Kategoria:

Audiobook

AudiobookKryminał

„Dama” Dagmara Andryka – Powrót do przeszłości

przez Katarzyna Denisiuk

Jeśli czytałaś, czytałeś Króla i Asa, to nie wyobrażam sobie, że nie sięgniesz po Damę, czyli trzecią część tetralogii Dagmary Andryki.

Przyznaję, że autorka postąpiła bardzo sprytnie. Zamydliła oczy czytelnika kolejnym zleceniem, które rozpracowywała agencja detektywistyczna Anny Maria Kier i Wandy Lechickiej, po czym cudownie rozwinęła wątek prywatnego życia byłej policjantki. W tym obszarze następuje potężne tąpnięcie, którego finał możemy oczekiwać w ostatniej części zatytułowanej Walet.

Z czym mierzą się detektywki? Tym razem podejmują się rozpracowania sprawy zaginięcia dziecka. Całkiem sprawnie im to idzie, ale spokój nie powraca, bo przeszłość upomina się o Annę Marię, chcąc ją wessać w świat iluzji i zakłamania.

Po Damę sięgnęłam w formie audiobooka. Czyta jedna z ulubionych lektorek — Paulina Holtz. Przyznaję, że tetralogia doskonale sprawdza się w tej formie. Króla i Asa również można posłuchać i zakładam, że Walet również w tej formie będzie dostępny.

Bardzo jestem ciekawa zakończenia cyklu, w jaki sposób autorka pozamyka wszystkie wątki. Świetna seria dla fanów kryminałów.

Tytuł: Dama
Autor: Dagmara Andryka
Wydawnictwo Prószyński i S-ka, Audioteka
Forma książki: audiobook, czy Paulina Holtz; dstępna jako e-book
Gatunek: kryminał
Seria: Anna Maria Kier (3)
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
AudiobookAutobiografiaBiografia

„Naku*wiam zen” Maria Peszek – Rozmowy o życiu

przez Katarzyna Denisiuk

Powiedzieć, że Maria Peszek i jej ojciec Jan Peszek to nieszablonowi artyści, to jak nic nie powiedzieć. Kolorowe ptaki mające unikalne i bardzo swoje spojrzenie na świat oraz receptę na życie. Takie osobowości budzą ciekawość, chce się je lepiej poznać. Dlatego sięgnęłam po Naku*wiam zen w formie audiobooka. Wybór to wyśmienity, gdyż jesteśmy słuchaczami rozmowy córki z ojcem tak, jakbyśmy siedzieli tuż obok nich.

To, co poruszyło mnie w tej rozmowie, w tym dialogu, to niezwykła szczerość i autentyczność. Ani Maria, a tym bardziej Jan, nie ukrywają swoich, momentami kontrowersyjnych (kwestia subiektywna) opinii, tego, jak żyją, co czują, jak oceniają otoczenie. Dotykają każdej sfery — miłości, śmierci, religii, seksu, seksualności i relacji międzyludzkich oraz rodzinnych. W czasie tej wieloodcinkowej rozmowy nie można przewidzieć, w którym kierunku podąży, jak się rozwinie, dzięki czemu jest wielkim pęczniejącym znakiem zapytania, które chce się poznać.

Nie oceniam tej książki w kategorii, czy jest potrzebna, czy coś wniesie do mojego życia. Potraktowałam ją czysto rozrywkowo i się nie zawiodłam. Bardzo szanuję i podziwiam szczerość, bezpruderyjność rozmówców i tę niezwykłą relację córki i ojca. Bawiłam się świetnie i o to mi chodziło.

