Tag:

Wydawnictwo Agora SA

SensacjaThriller

„Katharsis” Maciej Siembieda – Wir historii

przez Katarzyna Denisiuk

Prawda jest taka – i wcale się z tym nie kryję – że powieści, które napisał Maciej Siembieda, biorę w ciemno. To pisarz, którego wyróżnia znakomite łączenia faktów z fikcją literacką. Do końca, czyli do słowa od autora, nie mamy pewności, co jest tworem jego wyobraźni, a co zaczerpnął z kart historii (chyba, że akurat ten wątek historyczny znamy). Swoje książki pisze z rozmachem zarówno jeśli chodzi o przestrzeń czasową, jak i terytorialną.

Katharsis ma wielu bohaterów, którzy dźwigali na swoich barkach trudy i traumy wojny. Są wśród nich również tacy, którym życie zesłało wiele fartownych okazji … do czasu. Polacy i Grecy pozornie sobie obcy, a jednak bliscy. Rozsiani w różnych częściach Polski i Europy. Oko peryskopu skupiają na jednym, konkretnym miejscu – kopalni rudy uranu w Kletnie w Sudetach, gdzie w latach powojennych Sowieci wydobywali surowiec do budowy bomby atomowej.

Katharsis to sensacyjna saga. To kolaż przemytników, bandytów, nazistów, agentów służb specjalnych. Ich losy się łączą, oddziaływają na siebie, a nawet mają olbrzymi wpływ. Finał ich historii pozostawia czytelnika w sporym zaskoczeniu.

Kilka słów o wrażeniach

Maciej Siembieda napisał powieść-zagadkę, historię przygodową, thriller i sensację w jednym. Każda odsłona tej książki zaskakuje. Autor nie umoralnia, ale pokazuje, jak ludzka natura, charakter człowieka, mogą czynić ogrom zła. Nie tylko jednostka jest winna, ale system, polityka i rządzący. Prawda nieobjawiona, którą zna każdy, bo historia niejednokrotnie dała świadectwo. Ubranie tego wszystkiego w fikcyjne wątki sprawia, że najnowszą powieść Macieja Siembiedy nie czytamy, a chłoniemy.

Ja skorzystałam z audiobooka, którego znakomicie czyta Przemysław Bluszcz.

Słowem podsumowania

Fani twórczości Pana Macieja będą zachwyceni. Jestem o tym przekonana. Bardzo ciekawi bohaterowie, wartka akcja i stopień zagadkowości, jak przy dobrej jolce, to coś co Katharsis wyróżnia. Pytanie — czy fani już tej książki nie przeczytali? Polecam gorąco i czekam na kolejne książki!

Tytuł: Katharsis
Autor: Maciej Siembieda
Wydawnictwo Agora, Audioteka
Forma książki: audiobook, czyta Przemysław Bluszcz; dostępna jako e-book
Gatunek: thriller, sensacja
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Literatura piękna

„Proste równoległe” Agata Romaniuk – Miłość do muzyki

przez Katarzyna Denisiuk

Twórczość Agaty Romaniuk poznałam dzięki reportażowi Z miłości? To współczuję. Opowieści z Omanu. Polecam tę książkę każdemu ciekawemu świata. Proste równoległe są debiutem powieściowym autorki i to takim, z jakim zawsze chciałabym się stykać.

Wsiąkłam, zanurkowałam w fabularną opowieść o dwóch kobietach, które połączyła miłość do muzyki i skrzypiec. Ich przeżycia, dylematy, rozterki, codzienny trud weszły pod skórę i wywoływały bardzo przyjemne mrowienie.

Kilka słów o fabule

W jednym narożniku życiowej sceny mamy młodziutką, uzdolnioną Martę Rychter. W drugim Wandę Krajewską, wybitną skrzypaczkę, pod której skrzydła los popchnął Martę. Wanda cały czas gra, ale od lat nie koncertuje. Muzyczny świat nie zna powodów jej zejścia ze sceny. W oparach nałogowo palonych papierosów ćwiczy swoją podopieczną. Dostrzega w niej ogromny talent, dzięki któremu może odnieść sukces. Jednak, aby dojść do perfekcji, musi bezwzględnie podporządkować się swojej nauczycielce i „tańczyć” jak ona jej zagra.

Spędzają ze sobą niezliczone godziny, poznając swoje mocne strony, jak i słabości. Wiedzą, co może je zranić, a gdzie mają bardzo grubą skórę.

Kobiety połączy niebywale silna więź. Ale czy to będzie więź oparta na zaufaniu, wyrzeczeniu się życia prywatnego i skierowaniu wyłącznie na jeden cel?

Kilka słów o ważnieniach

Agata Romaniuk wymyśliła cudowne bohaterki. Są zupełnie różne – dzieli je znaczna różnica wieku, mają inne marzenia i priorytety. Na życiowym ringu tworzą rewelacyjny pokaz, ale czy finalnie obydwie odniosą zwycięstwo, czy też któraś poniesie porażkę?

Autorka wprowadza czytelnika w okres Polski powojennej, stanu wojennego, płynnie przechodząc do roku 2002. Pisze tak, jakby była świadkiem przeżyć zarówno Wandy, jak i Marty. Stawia pytania. Ile można poświęcić dla sztuki? Czy sztuka daje rozgrzeszenie wszystkim czynom i każdemu postępowaniu? Jak mocno można ingerować w życia drugiego człowieka? Daje odpowiedzi. Jak myślicie, jakie one są?

Wspaniały debiut, świetna historia. Napisana ze smakiem, barwnie, z przepięknie wybrzmiewającą muzyką w tle.

PS Świetny tytuł powieści – idealnie metaforyczny.

Tytuł: Proste równoległe
Autor: Agata Romaniuk
Wydawnictwo Agora
Forma książki: papierowa, dostępna jako e-book
Gatunek: literatura piękna
Współpraca
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
AudiobookReportaż

„Ganbare! Warsztaty umierania” Katarzyna Boni – Widmo śmierci

przez Katarzyna Denisiuk

Bardzo lubię literaturę japońską (ma swój niepowtarzalny klimat), przepadam za dobrymi reportażami, miło spędzam czas przy audiobookach, dlatego spotkanie z Ganbare! Warsztaty umierania musiało się udać.

Co oznacza słowo ganbare? Trzymaj się, dawaj!, spróbuj!, kontynuuj!, daj z siebie wszystko. Brzmi jak nośny slogan, hasło do wytężonej pracy w wielu korporacjach i zakładach pracy. Przekazywane z ust do ust wśród mieszkańców Japonii potrafi uprzykrzyć życie.

Reportaż Katarzyny Boni opowiada o Japonii kilka lat po trzęsieniu ziemi 11.03.2011 roku w Tōhoku, kiedy zginęło ponad 15 tysięcy osób (6157 rannych, 2531 zaginionych, 550 tysięcy straciło mieszkania – za Wikipedia). Spowodowana trzęsieniem o magnitudzie 9 fala tsunami uszkodziła elektrownię atomową w Fukushimie.

Ganbare! to powieść o ludziach, którzy stracili najbliższych, przeżyli żałobę, ale również tych, którzy nie pogodzili się ze stratą i szukają ciał porwanych przez żywioł oraz szczątków bliskich. To opowieść o radzeniu sobie w obliczu tragedii, budowaniu życia na nowo, poukładaniu w głowie nowej rzeczywistości wbrew wszechogarniającemu, dojmującemu smutkowi. Dzięki temu jest ona opowieścią uniwersalną, mogącą być wskazówką, pakietem ratunkowym w momencie zwątpienia, uczucia beznadziei i braku wiary w lepsze jutro.

Uniwersalizm reportażu to jedna z zalet. Mnie podoba się również poczucie bliskości autorki z osobami, z którymi rozmawiała. Poruszane tematy są bardzo różne i dla czytelnika cały czas poznającego kulturę i tradycję japońską, bardzo ciekawe.

Pochłonął mnie ten audiobook w bardzo przyjemnej interpretacji Beaty Jewiarz. Wessał mnie tragizm bohaterów książki i ich determinacja w dążeniu do normalności po traumatycznych wydarzeniach.

Świetna! Bardzo polecam!

Tytuł: Ganbare! Warsztaty umierania
Autor: Katarzyna Boni
Wydawnictwo Agora, Audioteka
Forma książki: audiobook, czyta Beata Jewiarz; dostępna jako e-book
Gatunek: reportaż
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Literatura piękna

„Wodny tancerz” Ta-Nehisi Coates – Historia okrucieństwa

przez Katarzyna Denisiuk

W tym roku przeczytałam autobiograficzny esej zatytułowany Między światem a mną autorstwa amerykańskiego pisarza, laureata National Book Award. Opisuje w nim doświadczenia bycia czarnoskórym Amerykaninem, utkane z przemocy i dyskryminacji rasowej. Teraz przyszła kolej na powieść Wodny tancerz. Jest to kolejne dzieło, które zdobyło rozgłos i uznanie w świecie literatury.

Kilka słów o fabule

Książka opowiada historię czarnoskórego niewolnika, który ucieka z południa Ameryki, odkrywając w sobie magiczne moce.

Hiram Walker urodził się w niewoli. O tym, kim była jego matka i babka dowiaduje się z opowieści innych. Sam pozbawiony jest wspomnień. Za to doskonale zna swojego ojca oraz przyrodniego brata. W momencie, gdy cudem ratuje się przed utonięciem, odkrywa w sobie cząstkę niezwykłych umiejętności. Od tego momentu będą mu towarzyszyły w podróży w głąb siebie, pomiędzy bojówki partyzanckie oraz w podziemnej walce między handlarzami niewolników a zniewolonymi.

Kilka słów o wrażeniach

Powieść Ta-Nehisi Coatesa jest ważnym głosem w literaturze światowej, który wybrzmiewa cierpieniem i bólem setek zniewolonych ludzi. Dramat rozdzielonych, wywiezionych, opuszczonych wyraźnie przebija z kart Wodnego tancerza. Pomimo dostrzeganych przeze mnie walorów fabuły, pięknego języka powieści, tematu, który porusza (walka o wolność), książka amerykańskiego pisarza mnie nie porwała. Nie zaiskrzyło między nami. Nie popłynęłam z bohaterem w fabularną przygodę. Były momenty poruszenia, zaangażowania i czytelniczej ekscytacji, ale były również te mniej dynamiczne, przesycone realizmem magicznym, który mnie nie ujął.

Daleka jestem od odradzania Wodnego tancerza. Myślę, że znajdzie drogę do czytelniczego serca wielu czytelników. W moim nie zostanie na dłużej.

Tytuł: Wodny tancerz
Autor: Ta-Nehisi Coates
Wydawnictwo Agora
Przekład: Dariusz Żukowski
Forma książki: papierowa, dostępna jako e-book i audiobook
Gatunek: literatura piękna
Współpraca
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Literatura piękna

„Nic tu po was” Kevin Wilson – Z wzajemnością

przez Katarzyna Denisiuk

Nic tu po was Kevina Wilsona okazała się być jak jajko niespodzianka z tajemniczym środkiem, który sprawia wiele radości. Fabuła powieści jest nie dość, że zaskakująca, to dodatkowo zaspakaja podstawową potrzebę czytelnika – daje czytelniczą przyjemność obcowania z książką.

Czytając wiele reakcji osób, które dopiero zaczęły przygodę z Nic tu po was, przeważały te wyrażające entuzjazm i zaskoczenie. Moje odczucia po przeczytaniu początku książki Kevina Wilsona były identyczne. Co więcej, w głowie rodziły mi się liczne pytania, na które bardzo chciałam uzyskać odpowiedzi. Czyżby to była książka-zagadka? Trochę tak!

Kilka słów o fabule

Nic tu po was opowiada historię Lillian, która podejmuje się opieki nad dwójką osobliwych dzieci. Rodzeństwo potrafi zapalić się, gdy ich emocje sięgają zenitu. Życie Lillian, do tej pory jałowe i bez głębszego celu i szans na fascynującą perspektywę, może ulec diametralnej zmianie. Spotkanie trójki będzie punktem zwrotnym nie tylko dla nich, ale również dla wielu osób z ich otoczenia.

Kilka słów o wrażeniach

Nic tu po was pod płaszczykiem zabawnych historyjek oraz lekkich opowiastek odsłania szerszy obraz, inny punkt widzenia, coś, co jest dużo ważniejsze w życiu dzieci i Lillian.

Książka Kevina Wilsona jest również historią zderzenia dwóch światów, które szczęśliwie natrafiają na siebie. Mają wiele do zaoferowania, a ucząc się od siebie, tworzą jedność. To także powieść o potrzebie bycia kochanym, potrzebnym, ważnym. Autor w doskonały sposób, bardzo lekko, ale wyraźnie pokazał, ile może znaczyć dla jednego człowieka drugi człowiek. Poza tym zobrazował, w jaki sposób pojawienie się w bratniej duszy nadaje życiu sens.

Słowem podsumowania

Czas spędzony z Nic tu po was był niebywale udany. Wesoły, smutny, refleksyjny i zaskakujący. Powieść dostarcza wielu emocji podanych w bezpretensjonalny sposób. To kolejna bardzo dobra literatura środka. Polecam uwadze!

Tytuł: Nic tu po was
Autor: Kevin Wilson
Wydawnictwo Agora
Przekład: Jan Kraśko
Forma książki: papierowa, dostępna w formie e-booka
Gatunek: literatura piękna
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
AudiobookLiteratura faktuOpowiadania

„Białe płatki, złoty środek. Historie rodzinne” Paweł Piotr Reszka – Otchłań piekła

przez Katarzyna Denisiuk

Słowem wstępu

Lektura Płuczek. Poszukiwacze żydowskiego złota Pawła Piotra Reszki odcisnęła na mnie wyraźny ślad. Mając w głowie to wspomnienie czułam, że najnowszy zbiór opowiadań będzie równie mocny i bezkompromisowy. Przyznaję, że obawiałam się tej książki, ponieważ wzięcie pod lupę rodziny i wyciągnięcie na światło dzienne tego, co dzieje się za drzwiami polskich domostw, może wstrząsnąć. Takie wrażenia miałam również po lekturze reportaży Justyny Kopińskiej (Polska odwraca oczy, Z nienawiści do kobiet) oraz Mai Staśko i Justyny Wieczorkiewicz (Gwałt polski).

Nie pomyliłam się. Historie opisane przez polskiego reportera są porażające. Grozę budzi fakt, że one cały czas pojawiają się w naszej rzeczywistości i otoczeniu. Co więcej, udowadniają, że ludzka tragedia i rodzinny horror mają się dobrze, a zło często znajduje podatny grunt i rośnie w siłę.

Z jednej strony dramatyczne jest to, że ta książka powstała. Gdyby nie działo się źle, to Paweł Piotr Reszka nie miałby o czym pisać. Z drugiej, nie możemy przechodzić obojętnie obok tragicznych historii. Dlatego dobrze się stało, że reporter opisał krzywdy drugiego człowieka. To pozwala wyjść z bańki przeświadczenia, że zło jest w odwrocie i budzi się sporadycznie. Każdy z nas ma swoje troski i zmartwienia, ale warto i trzeba być empatycznym oraz szeroko otwierać oczy na otoczenie.

Kilka słów o fabule

Historie opisane przez Pawła Piotra Reszkę to nie tylko wydarzenia i znaki, na które winniśmy być uwrażliwieni. To również działania osób, na które kompletnie nie mamy wpływu. W książce zostały przedstawione losy między innymi dzieciobójczyń, morderców, rodziców, którzy zagłodzili swoją córkę, rodziny usiłującej wypędzić za pomocą egzorcyzmów złego ducha z ciała córki i wiele innych. Każdy reportaż zostawia ślad. Każdy sprawia, że w głowie się kotłuje.

Słowem podsumowania

To, co wstydliwe, żenujące, osobiste zostawiamy dla siebie. Dzielenie się osobistymi przeżyciami z drugą, obcą osobą nie jest łatwe, a czasami niemożliwe. Pawłowi Piotrowi Reszce udało się zdobyć zaufanie i został powiernikiem wielu historii. Poza tym oddał głos policji, pracownikom społecznym, sąsiadom.

Całość ułożyła się w oszczędny i bez zbędnej językowej wirtuozerii obraz ludzkiej tragedii. Poraża!

Białe płatki, złoty środek. Historie rodzinne czytałam i słuchałam. Obie formy bardzo polecam. Na czytanie książki trzeba być gotowym. Pomimo ogromnego ładunku emocjonalnego jaki niesie, gorąco polecam.

Tytuł: Białe płatki, złoty środek. Historie rodzinne
Autor: Paweł Piotr Reszka
Wydawnictwo Agora, Audioteka
Forma książki: papierowa oraz audiobook czytany przez Tomasza Ignaczaka; dostępna w formie e-booka
Gatunek: literatura faktu
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
KryminałSensacjaThriller

„Kukły” Maciej Siembieda – Warkocz prawdy i fikcji

przez Katarzyna Denisiuk

Nie kryję się z tym, że bardzo lubię powieści Macieja Siembiedy. Za każdym razem, gdy pojawia się jego nowa książka, z lekkim drżeniem serca po nią sięgam. Co będzie jak mi się nie spodoba? No nic! Ale wiadomo, że jak darzy się twórczość danego pisarza ciepłym uczuciem, to miło jest, gdy ono nie stygnie.

Zaczęłam czytać Kukły i … wsiąkłam! Po lekturze wiem, że nie ma mowy o jakimkolwiek ochłodzeniu – nadal pozostaję entuzjastką stylu i snucia opowieści Macieja Siembiedy.

Kilka słów o fabule

Jakub Kania wraca! Tak, znany z poprzednich trzech powieści (444, Miejsce i imię, Wotum) młody prokurator ponownie stara się rozwikłać zagadkę z przeszłości. Tym razem zlecającą jest niemiecka dziennikarka. Jakub Kania, który doświadczył burzliwych przeżyć w pracy, podnosi rzuconą mu przez kobietę rękawicę. Prywatne śledztwo zaprowadza go na Śląsk, w miejsce, gdzie tuż przed wojną spłonął magnacki dwór. Prokurator wzorem doskonałego rękodzielnika w brawurowy sposób łączy ze sobą i splata wszystkie nitki, które pojawiły się w toku poszukiwań. Tropy wiodą go ku elitarnej organizacji zrzeszającej ludzi Heinricha Himmlera. Prowadzą do środowiska okultystów, świata czarownic i wieszczek. Co więcej, Jakub Kania wkracza w nieznany mu do tej pory obszar rodzinnej przeszłości i tajemnicy.

Kilka słów o wrażeniach

Maciej Siembieda znany jest z tego, że w swoich powieściach zgrabnie i ze swadą balansuje pomiędzy fikcją, a faktami. Czerpie garściami i inspiruje się minionymi wydarzeniami tworząc świetne historie. Ten sam „manewr” zastosował w Kukłach, który przyczynił się do stworzenia elektryzującej fabuły. W swojej najnowszej powieści idealnie dobrał proporcje historii, fikcji, tła społeczno-obyczajowego oraz romansu. Efektem są Kukły, które fanom autora przysporzą wiele czytelniczej radości i satysfakcji.

Bardzo podoba mi się, gdy pisarz przez przypadek, albo celowo, staje w roli przewodnika po ciekawych zakątkach Polski, tworząc z nich doskonałe tło dla swoich książek. Maciej Siembieda ponownie zabiera czytelnika w taką podróż. Z przyjemnością wzięłam w niej udział i zachęcam innych – dajcie się namówić!

Tytuł: Kukły
Autor: Maciej Siembieda
Wydawnictwo Agora
Forma książki: e-book; dostępna w formie audiobooka; czyta Mariusz Bonaszewski
Gatunek: kryminał, thriller, sensacja
Seria: Jakub Kania (4)
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Literatura obyczajowa

„Przed końcem zimy” Bernard MacLaverty – Walcząc o szczęście

przez Katarzyna Denisiuk

„Przed końcem zimy” irlandzkiego pisarza, była ostatnią powieścią przeczytaną przeze mnie w 2020 roku. Przyznam, że miałam spore oczekiwania. Niestety historia w niej opisana nie ujęła mnie, ale też nie sprawiła, że czułam się z nią źle. Mogę ją podsumować jako dobrą książkę bez wielkich wzruszeń.

Kilka słów o fabule

Bohaterami powieści jest starsze małżeństwo z Glasgow, które przyjechało do Amsterdamu na kilkudniowe wakacje. Pisarz charakteryzuje bohaterów następującymi słowami: Gerry „przeszedł na emeryturę wiele lat temu, jednak rutynę jego życia nadal przerywały zagraniczne wyprawy, zwodniczo podobne do urlopów. Wygłaszał wykłady, przedstawiał artykuły… był wyrocznią w świecie architektów, odbiorcą wyróżnień, kolekcjonerem gratisów”. Stella „zamierzała poświęcić życie regułom wiary katolickiej. Właśnie z nich czerpała przecież swoją dobroć i poczucie sprawiedliwości”.

Są zgodną parą z wieloletnim stażem, która nie oczekuje życiowych fajerwerków, ani mocnych wrażeń. Swoje w życiu przeżyli, wychowali potomstwo i teraz toczą swoje emeryckie życie. Życie, w które wkradła się nuda i rutyna, a nawet uzależnienie. Czy podróż do stolicy Holandii coś zmieni? Czy nastąpi punkt zwrotny i ogień rozbłyśnie mocniejszym płomieniem? Czy przeciwnie zgaśnie na zawsze?

Kilka słów o wrażeniach

Podobała mi się kreacja bohaterów konsekwentnych w swoich poczytaniach. Przypadł mi do gustu sposób pokazania, że pomimo tego jak wiele ich różni, potrafią pielęgnować to, co ich łączy.

Bernard Maclaverty opowiada ich historię w sposób nostalgiczny, spokojny i czuły. Adekwatnie do tego, jakimi są ludźmi, w jakim wieku i z jakim bagażem doświadczeń.

„Przed końcem zimy” to powieść o codzienności dwóch starszych osób, które nadal wierzą we wspólną przyszłość. Jednak wiara może nie wystarczyć – muszą o tę przyszłość bycia razem zawalczyć.

Refleksyjna historia, dzięki której można się zatrzymać, a nawet podumać. Przyjemna.

Tytuł: Przed końcem zimy
Autor: Bernard MacLaverty
Wydawnictwo Agora
Przekład: Jarek Westermark
Forma książki: e-book; książka dostępna w formie audiobooka
Gatunek: literatura obyczajowa
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
AudiobookAutobiografiaBiografia

„Berbeka. W cieniu Broad Peaku” Dariusz Kortko, Jerzy Porębski

przez Katarzyna Denisiuk

Góry i górskie wycieczki to świat, w którym odpoczywam, oczyszczam umysł i nabieram dystansu do trosk codzienności. Nie tylko kocham w górach przebywać, również bardzo lubię o górach czytać. Nie jestem znawcą historii himalaizmu – ani polskiego, ani zagranicznego – ale moje serce zawsze bije mocniej, gdy to właśnie rodzimi wspinacze przekraczają granice, stojące na drodze człowiekowi, aby zdobyć niezdobyte.

Jednym z nich był Maciej Berbeka – zakopiańczyk, mąż Ewy Dyakowskiej-Berbeki, ojciec Jaśka i Franka. Od zawsze był związany ze stolicą polskich Tatr. Zmarł 6 marca 2013 roku zdobywając Broad Peak zimą. Szczyt, z którym miał osobiste „porachunki”.

Kilka słów o fabule

Dariusz Kortko i Jerzy Porębski przybliżają czytelnikowi i słuchaczowi (powieść została nagrana w formie audiobooka) postać Macieja Berbeki. Robią to w bardzo interesujący sposób, niechronologiczny, przeplatając opowieści z górskich wypraw na najwyższe szczyty świata, z faktami z życia himalaisty.

Pasjonaci literatury podróżniczej nie będą zaskoczeni czytając o wspomnieniach z gór, gdyż niejednokrotnie, przy okazji poznawania postaci innych himalaistów, przewijało się nazwisko Berbeka. Himalaizm to pasja jednostki, której spełnienie jest uzależnione od zaangażowania wielu osób, w tym współtowarzyszy wypraw. Jego sukcesy sportowe są powszechnie znane, natomiast dla czytelnika mogą być ciekawe fakty z życia bohatera biografii. Dowiadujemy się jakie miał wykształcenie, czym zajmował się, gdy nie chodził po górach, albo jak poznał swoją żonę.

Kilka słów o wrażeniach

Czytając książkę po raz kolejny pofrunęłam w świat mi niedostępny i fascynujący. Pokora do gór i przyrody, przekraczanie granic ludzkiego ciała, wzbudza mój ogromny szacunek. I jeszcze życie w zgodzie ze sobą i w symbiozie z tym, co się kocha. Bajka!

Polecam – świetny zastrzyk adrenaliny i wspomnienie wielkiego człowieka.

Góry od czasu do czasu pozwalają nam obcować z nimi, wejść, zdobyć, ale to nie jest zdobywanie w sensie »zdobyłem, to góra do mnie należy«”*.

*Maciej Berbeka: Alpinizm to piękny sport, ale niesienie w górach pomocy jest dla mnie najważniejsze, goryksiazek.pl, 2012.

Tytuł: Berbeka. Życie w cieniu Broad Peaku
Autor: Dariusz Kortko, Jerzy Porębski
Wydawnictwo Agora, Audioteka
Forma książki: audiobook, czyta Filip Kosior; dostępna w formie e-booka
Gatunek: biografia, literatura podróżnicza
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Literatura piękna

„Moja znikająca połowa” Brit Bennett – Kim jestem?

przez Katarzyna Denisiuk

Okładkowe zachęty

Jeśli sięgalibyśmy po daną książkę tylko na podstawie zachęt umieszczonych na okładce, to na pierwszym miejscu, w naszych prywatnych rankingach, piętrzyłyby się stosy doskonałych powieści.

„Literacki i rynkowy fenomen” – to brzmi naprawdę poważnie! Na szczęście z każdym tekstem możemy zaznajomić się sami i wyrobić własną, subiektywną opinię. Może będzie zbieżna z okładkową zachętą?

Moje wyobrażenia, a rzeczywistość

Przyznam, że myślałam o „Mojej znikającej połowie” Brit Bennett, jako o powieści, w której zostanie pogłębiony problem rasizmu i rasowości, że będzie niosła ciężki ładunek emocjonalny. Czyli jednym słowem, będzie lekturą, która w jakiś sposób mną wstrząśnie. A taką … nie była. Po prostu zrobiłam błędne założenie. Na szczęście nie czuję rozczarowania, ponieważ przeczytałam bardzo dobrą powieść obyczajową.

Kilka słów o fabule

„Moja znikająca połowa” to historia dwóch sióstr o skórze jasnej jak mleko, wychowujących się w biednej rodzinie afroamerykańskiej. Tam, gdzie mieszkają, perspektywy na ciekawe, dające wiele możliwości rozwoju życie są znikome. Dlatego postanawiają zniknąć i poszukać szczęścia w wielkim świecie. Ich drogi wkrótce rozchodzą się. Desiree, ukształtowana przez determinizm rasowy, pozostaje wierna rodzinnej tradycji, natomiast Stella przeistacza się w białą kobietę i odcina od korzeni. Wychodząc za mąż za białego mężczyznę ukrywa swoją tożsamość i buduje nowe życie z dala od rodziny i siostry bliźniaczki.

Z czasem przestały przypominać jedno ciało przecięte na dwoje. Stały się raczej dwoma ciałami, złączonymi w całość, którą każde próbowało przeciągnąć na swoją stronę.

Los bywa jednak pokrętny i stawia na jednej drodze córki bliźniaczek. Jakie będą konsekwencje tego spotkania?

Kilka słów o wrażeniach

Powieść Brit Bennett jest bardzo wciągająca. Z zainteresowaniem śledziłam losy sióstr oraz ich córek. A że są do siebie niepodobne – wychowały się w rożnych środowiskach – to tym bardziej intrygują.

W „Mojej znikającej połowie” znajdziemy wiele ciekawych wątków. Głównym jest kwestia rasy oraz zmiana tożsamości. Brit Bennett pokazuje jak zerwanie więzów z rodziną, odcięcie się od tożsamości rasowej kształtuje dalsze życie jednej z bliźniaczek. Czy jest ono zdrojem szczęścia i poczucia wyjątkowości? Czy ciągłe uciekanie i oglądanie się przez ramię kiedyś się skończy? Czy drugi człowiek ma prawo do wiedzy o swoich korzeniach i rodzinie?

Wielu bohaterów powieści kłamie, ukrywa i chowa się za fasadą innego życia. Ale każdy z nich ma swoje racje, swoje przekonania, argumenty, że obrana droga jest słuszna. Zawrócenie z niej jest nieprawdopodobnie trudne, a konfrontacja z otoczeniem może być bolesna.

W powieści Brit Bennett mamy dwa pokolenia i to stwarza bardzo ciekawą perspektywę. Córki bliźniaczek nic o sobie nie wiedzą i każda podąża swoją ścieżką. Są niezależne, ale równocześnie naznaczone przez wybory i decyzje swoich matek.

Reasumując

Książkę czyta się bardzo dobrze. Polecam każdemu, kto lubi rodzinne historie i szuka w literaturze tematyki tożsamości rasowej.

Potężna opowieść o więziach rodzinnych, współczuciu, tożsamości i naszych korzeniach …

Tytuł: "Moja znikająca połowa"
Autor: Brit Bennett
Wydawnictwo Agora
Przekład: Jarek Wastermark
Forma książki: papierowa, dostępna w formie e-booka i audiobooka, czyta Maria Seweryn
Gatunek: literatura piękna
Data premiery: 28 październik
2 komentarze
0 FacebookTwitterPinterestEmail