Kategoria:

Literatura obyczajowa

AudiobookLiteratura obyczajowa

„Noworoczne panny” Magda Knedler – Historia dwóch sióstr

przez Katarzyna Denisiuk

Kiedy zobaczyłam, że Magda Knedler rusza z nową serią powieści obyczajowych, to wiedziałam, że będę ją czytać, a najlepiej słuchać. Kiedy ten plan się zmaterializował w postaci audiobooka Noworocznych panien, sięgnęłam bez wahania. Warto dodać, że entuzjaści twórczości polskiej pisarki, która w niezwykły sposób potrafi obudzić przeszłość, i wydań powieści w ozdobnej szacie, będą zachwyceni. Ta seria również ma barwione brzegi (tak jak seria o Medei).

O fabule

Gdzie tym razem zabiera czytelnika wyobraźnia autorki? Do Breslau (Królestwo Prus) i Warszawy (zabór rosyjski) końcówki lat 30. XIX wieku. Poznajemy przyrodnie siostry Krukowieckie, które łączy tak naprawdę tylko nazwisko po ojcu. Każda z nich ma inne ideały, inne wyobrażenie dobrego życia. Co innego da spełnienie i szczęście Anieli, a co innego Praksedzie. Różni je również status towarzyski, a co za tym idzie, środowisko, w którym się poruszają i w którym dobrze się czują. Dzięki Anieli wkraczamy w świat hrabiowskiego savoir-vivre, sztywnych konwenansów i reguł, które dyktują warunki życia pannom ze szlacheckim urodzeniem. Za to Prakseda, mająca po matce zdolności artystyczne, jak ryba w wodzie czuję się wśród ludzi pracy, rzemieślników i społeczników. Ma mnóstwo pomysłów na życie i ogromna chęć pomocy innym.

O wrażeniach

Magda Knedler wspaniale odmalowuje historię z pełnym wachlarzem obyczajowości, społecznych i kulturowych norm. Dzięki jak zawsze bogato i z należytą dokładnością przedstawionemu tłu przenosimy się do przeszłości, mając przed oczami te wszystkie miejsca i wydarzenia, które ożywają w naszej wyobraźni. Również bohaterom nie brakuje barw. Siostry i wszystkie osoby z ich otoczenia są postaciami wyrazistymi, ciekawymi, pełnymi emocji i mającymi wiele do zaoferowania.

Po Noworocznych pannach ukażą się jeszcze Północne siostry i Kobiety z wiatru. Pierwsza książka z cyklu ogromnie zaostrzyła mój apetyt na kolejne. Bardzo jestem ciekawa, jak potoczą się losy sióstr. Czy każda rozkwitnie w swoim wybranym środowisku? Czy będą szczęśliwe? W końcu, czy ich wzajemne animozje przeminą i będą mogły cieszyć się z łączących je koligacji?

Słuchało się rewelacyjnie. Lubię takie przyjemne opowieści. Noworoczne panny wspaniale zagrałyby na dużym ekranie. Dlaczego nie moglibyśmy mieć własnej wersji serialu rodem z powieści Jane Austen?

Tytuł: Noworoczne panny
Autor: Magda Knedler
Wydawnictwo Zwierciadło, Audioteka
Forma książki: audiobook, czyta Agata Góral; dostępna jako e-book
Gatunek: powieść obyczajowa
Seria: Ścieżki nadziei (1)
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Literatura obyczajowa

„Medea z Wyspy Błogosławionych” Magda Knedler – Przeznaczenie

przez Katarzyna Denisiuk

Kontynuowanie czytelniczej przygody z Medeą Steinbart to czysta przyjemność. Zżyłam się z główną bohaterką, jej dziećmi, mężem i pasierbem. Po Medei z Wyspy Wisielców i Medei z Wyspy Ognia Magda Knedler otworzyła kolejne drzwi, kolejny ważny etap życia głównej bohaterki w powojennej rzeczywistości Dolnego Śląska. Stawia przed nią nowe wyzwania, przez co odkrywa na nowo jej nieustający hart ducha, wolę walki o dobro rodziny i jej dobrostan.