Tytuł: Naku*wiam zen
Autor: Maria Peszek
Wydawnictwo Marginesy, Audioteka
Forma książki: audiobook, czyta Maria i Jan Peszek; dostępna jako e-book
Gatunek: autobiografia, biografia
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
AudiobookLiteratura piękna

„Gdzie śpiewają raki” Delia Owens – W synergii z naturą

przez Katarzyna Denisiuk

Dotarła do mnie fala zachwytów nad powieścią Delii Owens. Wychwalała młodzież oraz osoby dorosłe. Dlatego, gdy zobaczyłam, że jest w zasobach Audioteki, to postanowiłam sprawdzić, o co tyle szumu.

Gdzie śpiewają raki czyta Magdalena Boczarska i w jej wykonaniu audiobooka słucha się bardzo przyjemnie. Czy ta opowieść zapiera dech? Mój nie, ale potrafię dostrzec, czym ujęła miliony czytelników. Nie dziwię się również, dlaczego została zekranizowana. W mojej ocenie to faktycznie doskonały materiał na wielki ekran.

Historia dziewczynki, kobiety, która niemal od początku musiała radzić sobie sama bez wsparcia rodziców i rodziny, odtrącona przez lokalną społeczność, budzi głębokie uczucie współczucia i empatii. Bardzo mocno związana z przyrodą, dzikością otaczającego ją krajobrazu, próbuje zrozumieć świat i wrogo nastawione otoczenie. Najgorsze jest to, że ile razy uchyli drzwi do swojego serca, to za każdym razem spotyka ją zawód.

Czytelnika przyciąga nie tylko postać Kyi Clark, ale tajemniczy wątek śmierci Chase’a Andewsa. I tak ta historia płynie, przeplatając teraźniejszość z przeszłością. Czy zwieńczeniem jest odpowiedź na pytanie, kto zabił? Nie. Chcemy poznać dalsze losy Kyi i dowiedzieć się, czy sobie poradziła, i czy w końcu znalazła szczęście.

Gdzie śpiewają raki jest bardzo przyjemną powieścią, zwłaszcza jako wakacyjna lektura. Myślę, że czytałoby się świetnie. Jako audiobook sprowadza się idealnie.

Tytuł: Gdzie śpiewają raki
Autor: Delia Owens
Wydawnictwo Świat Książki, Audioteka
Przekład: Bohdan Maliborski
Forma książki: audiobook, czyta Magdalena Boczarska; dostępna jako e-book
Gatunek: literatura piękna
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
AudiobookAutobiografiaBiografia

„Pokonać mur. Wspomnienia” Marina Abramović, James Kaplan – Sztuka performansu

przez Katarzyna Denisiuk

W 2010 roku zdarzyło się coś niezwykłego – ponad 750 tysięcy ludzi ustawiło się w kolejce do nowojorskiego Muzeum Sztuki Nowoczesnej, by wziąć udział w trwającym w sumie ponad 700 godzin performansie Mariny Abramović – usiąść naprzeciw niej i nawiązać z nią milczące porozumienie.

Performans — sytuacja artystyczna, której przedmiotem i podmiotem jest obecność artysty w określonym kontekście czasu, przestrzeni i własnych ograniczeń. Artysta występujący przed publicznością jest zarówno twórcą, jak i materią sztuki. Elementem performansu może być właściwie każdy przedmiot, pojęcie, obiekt lub temat wskazany, czy zasugerowany przez artystę w trakcie wystąpienia, a nawet ciało artysty.

Performans dąży do zaskoczenia i poruszenia publiczności. Performerzy nierzadko w swoim wyrażaniu sztuki są kontrowersyjni, czy to przez aspekt bólu, czy też czynnik religijny. Nieobca jest im nagość, narażanie ciała na cierpienie i poddawanie się woli uczestników przedstawienia.

Wysłuchałam audiobooka, wspomnień Mariny Abramović, serbskiej performerki urodzonej w Belgradzie. Swoje artystyczne życie zaczęła od malarstwa, ale szybko odkryła, że to prowokacyjny performans jest jej przeznaczeniem.

Początkowo występowała solo. W 1975 roku w Amsterdamie poznała niemieckiego artystę Ulaya i od tego momentu przez 12 lat podążali w duecie drogą artystyczną.

Kilka słów o wrażeniach

Kocham książki między innymi za to, że sprawiają, że dostępny jest mi świat do tej pory obcy. W przypadku tej biografii to świat sztuki performansu i wolności artystycznej. Nigdy nie uczestniczyłam w pokazie, happeningu i dlatego byłam zszokowana, że już same opisy działań artystycznych Mariny Abramović wprawiały mnie w rozedrganie. Jestem przekonana, że dotknięcie i poczucie tej formy na żywo, byłoby niezwykłym doznaniem.

Już sztuka nieożywiona potrafi wzbudzić falę i kotłowaninę myśli, a co dopiero uruchomienie innych zmysłów. Nigdy nie zapomnę wystawy w muzeum sztuki współczesnej w Sztokholmie. Myślałam, że mnie nie poruszy, albo przynajmniej w mniejszym stopniu, a wyszłam zachwycona i jakby otwarta ma nowe. Cudowne doświadczenie. Nie potrafię wyobrazić sobie, co musi czuć performer, kiedy pokazuje publiczności swoją wizję. To musi być ekstatyczne doznanie.

Doświadczyłam wolności absolutnej – czułam, że moje ciało nie zna ograniczeń, że ból nie ma żadnego znaczenia, że nic się nie liczy – i to mnie upoiło.

Świetna autobiografia niezwykle barwnej artystki. Słuchało się wybornie. Polecam!

Tytuł: Pokonać mur. Wspomnienia
Autor: Marina Abramović, James Kaplan
Wydawnictwo Rebis, Audioteka
Przekład: Magdalena Hermanowska, Anna Bernaczyk
Forma książki: audiobook, czyta Dorota Landowska; dostępna jako e-book
Gatunek: autobiografia, biografia
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
AudiobookLiteratura piękna

„Regulamin tłoczni win” John Irving – Trudne wybory

przez Katarzyna Denisiuk

Nie samymi nowościami żyję, ale przyznaję, że dominują w moim czytelniczym świecie. Od czasu do czasu lubię sięgać po starsze tytuły zwłaszcza takie, co do których mam pewność, że będę usatysfakcjonowana. Takim pewnikiem, którego wysłuchałam (to były długie godziny z doskonałym Marcinem Popczyńskim w roli lektora) był Regulamin tłoczni win Johna Irvinga. Można uznać, że to niemal klasyk, który swoją premierę miał w 1986 roku.

Kilka słów o fabule

Proza amerykańskiego pisarza koncentruje się na kilku ważnych tematach, z których najmocniej i najgłośniej wybrzmiewa aborcja i związane z nią dylematy moralne. Ich narratorem nie są, a jeśli już, to w bardzo małym stopniu, kobiety decydujące się na zabieg, ale osoby wykonujące, czyli Wilbur Larch. Doktor zarządza osobliwym sierocińcem, do którego przyjeżdżają kobiety pragnące urodzić i oddać dzieci pod opiekę oraz te, które decydują się na usunięcie ciąży.

Jednym z wychowanków jest Homer Wells. To chłopak mający w przeszłości kilka nieudanych pobytów u rodzin zastępczych. Kolejne próby odmiany i poprawienia życia kończą się fiaskiem, dlatego postanawia zamieszkać na stałe w sierocińcu i uczyć się fachu medyka pod czujnym okiem swojego mentora. Wydawałoby się, że osiągnął stabilizację, jednak jedno spotkanie staje się początkiem wielu zmian w życiu Homera oraz mieszkańców placówki. Od tej pory zaczyna się jego przygoda życia, która uświadomi młodemu mężczyźnie, czym jest miłość, oddanie, poświęcenie i troska o drugiego człowieka. Ukształtuje jego światopogląd i kręgosłup moralny.

Kilka słów o wrażeniach

Regulamin tłoczni win słuchało się doskonale. Powieść napisana z rozmachem w ogóle mi się nie dłużyła. Z ciekawością i zainteresowaniem śledziłam losy Homera, jego dojrzewanie, przemianę z chłopca w mężczyznę oraz kształtowanie charakteru.

Nie tylko męskie postaci zostały bardzo dobrze i intrygująco napisane. W powieści Johna Irvinga ważną rolę odgrywają kobiety, które nie są schowane na zapleczu, ale koncentrują na sobie uwagę otoczenia.

Regulamin tłoczni win to powieść refleksyjna, niedająca jednoznacznych odpowiedzi. Wskazuje wiele dróg, które czytelnik sam może wybrać. Opisuje skrawek świata z połowy XX wieku, a wiele wątków i tematów ma odbicie w dzisiejszych czasach. Świetna!

Tytuł: Regulamin tłoczni win
Autor: John Irving
Wydawnictwo Prószyński i S-ka, Audioteka
Przekład: Jolanta Kozak
Forma książki: audiobook, czyta Marcin Popczyński; dostępna jako e-book
Gatunek: literatura piękna
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
AudiobookThriller

„Dolina Cieni” Bartosz Szczygielski – Konsekwencje czynów

przez Katarzyna Denisiuk

Bartosz Szczygielski to kolejny polski pisarz, którego thrillery bardzo cenię. Jego wizytówką jest mroczny klimat, bardzo ciekawi bohaterowie z zagmatwaną przeszłością oraz kąśliwe poczucie humoru. Autor nie przepada za audiobookami, za to ja chętnie po nie sięgam. Jeśli czyta je Filip Kosior, to tym bardziej jestem zadowolona.

Kilka słów o fabule

Dolina Cieni to historia Tomasza Racha, który zginął w wypadku samochodowym. Wróć! To historia Tomasza Racha, o którym wszyscy myśleli, że zginął w wypadku samochodowym. Ulotnił się. Zniknął. Po czym pojawił się w innej części kraju, bynajmniej nie żyjąc spokojnie, ale stale zerkając przez ramię, czy ktoś nie wpadł na jego ślad. W końcu, po kilkunastu latach, kiedy wizja spokojnej przyszłości zaczyna się wyraźnie klarować, pojawia się tajemnicza kobieta. Życie mężczyzny wywraca się do góry nogami, zmuszając go do nieuniknionego powrotu do miejsc i ludzi z przeszłości. Wikła się w skomplikowane relacje, równocześnie odnawiając dawno wygaszone znajomości.

Nowe wątki i tropy wyskakują jak króliki z kapelusza iluzjonisty, zaskakując bohatera oraz czytelników. Zaczyna panować twórczy chaos, który o dziwo nie przyprawia  ból głowy, ale wywołuje palącą chęć rozwikłania zagadki ze wszystkimi jej odnogami. Dzieje się, oj dzieje!

Kilka słów o wrażeniach

Dolina Cieni ma bardzo dobrą energię i tempo akcji. Co prawda główny bohater nie jest wyjątkowo sympatyczny, ale zdecydowanie ciekawy. A pojawienie się duchownego dodaje kolorytu misternie skonstruowanej fabule.

Jeśli zakładacie, że szybko, ba!, że w ogóle domyślicie się zakończenia, to możecie się miło rozczarować. Zaskoczenie gwarantowane!

Każdy jest odpowiedzialny za własne czyny. Nasze czyny nie mają wpływu tylko na nas, ale również bardzo często na życie ludzi z naszego otoczenia. Oczywista oczywistość, można powiedzieć. Chcemy zapomnieć o niechlubnej przeszłości, o złu, które wyrządziliśmy, które nam wyrządzono. Jednak lubi wracać. Przypomnieć o sobie w najmniej odpowiednim momencie. W Dolinie Cieni echo przeszłości głośno dopomina się o uwagę. Zmierzyć się z tym nie będzie łatwo.

Polecam najnowszą powieść Bartosza Szczygielskiego, również w formie audiobooka. Ten autor za każdym razem potrafi zaskoczyć. Jego powieści to na pewno nie są odgrzewane kotlety (których nie lubię ;-)).

Tytuł: Dolina Cieni
Autor: Bartosz Szczygielski
Wydawnictwo Czwarta Strona, Audioteka
Forma książki: audiobook, czyta Filip Kosior; dostępna jako e-book
Gatunek: thriller
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
AudiobookKlasykaKomiks

„Rzeźnia numer pięć” Kurt Vonnegut – Jarzmo wspomnień

przez Katarzyna Denisiuk

Wiedziałam o istnieniu powieści Kurta Vonneguta, będącej klasyką literatury i jedną z bardziej znanych i cenionych książek antywojennych. Do kompulsywnego sięgnięcia po tę historię skłoniła mnie lektura reportażu Sinclaira McKay Drezno 1945. Ogień i mrok, w której Kurt Vonnegut pojawił się kilkukrotnie jako świadek niszczycielskiej siły nalotów na Drezno.

Jest to powieść mocno autobiograficzna, której zamysł długo kiełkował i wzrastał w duszy autora. Nie jest łatwo przepracować wojenną traumę. Kurt Vonnegut swoje przeżycia ubrał w zaskakująco osobliwe szaty wymykające się tradycyjnemu krojowi. Nie spodziewałam się spotkać bohatera, którego umysł broni się przed traumatycznymi wspomnieniami poprzez podróż w czasie i przestrzeni. Warto o tym wspomnieć, bo dla czytelnika oczekującego tradycyjnych wojennych przebłysków pamięci, ze wzniosłym i poważnym szlifem ta powieść może być sporym zaskoczeniem, bądź rozczarowaniem.

Lubię i cenię literackie fikołki i eksperymenty, dlatego formę zaproponowaną przez autora przyjęłam z dużym zaciekawieniem. Czego tutaj nie ma?! Osobiste doświadczenia, czyli literatura faktu. Wątki rodem z doskonałej literatury science fiction, które dają cenne spojrzenie na kondycję świata, Ziemi i jej mieszkańców. A to wszystko zszyte osobistą nicią z życia człowieka, który musi skonfrontować się z przeszłością.

Rzeźnia numer pięć jest brawurowa i iskrzy ironią. Warta poznania w formie audiobooka, którego bardzo dobrze się słucha. Przyznaję, że ta historia tak mnie porwała, że kupiłam komiks autorstwa Ryana Northa i Alberta Monteysa. Ogromnie byłam ciekawa, w jaki sposób autorzy zobrazują pogmatwaną fabułę powieści. Zrobili to doskonale!

Obcowanie z różnymi światami i kontekstami przedstawionymi przez amerykańskiego pisarza było wielką przyjemnością. Komiks mieni się kolorami adekwatnymi do różnego miejsca akcji. Postaci występujące w powieści zostały narysowane idealną kreską. Nie spodziewałam się, że zobrazowanie książki będzie tak wiernie przystawało do fabuły. Polecam zarówno książkę, jak i komiks!

Tytuł: Rzeźnia numer pięć; Rzeźnia numer pięć, czyli krucjata dziecięca
Autor: Kurt Vonnegut, Ryan North, Albert Monteys
Wydawnictwo Zysk i S-ka, Audioteka, Egmont Polska
Przekład: Lech Jęczmyk
Forma książki: audiobook, czyta Jacek Dragun; komiks
Gatunek: klasyka literatury, komiks
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
AudiobookReportaż

„Ganbare! Warsztaty umierania” Katarzyna Boni – Widmo śmierci

przez Katarzyna Denisiuk

Bardzo lubię literaturę japońską (ma swój niepowtarzalny klimat), przepadam za dobrymi reportażami, miło spędzam czas przy audiobookach, dlatego spotkanie z Ganbare! Warsztaty umierania musiało się udać.

Co oznacza słowo ganbare? Trzymaj się, dawaj!, spróbuj!, kontynuuj!, daj z siebie wszystko. Brzmi jak nośny slogan, hasło do wytężonej pracy w wielu korporacjach i zakładach pracy. Przekazywane z ust do ust wśród mieszkańców Japonii potrafi uprzykrzyć życie.

Reportaż Katarzyny Boni opowiada o Japonii kilka lat po trzęsieniu ziemi 11.03.2011 roku w Tōhoku, kiedy zginęło ponad 15 tysięcy osób (6157 rannych, 2531 zaginionych, 550 tysięcy straciło mieszkania – za Wikipedia). Spowodowana trzęsieniem o magnitudzie 9 fala tsunami uszkodziła elektrownię atomową w Fukushimie.

Ganbare! to powieść o ludziach, którzy stracili najbliższych, przeżyli żałobę, ale również tych, którzy nie pogodzili się ze stratą i szukają ciał porwanych przez żywioł oraz szczątków bliskich. To opowieść o radzeniu sobie w obliczu tragedii, budowaniu życia na nowo, poukładaniu w głowie nowej rzeczywistości wbrew wszechogarniającemu, dojmującemu smutkowi. Dzięki temu jest ona opowieścią uniwersalną, mogącą być wskazówką, pakietem ratunkowym w momencie zwątpienia, uczucia beznadziei i braku wiary w lepsze jutro.

Uniwersalizm reportażu to jedna z zalet. Mnie podoba się również poczucie bliskości autorki z osobami, z którymi rozmawiała. Poruszane tematy są bardzo różne i dla czytelnika cały czas poznającego kulturę i tradycję japońską, bardzo ciekawe.

Pochłonął mnie ten audiobook w bardzo przyjemnej interpretacji Beaty Jewiarz. Wessał mnie tragizm bohaterów książki i ich determinacja w dążeniu do normalności po traumatycznych wydarzeniach.

Świetna! Bardzo polecam!

Tytuł: Ganbare! Warsztaty umierania
Autor: Katarzyna Boni
Wydawnictwo Agora, Audioteka
Forma książki: audiobook, czyta Beata Jewiarz; dostępna jako e-book
Gatunek: reportaż
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
AudiobookAutobiografia

„Przywiązania” Vivian Gornick – Relacja

przez Katarzyna Denisiuk

Na wstępie warto wspomnieć, że Vivian Gornick uważana jest za prekursorkę eseju autobiograficznego. Przywiązania w cudowny sposób obrazują niełatwe relacje matki i córki.

Powieść płynie dwoma nurtami. Jeden meandruje w świecie młodej Vivian, jej wspomnień o życiu w kamienicy w żydowskiej dzielnicy Bronksu. Ten obraz mieni się wieloma kolorami, a na jego wyraz składają się sąsiedzi zatopieni we własnych czterech ścianach, ale również chętnie dzielący się życiowymi rozterkami ze wspólnotą. Pierwsze skrzypce grają kobiety opiekujące się ogniskiem domowym — zadziorne baby, mające własne zdanie i niewahające się to zdanie forsować. Intensywności i nasycenia dodaje ich pochodzenie — wszyscy sąsiedzi Vivian są emigrantami. Otaczanie się wielokulturowością sprawia, że życie dziewczyny nabiera energii. Spośród mieszkańców wybija się osobowość matki Vivian. To kobieta pewna siebie, z wysokim mniemaniem o własnej mądrości. Z taką matką życie pod jednym dachem bywa trudne. Staje się jeszcze trudniejsze po śmierci męża i ojca. Vivian wspomina ten ciężki czas, starając się być obiektywną.

Drugi nurt to lata 80., kiedy Vivian jest dorosła. Spacerują z matką ulicami Nowego Jorku albo przesiadują w mieszkaniu tej drugiej. Tutaj rozmowy wielokrotnie schodzą na poważne, życiowe tematy. Dochodzi do sporów i kłótni, również zwierzeń.

Kilka słów o wrażeniach

Książki wysłuchałam w bardzo dobrej interpretacji Ewy Abart. Dzięki temu, że Przywiązania to autobiografia, przez cały czas wyczuwa się prawdę. Autorka doskonale oddała ducha relacji z matką — osobą apodyktyczną i zazdrosną. Te momenty, kiedy ścierały się ich charaktery, były niezwykle żywe i emocjonalne.

Vivian Gornick kapitalnie ubrała w słowa emocje i przywróciła wspomnienia z dzieciństwa. Nie tylko o ludziach i ich interakcjach potrafi ładnie pisać. Wiele dobrego dostało się również Nowemu Jorkowi, gdzie pisarka mieszka do dzisiaj.

Świetna książka! Również mocno rekomenduję formę audio.

Tytuł: Przywiązania
Autor: Vivian Gornick
Wydawnictwo Filtry, Audioteka
Przekład: Łukasz Witczak
Forma książki: audiobook, czyta Ewa Abart; dostępna jako e-book
Gatunek: autobiografia, pamiętnik
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
AudiobookKryminał

„Ofiara nr 2117” Jussi Adler Olsen – Przeszłość

przez Katarzyna Denisiuk

Przyznaję – chyba nie pierwszy raz – że mam słabość do serii kryminałów duńskiego pisarza Jussi Adler-Olsena.

Departament Q to jednostka kopenhaskiej policji, zajmująca się starymi, nierozwiązanymi sprawami. W Ofierze nr 2117 skumulowana siła członków departamentu zostaje rzucona na pomoc jednemu z nich – Assadowi. To człowiek skrywający przed współpracownikami swoją historię, znany z językowych potknięć i lapsusów oraz wtrącania zabawnych porównań z wielbłądami (sic!) w roli głównej.

Bolesna przeszłość, którą Assad zostawił za sobą i pogrzebał w czeluściach pamięci, za sprawą hiszpańskiego dziennikarza ożywa na nowo. Wszystkie skrywane koszmary wychodzą na wierzch, uderzając w mężczyznę z wielką siłą. Na szczęście ma wokół siebie ludzi, którzy zrobią wszystko, by mu pomóc wygrać z demonami przeszłości.

Jak to u Jussi Adler-Olsena bywa, w każdej części cyklu splata się kilka wątków i poruszany jest ważny społeczny motyw. W Ofierze nr 2117 podniesiony został temat uchodźców oraz uzależnienia od gier komputerowych, mającego tragiczne konsekwencje.

„Departamentu Q” mam w zwyczaju słuchać. Ponownie sięgnęłam po audiobooka, którego czyta Janusz Zadura. Doskonale interpretuje treść, przez co idealnie oddaje ducha powieści i emocje na każdym etapie fabuły.

Lubię tę serię i przepadam za jej bohaterami – Carlem, Rose, Assadem. Tworzą zgrany, dopełniający się zespół. Ofiara nr 2117 może nie była porywająca i jedną z lepszych, ale nadal dobra i godna polecenia. Jeśli pojawi się kolejna odsłona serii, to na pewno po nią sięgnę. Jussi Adler-Olsen tworzy historie nieoderwane od rzeczywistości, realne i co najważniejsze bardzo ciekawe. To podążanie za wątkami, które początkowo oderwane od siebie, finalnie stykają się w jednym punkcie, jest intrygujące. Dobre audio!

Tytuł: Ofiara nr 2117
Autor: Jussi Adler-Olsen
Wydawnictwo Sonia Draga, Audioteka
Przekład: Joanna Cymbrykiewicz
Forma książki: audiobook, czyta Janusz Zadura; dostępna jako e-book
Gatunek: kryminał
Seria: Departament Q (8)
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail