego zabójstwa męża Gabriela, który „dostał pięć kulek” w głowę, Alicia przestała mówić. Sytuacja jest o tyle newralgiczna, że tylko kobieta wie co się rzeczywiście wydarzyło. Tajemnice przeszłości skrzętnie ukrywa, zaś osobą, która twierdzi, że ma klucz do drzwi, które je uwolnią jest psychoterapeuta Theo Faber. Czy uda mu się dotrzeć do pacjentki? Czy sprawa zabójstwa zostanie w końcu wyjaśniona?

„Pacjentka”, to bardzo sprawnie napisany thriller psychologiczny. Od tego gatunku oczekuję, że będzie mącił w mojej głowie, podtykał co rusz mylne tropy, a autor, kolokwialnie pisząc, będzie się ze mną bawił w kotka i myszkę. I taki właśnie zestaw serwuje czytelnikowi Alex Michaelides.

Tutaj nic nie jest tym, czym się na początku wydawało. Fabuła ciekawi od początku i trzyma w garści do samego końca. Autor w bardzo przemyślany sposób buduje napięcie przeskakując pomiędzy głosami narratorów, którzy nadają swojej wersji wydarzeń odpowiedniej mocy. Do końca nie wiemy, który z nich będzie najgłośniejszy i przebije się do świadomości czytelnika. A ten fabularny twist pod koniec książki, to już w ogóle cacuszko.

Jeśli zadaniem autora było pogranie na nosie czytelnikowi, to zostało ono wykonane doskonale. Dawno nie czytałam (o pardon, słuchałam) tak wciągającego thrillera psychologicznego. W mojej ocenie jest to świetna, wakacyjna lektura.

Tytuł: „Pacjentka”
Autor: Alex Michaelides
Wydawnictwo W.A.B.
Tłumaczył: Agnieszka Wyszogrodzka-Gaik
Forma książki: audiobook, czyta Marcin Popczyński
Gatunek: thriller psychologiczny

4 lipca 2019 0 komentarz

Audiobook Reportaż

„Raban! O kościele nie z tej ziemi” Mirosław Wlekły – Rewolucja w myśleniu

przez Katarzyna Denisiuk 23 czerwca 2019

Chcę byście poszli na ulicę robić raban. Chcę rabanu w waszych diecezjach, Chcę, żeby Kościół wyszedł na ulice. Żeby odrzucił ziemską powłokę, wygodę i klerykalizm, żebyśmy przestali zasklepiać się w sobie. (…) Parafie muszą wychodzić na ulice; w przeciwnym razie staną się organizacjami pozarządowymi. A Kościół nie może być organizacją pozarządową! /Jorge Bergoglio, 25 lipca 2013 roku, podczas Światowych Dni Młodzieży w Rio de Janeiro./

Nie miałam zamiaru czytać „Rabanu”, bo bałam się, że mnie przygnębi, zdenerwuje oraz wywoła bardzo skrajne emocje. Że to będzie kolejna z historii płynących z falą bieżących smutnych wydarzeń w polskim kościele. W sumie przypadek zdecydował o tym, że jednak po nią sięgnęłam i po wysłuchaniu audiobooka cieszę się, że wpadł w moje ręce. Książka Mirosława Wlekłego okazała się niezmiernie interesującym spojrzeniem na instytucję kościoła, religii i wiary w szerokim, iście światowym spektrum.

Razem z autorem podróżujemy do różnych krajów Europy, Ameryki, Azji oraz Afryki. Przyglądamy się istocie wiary towarzyszącej mieszkańcom Argentyny, Czech, Brazylii, Stanów Zjednoczonych, Anglii, Haiti, Dominikany, Libanu, Belgii, Kamerunu oraz Birmy. Poznajemy jak wygląda katolicyzm w niepolskim wydaniu, co niejednokrotnie wywołuje uczucie tęsknoty za tym, co na naszym podwórku jest niedostępne, a wręcz niemożliwe.

„Raban”, to książka nie tylko o religii i wierze. Kiedy cichną słowa papieża i rozważania na temat katolicyzmu, Wlekły mówi o problemach świata. Nie jest to przerywnik, który miałyby służyć jako wypełniacz treści, ale jest bardzo ciekawym dopełnieniem całości.

Jeśli jesteście ciekawi jak postrzegana jest sfera religijności na świecie, jak poza Polską wygląda posługa duszpasterska, jaka jest potrzeba wiary oraz gdzie tak naprawdę bije serce Kościoła, to serdecznie polecam Wam lekturę najnowszej książki Mirosława Wlekłego. Zaskakująco ciekawa!

Róbmy raban, bo Kościół, to każdy z nas, niezależnie od orientacji seksualnej oraz statusu społecznego.

Są różne religie, ale jedna rzecz jest pewna: wszyscy jesteśmy dziećmi Boga /Papież Franciszek/

Tytuł: „Raban! O kościele nie z tej ziemi”
Autor: Mirosław Wlekły
Wydawnictwo Agora SA
Forma książki: audiobook, czyta Albert Osik
Gatunek: reportaż, dokument

23 czerwca 2019 0 komentarz

Audiobook Reportaż

„Zaczyn. O Zofii i Oskarze Hansenach” Filip Springer – O wizjonerach wierzących w drugiego człowieka

przez Katarzyna Denisiuk 5 czerwca 2019

Są takie książki, które pobudzają wyobraźnię. Są i takie, które sprawiają, że myszkujemy po Internecie, czy też innych dostępnych źródłach danych, żeby zgłębić temat. Są również takie, które są katalizatorem obu wymienionych przeze mnie działań. Przykładam tak ciekawej książki jest „Zaczyn. O Zofii i Oskarze Hansenach” Filipa Springera.

Wiemy czym jest zaczyn, ale kim byli Zofia i Oskar Hansenowie? W momencie przeczytania tytułu, w komiksie, wyglądałabym jak postać z narysowaną chmurką nad głową i umieszczonym w niej ogromnym znakiem zapytania, albo i trzema. W sukurs przychodzi opis wydawnictwa, który pozwolę sobie zacytować:

Błyskotliwy reportaż biograficzny poświęcony parze polskich architektów-wizjonerów, którym przyszło tworzyć w epoce PRL-u. Losy Oskara Hansena i jego rodziny mogłyby posłużyć za scenariusz niejednego filmu. Syn Norwega i Rosjanki wojnę spędza w Wilnie, gdzie przyłącza się do polskiej partyzantki. Po wojnie studiuje architekturę i wyjeżdża na stypendium do Paryża. Tam trafia do pracowni Jeannereta i odwiedza wielkich malarzy, m.in. Picassa, któremu udziela kilku cennych rad. Pomimo propozycji pozostania na Zachodzie, wraca do kraju, gdzie wraz z żoną, Zofią, pracuje jako architekt i tworzy koncepcję Formy Otwartej. Projekty Hansenów są śmiałe, niestandardowe i dostosowane do potrzeb zwykłych ludzi — kto nie chciałby mieć mieszkania skrojonego na własną miarę? Niestety, w szarej rzeczywistości PRL-u pomysły te ulegają pewnym modyfikacjom, na co architekci nie mają już wpływu. Rezultat to m.in. owiane złą sławą warszawskie osiedle Przyczółek Grochowski, miejsce, którego się nie wybiera, lecz na które jest się skazanym… Tam właśnie decyduje się zamieszkać autor książki, Filip Springer. Chce on na własnej skórze poczuć, jak żyje się w miejscu urzeczywistnienia teorii Hansenów i zrozumieć, dlaczego ich nowatorskie pomysły nie najlepiej sprawdziły się w rzeczywistości.

Poznając losy tak niebanalnych i ciekawych ludzi, ma się ochotę podążyć śladami ich twórczości oraz zwiedzić wszystkie te miejsca, które współtworzyli, tworzyli oraz mieli wpływ na ich kształt. Kreatorzy przestrzeni, nowych, wizjonerskich form, wierzący w człowieka i mający poczucie powinności wobec innych, zapisali się na kartach historii.

Reportaż Filipa Springera sprawił, że „zwykły zjadacz chleba” jakim jestem, otworzył głowę i na czas lektury oderwał się od ziemi i poszybował w zupełnie nieznane dotąd rejony. Autor przedstawił treści, które nie są zagadką dla specjalistów związanych na co dzień z architekturą i sztuką, a które stały się dostępne i przystępne laikowi. Po lekturze „Zaczynu” czuję się po prostu douczona. Wszystkim, niezależnie od profesji, polecam udać się w literacką podróż w świat Linearnych Systemów Ciągłych oraz Formy Otwartej. Świetny reportaż.

PS Niebywale ciekawa jak wygląda przestrzeń Przyczółka Grochowskiego, byłam bardzo blisko, żeby na własne oczy zobaczyć najdłuższy budynek mieszkalny w Warszawie. Nie udało się teraz, ale liczę na to, że uda się kiedyś.

Tytuł: „Zaczyn. O Zofii i Oskarze Hansenach”
Autor: Filip Springer
Wydawnictwo Karakter
Forma książki: audiobook, czyta Przemysław Bluszcz
Gatunek: reportaż

5 czerwca 2019 0 komentarz

Audiobook Literatura faktu

„Merhaba. Reportaże z tomu „Zabójca z miasta moreli” i osobisty słownik turecko-polski” Witold Szabłowski – O Turcji jakiej nie znałam

przez Katarzyna Denisiuk 19 maja 2019

Witold Szabłowski wita się z czytelnikiem tureckim „cześć”, czyli merhaba. Bo właśnie Turcji, powstałej na gruzach Imperium Osmańskiego, poświęcona jest jego opowieść.

Turcja jest jak prom między Europą a Azją.

Jakie doświadczenie życiowe ma autor, który napisał książkę o kraju stojącym w rozkroku pomiędzy tym co europejskie, a azjatyckie? Kraju, gdzie dominuje islam, konserwatyzm, a mieszkańcy bardzo często kierują wzrok na zachód?

Witold Szabłowski mieszkał i studiował w Turcji. Wspomina swoje początki dziennikarskiej pracy, które obfitowały w zabawne sytuacje oraz dzieli się wszystkim tym, czego doświadczył na własnej skórze. To ta jasna i wesoła strona książki.

Opowieść autora jest bardzo różnorodna i wielobarwna, tak jak jawi się sama Turcja. Pomiędzy opowiastkami o tym z kim i z czym możemy spotkać się wybierając ten kraj jako destynację wakacyjnych wojaży, wplótł bolesne i momentami zatrważające historie jego mieszkańców. W powieści znajdziemy również udokumentowaną historię Ali Ağcy, czyli „mordercy z miasta moreli”. Autor oddał również część historii narodowemu bohaterowi Mustafie Kemali Atatürkowi.

Witold Szabłowski daje czytelnikowi możliwość poznania kraju, który nie jest dostępny przeciętnemu turyście. Opowiada o tym wszystkim co drzemie w jego trzewiach. Dlatego też czytając chłoniemy wszystko to, co autor w bardzo interesujący i stosunkowo lekki sposób przekazuje. Przez to książka jawi się zarówno jako „rasowy” reportaż, jak i projekcja fragmentów pamiętnika.

Myślę, że po lekturze tej książki można inaczej, to znaczy mocniej i przede wszystkim bardziej świadomie, poznawać Turcję i jej mieszkańców.

Marcin Meller napisał „Gdybyście mieli przeczytać jedna jedyną książkę o Turcji, to macie ją właśnie przed sobą.” Nie znam innych, a tę bardzo polecam.

Tytuł: „Merhaba. Reportaże z tomu "Zabójca z miasta moreli" i osobisty słownik turecko-polski”
Autor: Witold Szabłowski
Wydawnictwo W.A.B.
Forma książki: audiobook; czyta Andrzej Ferenc
Gatunek: literatura faktu

Ocena: 5/6

19 maja 2019 0 komentarz

Audiobook Literatura faktu

„Lud. Z grenlandzkiej wyspy” Ilona Wiśniewska – Podnosi kąciki ust

przez Katarzyna Denisiuk 21 kwietnia 2019

Ilona Wiśniewska jako bardzo wnikliwa obserwatorka ludzkich zachowań w ich naturalnym środowisku, dała mi się poznać poprzez książkę „Hen. Na północy Norwegii”. Patrząc na inne tytuły, które wyszły spod pióra młodej reporterki i fotografki, można domniemywać, że jest człowiekiem, który kocha się w Północy, a czytając jej reportaże jeszcze się w tym utwierdzić.

Autorka ma wielki dar niebywale delikatnego kontaktu z drugim człowiekiem, wsłuchiwania się w jego historię, podchodzenia do niego niemal z czułością i kobiecą intuicją. Jest to szalenie ujmujące i krzepiące. O sprawach trudnych i bolesnych również nie mówi dosadnie i szorstko, nie deprecjonując ich znaczenia.

„Lud” to książka o wycinku Grenlandii, który na zawsze podnosi kąciki ust.

Ilona Wiśniewska w 2017 roku przez trzy miesiące pracowała w najstarszym w Grenlandii domu dziecka. Przez ten czas słuchała jego mieszkańców, zawierała znajomości i przyjaźnie. A że potrafi słuchać, to ludzie otwierali przed nią serca.

– Istotą naszego życia jest chaos – mówi kolejnego dnia Ann. – Jeśli chcesz się dopasować, uzbrój się w cierpliwość i traktuj ciągłe zmiany jako próbę życia po grenlandzku. Tutaj nikt nigdy nie przywiązywał się do miejsca, ludzie zawsze byli gotowi do drogi – oznajmia, wręczając mi klucze do domu, w którym mam zamieszkać.

Dzięki reportażowi dowiadujemy się kim są Grenlandczycy, jak się komunikują, z czego są dumni, co ich uwiera i co chcieliby w swoim życiu i państwie zmienić. Jaki obraz jawi się po lekturze książki? Tego nie powiem, bo odebrałabym całą radość czytania. A naprawdę warto sięgnąć po książki Ilony Wiśniewskiej, bo autorka przepięknie pisze emocjami i wyzwala emocje.

W tym miejscu, zapraszam Was do odwiedzenia bloga Elwiry, która z rozmachem napisała o trzech książkach autorki. Zazdroszczę jej tego wpisu i bardzo się cieszę, że jest: Uporać się z białym, czyli piękno reportaży Ilony Wiśniewskiej

Tytuł: „Lud. Z grenlandzkiej wyspy”
Autor: Ilona Wiśniewska
Wydawnictwo Czarne
Forma książki: audiobook; czyta Weronika Nockowska
Gatunek: literatura faktu

Ocena: 5,5/6

21 kwietnia 2019 0 komentarz

Audiobook Literatura faktu

„Zakazane wrota” Tiziano Terzani – Okno na postmaoistowskie Chiny

przez Katarzyna Denisiuk 16 kwietnia 2019

Ryszard Kapuściński uważał go za wielkiego reportera, którego twórczość można czytać jak poezję.

„Zakazane wrota”, to opowieść będąca odzwierciedleniem wielkiej fascynacji Tiziano Terzaniego Chinami. Pierwszy raz przekroczył granicę Chińskiej Republiki Ludowej w 1968 roku nazywając się Deng Tannuo. Zaś w 1980 roku przeniósł się wraz z rodziną do Pekinu by poznać ten kraj pełen kontrastów, osobliwej filozofii, religii i kultury. „Należał do grupy nielicznych zachodnich dziennikarzy akredytowanych za rządów Deng Xiaopinga.” Przez cztery lata żył jak prawdziwy Chińczyk, próbując wtopić się w miejscową społeczność. Hodował świerszcze, jadł i ubierał się po chińsku, a jego dzieci uczęszczały do chińskiej szkoły. Czy udało mu się przekroczyć zakazane wrota? Jaki bagaż doświadczeń zgromadził?

„Zakazane wrota”, to bardzo ciekawe spojrzenie na Państwo Środka, z wszystkimi jego wadami i przewinieniami. Autor nie daruje nikomu. Pisze o Tybecie, rujnowaniu kultury, sztuki, samego Pekinu, regulacji urodzeń, czy edukacji (te fragmenty, to osobiste doświadczenia jego dzieci).

„Rzemiosło było przejawem wielkości Chin. Tysiące rzemieślników nauczyło się przez tysiąclecia posługiwać wszelkiego rodzaju tworzywem – drewnem, żelazem, kamieniem, jedwabiem, brązem, nefrytem – a to, co świat zna jako chińską kulturę, jest dziełem nie tylko poetów, filozofów i malarzy, lecz może w większym jeszcze stopniu wynikiem codziennej, mrówczej pracy całej armii bezimiennych cieśli, rytowników i tkaczy. Obecnie zaś, krążąc po placach targowych miast i wsi, nie znajdzie się ani jednego przedmiotu będącego tworem zwinnych rąk człowieka – jeśli pominąć prymitywne tarki i pułapki na myszy.

Audiobooka wysłuchałam z wielką uwagą i zainteresowaniem. To symboliczne przekroczenie zakazanych wrót przez autora jest swoistym oknem na Chiny w czasie, kiedy człowiek zachodu nie miał do nich dostępu oraz dokumentem o dużej wartości poznawczej. Polecam!

Tytuł: „Zakazane wrota”
Autor: Tiziano Terzani
Wydawnictwo W.A.B.
Tłumaczył: Krzysztof Żaboklicki
Forma książki: audiobook; czyta Jakub Kukla
Gatunek: literatura faktu

Ocena: 5/6

16 kwietnia 2019 0 komentarz