Medea z Wyspy Błogosławionych rozdaje nowe karty w grze, gdzie celem staje się zdrowie psychiczne pokiereszowanych przez wojnę. Ale nie tylko. Medea zawalczy o najbliższych, naznaczonych przez złe decyzje i haniebne postępowanie. Ta rozgrywka będzie niezwykle trudna, skomplikowana, wymagająca poświęcenia, wyrzeczeń i reorganizacji życia. Wiara i determinacja czynią cuda. Jednak bez wsparcia dobrych ludzi o wielkim sercu potyczka może zakończyć się fiaskiem.

Magda Knedler maluje słowem. Barwnie przedstawia tło wydarzeń, wchodzi pod podszewkę konwenansów, uważnie i z wrażliwością przygląda się społecznym i kulturowym regułom, zszywa swą opowieść nicią ze szpuli będącej sztuką i artyzmem.

Świetnie jest mi słuchając o życiu Medei. Za każdym razem jestem ciekawa, jak potoczą się jej losy i rodziny. Podoba mi się realność postaci oraz sposób przedstawienia tła powieści. Już wyczekuję kolejnej książki z serii.

Tytuł: Medea z Wyspy Błogosławionych
Autor: Magda Knedler
Wydawnictwo Zwierciadło, Audioteka
Forma książki: audiobook, czyta Filip Kosior, dostępna jako e-book
Gatunek: literatura obyczajowa
Seria: Medea Steinbart (3)
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Literatura obyczajowaLiteratura piękna

„Witaj, piękna” Ann Napolitano – Czy miłość potrafi uzdrowić złamanego człowieka?

przez Katarzyna Denisiuk

Ann Napolitano to amerykańska pisarka i nauczycielka kreatywnego pisania. Jest autorką kilku książek, które zdobyły uznanie czytelników i krytyków. Jej najbardziej znana powieść, Dear Edward, została wydana w 2020 roku i szybko zyskała popularność. W najnowszej powieści Witaj, piękna zakochali się Oprah Winfrey i Barack Obama.

Czy ta książka rozpaliła we mnie aż tak żarliwe uczucie? Odpowiedź znajdziecie w podsumowaniu.

Kilka słów o fabule

Witaj, piękna to historia czterech sióstr (w tym dwóch bliźniaczek), które łączy bardzo mocna więź. Są niezwykle zżyte ze sobą. Każda o każdej wszystko wie, konsultują na bieżąco swoje decyzje, a próba rozluźnienia więzi budzi wręcz strach i bunt. Ta sielanka trwa do czasu. Na nieskazitelnej bryle o nazwie „siostry Padavano” pojawiają się pierwsze rysy, a z czasem głębokie szczeliny. Osobą, która naruszy mir w rodzinie, będzie William, za którym ciągnie się długi cień przeszłości nasączony głębokim smutkiem. Od tego momentu to, co było poukładane, burzy się niczym domek z kart. Dlaczego, skoro rodzina miała solidne fundamenty? Jaka siła potrafi dokonać takich szkód? Czy uda się poskładać rozsypane elementy? Jeśli tak to, co będzie spoiwem?

Kilka słów o wrażeniach

Na Witaj, piękna można patrzeć jak na przedstawicielkę literatury obyczajowej albo literatury pięknej. Jeśli miałabym tę powieść ocenić jako dzieło mające walory literatury pięknej, z eksplorowaniem ludzkich emocji, relacji, idei życiowych, z głęboką charakterystyką postaci i budzącą refleksje, to Witaj, piękna w mojej ocenie do tego gatunku nie należy. Za to idealnie wpasowuje się w kanon literatury obyczajowej, z rodziną, małżeństwem, codziennością, społecznymi normami, relacjami międzyludzkimi jako mocno bijącym sercem tej powieści. Poza tym jest klarowna w przekazie, przystępna językowo i stylistycznie.

Słowem podsumowania

Wracając do postawionego pytania – czy zakochałam się w Witaj, piękna? Niestety nie. Patrząc na to, jakie wątki autorka wplotła w fabułę (nie chcę nic zdradzać, ale są to tematy trudne, wielowymiarowe i wielowarstwowe, niejedno a kilka), to niestety uległy one spłyceniu. Myślę, że można było zrobić z nich studium przypadku naszpikowane emocjami i będące początkiem do długich dyskusji. Może nie o to autorce chodziło? Życie sióstr było niezwykle ciekawe, barwne, jednak kilkukrotnie łapałam się na tym, że nie dowierzałam wymyślonej przez autorkę fabularnej ścieżce. A może to iście amerykańska droga?

Reasumując – jeśli nastawiłabym się na obyczaj bez pokuszenia się o głębszą analizę trudności i problemów, które zaistniały w życiu sióstr, to w porządku. Zabrakło mi wnikliwości, a co za tym idzie, emocji, żeby móc powiedzieć, że to jest moja książka.

Polecam jako powieść obyczajową i miły element leniwego czytania.

Tytuł: Witaj, piękna
Autor: Ann Napolitano
Wydawnictwo Otwarte
Przekład: Anna Dobrzańska
Forma książki: papierowa, dostępna jako e-book
Gatunek: literatura piękna
Współpraca barterowa
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
AudiobookLiteratura obyczajowa

„Medea z Wyspy Wisielców” Magda Knedler – Poszukiwanie ucieczki

przez Katarzyna Denisiuk

Lubię powieści Magdy Knedler. Poznając jej fabularne koronki, mam poczucie obcowania z kunsztownym splotem fabuły, miejsca akcji i kreacji bohaterów. Za tymi historiami ciągnie się cień prawdziwych wydarzeń lub – jak w przypadku Pani Labiryntu – mitologii.

Medea z Wyspy Wisielców to powrót do wątków mitycznych, jednak tym razem autorka osadziła miejsce akcji na Dolnym Śląsku początkiem XX wieku.

Kilka słów o fabule

Bohaterką powieści jest Mada, dziewczyna doświadczona przez los i pochodzenie, które nie dawało szansy na dostatnie życie. Znajdując się na skraju przetrwania, otrzymuje propozycję pracy od zamożnego Andreasa Schwietza. Rozpoczyna służbę na jednej z wysp Jeziora Sławskiego, gdzie zostaje oddzielona od reszty świata i zmuszona do codziennych obowiązków. Nowy pracodawca okazuje się niebezpiecznym człowiekiem, a sytuacja dziewczyny staje się coraz bardziej dramatyczna. Pojawienie się nowego ogrodnika, Johanna, wywołuje zazdrość u Andreasa i prowokuje rozwinięcie się obsesyjnych zachowań pracodawcy wobec Mady.

Czy Johann okaże się wybawcą? Czy dziewczynie uda się uciec z opresji i znaleźć spokój u boku ogrodnika? Jak potoczą się dalsze losy Mady? Czy uda jej się zaistnieć w świecie sztucznego blichtru i klasowości?

Kilka słów o wrażeniach

Magda Knedler w swojej najnowszej powieści zapewnia czytelnikom fascynującą mieszankę historii realnej i mitologicznej, tworząc atmosferę pełną napięcia i dramatyzmu. Ciekawe postaci, trudne decyzje oraz odniesienia do starożytnej mitologii sprawiają, że ta powieść może przyciągnąć uwagę czytelników poszukujących historii, która łączy w sobie elementy rzeczywistości z mitem.

Za każdym razem, kiedy czytam/słucham powieści polskiej pisarki mam wrażenie, że maluje słowem. Przed moimi oczami tworzą się wielobarwne, dynamiczne obrazy, które żywo się zmieniają, dopełniając całości historii.

Książkę poznałam w wersji audio. Przyznaję, że nie mogłam się oderwać. Dodatkową zaletą jest lektor, który pomimo wyzwań doskonale sobie poradził.

Rewelacyjna rozrywka! Bardzo polecam!

PS Nie pamiętałam mitu o Medei. Po odsłuchu stwierdzam, że doskonale został wpleciony w fabułę.

Tytuł: Medea z Wyspy Wisielców
Autor: Magda Knedler
Wydawnictwo Zwierciadło, Audioteka
Forma książki: audiobook czyta Filip Kosior, dostępna również jako e-book
Gatunek: literatura obyczajowa
0 komentarz
1 FacebookTwitterPinterestEmail
Literatura obyczajowa

„Kilka dni z życia Alice” Liane Moriarty – Zgubna niepamięć

przez Katarzyna Denisiuk

Za każdym razem, gdy trafia mi się książka typu Kilka dni z życia Alice, to orientuje się i utwierdzam, że bardzo lubię od czasu do czasu przeczytać powieść obyczajową, czyli w mojej ocenie historię rozrywkową.

Książka Liane Moriarty (Wielkie kłamstewka bardzo mi przypadły do gustu) dała mi wszystko to, co w danej chwili potrzebowałam — historię ciekawą, przyjemnie zagmatwaną, tajemniczą, której finał bardzo chciałam poznać.

Kilka słów o fabule

Wyobraźcie sobie, że przydarza wam się wypadek (nie)groźny, ale mający niebagatelne skutki w postaci niepamięci. Nie takiej chwilowej, krótkotrwałej, ale takiej, że wydaje wam się, że macie dziesięć lat mniej. Dekada to czasami okres mało burzliwy, kiedy nie doświadczamy wielu życiowych zmian oprócz zmian w naszym ciele.

Alice Love ma prawie 40 lat, a ocknęła się z utraty przytomności jako 29-latka w ciąży z pierwszym z trójki dzieci, w szczęśliwym małżeństwie. Rzeczywistość jest zgoła inna. Tak naprawdę jest w trakcie rozwodu, który wszedł w etap zaciekłej walki o opiekę nad dziećmi oraz wieloma innymi życiowymi zmianami. Nie pamięta nikogo i niczego. Uf, ogarnąć to wszystko rozumem, nie jest łatwo. Nowe-stare relacje, nowe-stare znajomości. Co się stało z wielką miłością? Jakie są jej dzieci? Alice zaczyna życie na nowo.

Kilka słów o wrażeniach

Kilka dni z życia Alice czyta się z niegasnącym uczuciem ciekawości, jak potoczy się życie kobiety. Czy w ogóle, a jeśli już, to kiedy, odzyska pamięć? Czy małżeństwo da się jeszcze naprawić? Czy Alice będzie chciała coś zmienić? Czy napisze nowy scenariusz?

Bawiłam się świetnie, bo historia Liane Moriarty jest rozpisana na wiele bardzo frapujących głosów i punktów widzenia. Gdybyśmy byli u progu wakacji, to rekomendowałabym zebranie tej powieści do urlopowej walizki. Miejcie na nią oko! Jeśli nie teraz jest dla niej czas, to na wakacjach, a może już na majówce, będzie jak znalazł. Polecam.

PS Może wielu z was już tę powieść czytało, bo to wznowienie.

Tytuł: Kilka dni z życia Alice
Autor: Liane Moriarty
Wydawnictwo Znak Literanova 
Przekład: Anna Maria Nowak
Forma książki: papierowa
Gatunek: powieść obyczajowa
Współpraca
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Literatura obyczajowa

„Powierniczka opowieści” Sally Page – Czuły słuchacz

przez Katarzyna Denisiuk

Niespodziewanie kolejna powieść obyczajowa odnalazła drogę do mnie. Widocznie początek jesieni, kiedy słońce pięknie za oknem świeci, sprzyjał wyborom lżejszych lektur.

Każdy ma jakąś historię do opowiedzenia.

Ja się z tym zgadzam, nawet gdy nam samym się wydaje, że nasza codzienność, przeżycia są nieistotne, błahe, wręcz nudne. Dla innych okazują się fascynujące. Jeśli tylko otworzymy się na innych, nastawimy się na słuchanie i odbiór, to możemy stać się świadkami piękny historii.

Jedną z doskonałych słuchaczek jest Janice — sprzątaczkę z Cambridge, która wiele widzi i jeszcze więcej słyszy. Są osoby, które chętnie dzielą się z nią swoim życiem i opowieściami. Są i takie, które potrzebują więcej czasu i zachęty. Pani B to ekscentryczna starsza osoba, szorstka dla większości, ale dająca się polubić Janice. Między kobietami zawiązuje się swego rodzaju przymierze. Stają się powierniczkami swoich opowieści i wsparciem w czasie życiowych perturbacji.

Powierniczka opowieści to kolejna po Lekcjach chemii powieść, gdzie występuje pies. Decjusz jest wyszczekany, zabawny i sprawia, że historia zyskuje pazur. Razem z ludzkimi bohaterami tworzy nietuzinkową grupę osobowości.

Sally Page napisała książkę, którą bardzo dobrze się czyta. Prócz lekkich tematów porusza również te trudniejsze, smutne, sięgając do tajemniczej przeszłości i skrywanych sekretów. Powierniczka opowieści przypomina mi babie lato, które wiruje gdzieś w powietrzu, fragmentaryczne i ulotnie, jak opowieści innych ludzi, które nosi w sobie Janice. Jeśli przysiądziesz i otworzysz się na otoczenie, to wiele będziesz mógł, mogła usłyszeć. Pamiętaj, że najciekawsze są te historie, które znajdą właściwego słuchacza.

Przyjemna lektura, lekka, iście wakacyjna, ale też odpowiednia na długie, klimatyczne wieczory.

Tytuł: Powierniczka opowieści
Autor: Sally Page
Wydawnictwo Insignis
Przekład: Robert Kędzierski
Forma książki: papierowa, dostępna jako e-book
Gatunek: literatura obyczajowa
Współpraca
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Literatura obyczajowa

„Lekcje chemii” Bonnie Garmus – Kobieca siła

przez Katarzyna Denisiuk

Bardzo rzadko sięgam po książkę w jakiejkolwiek formie, nic o niej nie wiedząc. Gdy przyjmuję książkowe propozycje od wydawnictw, to wcześniej czytam opis. To pewne, że dany tytuł musi mnie wstępnie zaciekawić, żebym podjęła się współpracy.

O Lekcjach chemii wiedziałam tyle, że się ukazały i są widoczne w mediach społecznościowych, ale też bez wielkiego szumu. Kiedy zobaczyłam w zasobach audioteki okładkę oraz informację, że czyta Paulina Holtz, to wrzuciłam na tapet. I co się okazało? Wciągnęła mnie bez reszty! Co więcej, mogę stwierdzić, że to jedna z lepszych powieści obyczajowych, jakie czytałam (ale zważ, że nie czytam ich wiele, a wręcz mało). Iskrzy humorem, trafnymi życiowymi maksymami i taką mądrością, która potrafi płynąć z literatury rozrywkowej.

Kilka słów o fabule

Siłą napędową i motorem Lekcji chemii jest główna bohaterka Elizabeth Zott, a niezwykłymi pomocnikami, dzięki którym zmierza w dobrym kierunku, nie osadzając na mieliźnie, są postaci drugoplanowe i … pies. Elizabeth to współczesna kobieta-petarda, która pomimo piętrzących się trudności i kłód rzucanych pod nogi, znajduje sposób na życie, cały czas pozostając sobą i robiąc wszystko na własnych, dla niektórych kontrowersyjnych, warunkach. Awanturnica, uparciuch, ale i czuła matka i przyjaciółka. Wychodzi poza ramy ówczesnych konwenansów (lata 50. w USA) i rozwija się jako naukowczyni, chemiczka. Mądrzejsza od wielu kolegów na każdym kroku musi walczyć o swoje, o karierę i dom. Zyskanie szacunku i poważania jest jak zmierzenie się ze sztormem na otwartym morzu, ale Zott jest zdeterminowana i świadoma swojej wartości. Wbrew sobie staje się osobą publiczną, gwiazdą ekranu i wzorem do naśladowania dla wszystkich kobiet ubranych w ciasny gorset pań domu, bez możliwości samorealizacji.

Kilka słów o wrażeniach

Lekcji chemii słuchało się genialnie. Akcja płynie, co rusz wzbudzając salwy zachwytu i uśmiechu. Napisać, że to powieść na wskroś energetyczna, to jak nic nie napisać. Pod płaszczykiem lekkiej fabuły autorka w doskonały sposób przypomniała rolę kobiety w przeszłości oraz ogrom wysiłku, jaki musiała włożyć, żeby w ogóle zostać zauważoną, a potem docenioną w bardzo zmaskulinizowanym świecie nauki.

Jeśli szukasz w powieściach dobrej zabawy na wysokim poziomie, to bardzo polecam Ci Lekcje chemii.  Gwarantuję, że pokochasz Szóstą Trzydzieści i mocno będziesz kibicować Elizabeth w byciu wysłuchaną i uznaną w naukowym świecie.

Tytuł: Lekcje chemii
Autor: Bonnie Garmus
Wydawnictwo Marginesy, Audioteka
Przekład: Marek Cieślik
Forma książki: audiobook, czyta Paulina Holtz; dostępna jako e-book
Gatunek: literatura obyczajowa
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Literatura obyczajowa

„Moja kuzynka Rachela” Daphne du Maurier – Między słowami

przez Katarzyna Denisiuk

Swego czasu przeczytałam Kozła ofiarnego (powieść znaną również pod tytułem Sobowtór) angielskiej pisarki Daphne du Maurier i stwierdziłam, że to było zaskoczenie. Powieść porwała mnie, wręcz zafascynowała swą oryginalnością i klimatem. Patrząc na wrażenia czytelników, którzy mieli do czynienia z książkami autorki, klaruje się obraz prozy klimatycznej, trochę mrocznej i tajemniczej. Prozy, w której wiele wątków tylko na pozór jest takich, jakie na początku nam się wydają. Nie inaczej jest z Moją kuzynką Rachelą.

Ta powieść to jedna wielka tajemnica, która mogłaby być literackim kalejdoskopem zmieniającym swój obraz w zależności, kto na niego patrzy i z której strony się przygląda.

Kilka słów o fabule

Opowiada losy Filipa, chłopca, którego wychował ukochany kuzyn Ambroży. Obydwoje świetnie się dogadują i tak naprawdę nie potrzebują do szczęścia towarzystwa innych ludzi, zwłaszcza kobiet. Ale jak to w życiu bywa, coś, co wydaje się pewne i niezmienne, zmienia kierunek. Takim wiatrem w żagle życiowych planów Ambrożego staje się jego odległa kuzynka Rachela, która kradnie mu serce. Pobierają się, a Filip traci swojego najlepszego przyjaciela i powiernika. Po jakimś czasie Ambroży umiera, wysyłając wcześniej Filipowi bardzo niepokojące listy. Chłopak nie może mieć pewności, co wydarzyło się u schyłku życia kuzyna i czy ktoś „przypadkiem” nie pomógł mu pożegnać się ze światem. Śmierć przyjaciela staje się wielkim wyłomem w życiu Filipa. Kolejnym będzie pojawienie się Racheli i uczucie, jakim do niej zapała.

Kilka słów o wrażeniach

Moja kuzynka Rachela to w pewnym stopniu studium szaleństwa zrodzonego z miłości i tego, jak emocje rządzą naszym życiem. Autorka pokazuje, w jaki sposób uczucie potrafi być ślepe, wyłączając wszystkie sygnały ostrzegawcze. A może jest tylko fatamorganą, która przy bliższym spojrzeniu nabiera innych kształtów lub po prostu znika?

W Mojej kuzynce Racheli bohater przeżywa burze emocji i szaleństwo osądów. Cały czas prowadzi wewnętrzny monolog, próbując we właściwy sposób poukładać fakty, a wcześniej je odkryć.

Bardzo podobała mi się ta literacka podróż do Kornwalii XIX wieku. Polecam również w formie audiobooka.

Tytuł: Moja kuzynka Rachela
Autor: Daphne du Maurier
Wydawnictwo Albatros, Audioteka
Przekład: Zofia Uhrynowska-Hanasz
Forma książki: audiobook, czyta Maciej Radel; dostępna jako e-book
Gatunek: literatura obyczajowa, romans
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Literatura obyczajowa

„Papierowy Pałac” Miranda Cowley Heller – Między pożądaniem a godnością

przez Katarzyna Denisiuk

Czytelnicza podróż z literaturą środka może być interesująca, intrygująca i angażująca. Poszczególne przystanki, dzięki którym lepiej poznajemy współtowarzyszy, ich tajemnice oraz motywy postępowania, potrafią wzruszyć falę przemyśleń i wywołać wewnętrzny dyskurs.

Kilka słów o fabule

Tytułowy Papierowy Pałac jest miejscem, do którego Elle przyjeżdżała na letnie wakacje. To tutaj odkrywała siebie, kształtowała swoją wrażliwość, jak i doświadczała wielu radości i smutków. Tutaj poznała, czym jest przemoc psychiczna i fizyczna. W końcu Papierowy Pałac naznaczył ją na całe życie, a wydarzenia, których była świadkiem, przez cały czas krążyły w jej arteriach i determinowały podejmowanie kolejnych życiowych decyzji.

Kilka słów o wrażeniach

Proza Mirandy Cowley Heller jest bardzo wciągająca. Czyta się ją w sposób kompulsywny, pragnąc poznać losy jej bohaterów. Wiodą one krętymi ścieżkami, na których piętno odcisnęła przeszłość. Dylematy głównych bohaterów nie są trywialne. Muszą wielokrotnie dokonywać wyborów wierząc, że będą najlepszymi z możliwych. Ale czy to się uda? Zwykle ktoś bywa pokrzywdzony, zraniony, odrzucony.

Przyznaję, że obawiałam się tej historii – „wieloletniej historii miłosnej, która trzyma w napięciu od początku do końca”. Niepotrzebnie, gdyż nie było nadmiaru lukru i banału. Trudno się spierać z postawami i wyborami fikcyjnych bohaterów, dlatego przyjęłam i zaakceptowałam pomysł autorki na tę powieść.

Potrzebowałam takiej prozy – niedojmującej, łatwo przyswajalnej i życiowej. Uważam, że to zgrabnie skrojona i uszyta literatura środka, którą świetnie się czyta. Nie wymaga nadmiernego skupienia i swobodnie można ją czytać z doskoku, a kartki i tak same przewracają się jedna za drugą.

PS Warto zwrócić uwagę na piękne, wyjątkowe wręcz wydanie tej powieści. Trzymany egzemplarz w ręce robi wrażenie.

Tytuł: Papierowy Pałac
Autor: Miranda Cowley Heller
Wydawnictwo Czwarta Strona
Przekład: Katarzyna Makaruk
Forma książki: papierowa, dostępna jako e-book
Gatunek: literatura obyczajowa, romans
Współpraca
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Literatura obyczajowaLiteratura piękna

„Obsesja i inne formy miłości” Sarah Crossan – O emocjach

przez Katarzyna Denisiuk

Nie zawsze literackie eksperymenty i formy inne od czytanych na co dzień spotykają się z moim entuzjazmem. Ale zawsze daję im szansę, nie zamykając się z oswojoną narracją.

Obsesja i inne formy miłości Sarah Crossan jest dla mnie wspomnianym eksperymentem. Po otwarciu książki widzimy wiersz? Poemat? Na pewno nie jest to styl przeciętnej prozy. Miałam obawę, czy ten tekst będzie dla mnie przyswajalny i przede wszystkim, czy do mnie przemówi. Na okładce czytam: „Olśniewająca opowieść o miłości, samotności i najmroczniejszych sekretach”. A ja nie lubuje się w książkach o miłości i romansach. Moje strachy okazały się zdecydowanie na wyrost, bo czas spędzony z tą literaturą podarował mi wiele czytelniczej satysfakcji.

Kilka słów o fabule

Powieść irlandzkiej pisarki to historia współczesnej rodziny, w której żar miłości małżeńskiej dawno wygasł. W pewnym momencie dochodzi ten trzeci, który ma dar – potrafi ożywić, przywrócić radość codzienności, odmłodzić starą duszę. Jednak on umiera i kobieta ponownie grzęźnie na emocjonalnej mieliźnie. Spotykając się z kochankiem, liczyła na przełom, na nowe rozdanie, nową rzeczywistość, radosną przyszłość. Nie doczekała się. Dlaczego nie odszedł od żony? Dlaczego nie dał im szansy? Na dodatek … umarł.

Kilka słów o wrażeniach

Na skrzydełku książki jest napisane: „Jeśli uwielbiasz Sally Roonej lub Ottessę Moshfegh, pochłoniesz tę niecodzienną historię!”. Nie uwielbiam Sally Rooney, lubię Ottessę Moshfegh i pochłonęłam tę historię. Jest prawdziwa, szczera, autentyczna. Meandruje pomiędzy nastrojami żony, kochanki, męża. Uwypukla głębokie zauroczenie, jak i dojmującą samotność. I na dodatek napisana jest językiem i stylem, który idealnie do tych przeżyć pasuje. W końcu poezja to język miłości.

Chciałam, żebyś rozerwał

świat na strzępy,

aby

mnie mieć.

Chciałam, abyś wybrał mnie.

Jeśli miałabym regularnie czytać książki o miłości, to tylko takie, gdyż ta historia jest wielowymiarowa, traktuje o różnych sferach naszego życia i na pewno nie jest cukierkowa. To nowatorska forma, którą polecam!

I zaczyna się

litania moich przewinień,

lista moich nieobecności, gdy powinnam być,

wyliczanka wszystkich obowiązków Paula,

które należały do mnie.

Zła żona.

Jako że to jest powieściowy debiut, liczę na pojawienie się kolejnych książek autorki.

Chciałabym mówić prosto

albo po prostu mówić,

wyrzucić szeptem całe to złomowisko

głęboko skrywane w labiryncie mojego umysłu.

Tytuł: Obsesja i inne formy miłości
Autor: Sarah Crossan
Wydawnictwo Znak
Przekład: Maria Makuch
Forma książki: papierowa, dostępna jako e-book
Gatunek: literatura obyczajowa, literatura piękna, romans
Współpraca
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail