Kategoria:

Literatura faktu

AudiobookLiteratura faktuReportaż

„Koronkowa robota. Sprawa Gorgonowej” Cezary Łazarewicz – Kobieta bez imienia

przez Katarzyna Denisiuk

Na fali szumu wokół ekranizacji książki Cezarego Łazarewicza Żeby nie było śladów. Sprawa Grzegorza Przemyka sięgnęłam po inny reportaż autora – Koronkowa robota. Sprawa Gorgonowej – w formie audiobooka. Niejednokrotnie pisałam, że ten gatunek literacki świetnie sprawdza się jako książka czytana. Oczywiście warunkiem niezbędnym do satysfakcjonującego odbioru jest odpowiedni lektor. Idealna interpretacja i dobrze dobrany głos potrafią zdziałać cuda.

Kim była tytułowa Gorgonowa, że autor poświęcił jej i wydarzeniom z nią związanym swój czas? Emilia Margerita Gorgon została skazana za zabójstwo Elżbiety Zaremby, córki bardzo znanego lwowskiego architekta. Zatrudniona jako guwernantka, zajmowała się również prowadzeniem nadzoru nad domem. Po roku przebywania blisko rodziny wdała się w romans z Zarembą. W tym czasie jego żona cierpiała na chorobę psychiczną i przebywała w zakładzie zamkniętym. Co istotne, z tego luźnego związku urodziła się córka Ewa, której ojciec nie uznał.

Romans z architektem stał się solą w oku jego córki, która postanowiła zawalczyć o uwagę ojca, co doprowadziło do ochłodzenia stosunków pomiędzy Gorgonową i Zarembą.

Elżbieta zginęła od ciosu w głowę w nocy z 30 na 31 grudnia 1931 roku. Proces poszlakowy był szeroko komentowany wśród mieszkańców Lwowa. Rita Gorgonowa nigdy nie przyznała się do winy.

Cezary Łazarewicz opisuje losy kobiety, przybliża wydarzenia związane z procesem. Idzie dalej. Pisze o jej rodzinie, o działaniach, jakie podjęły spadkobierczynie Rity – córka Ewa oraz wnuczka Margarita. Miały wiele zastrzeżeń do jakości materiału dowodowego, na podstawie którego matka i babka została osądzona i skazana.

Słowem podsumowania

Książka Cezarego Łazarewicza to bardzo interesująca podróż do przeszłości. To dotyk ważnych wydarzeń, którymi żyła ówczesna opinia publiczna. Nie tylko pisarz i reporter uznał tę sprawę za ciekawą i godną opisania. W 1977 roku nakręcono film fabularny, a w 2015 roku wydarzenia te przedstawiono w formie sztuki odgrywanej w Teatrze Starym w Krakowie.

Tytuł: Koronkowa robota. Sprawa Gorgonowej
Autor: Cezary Łazarewicz
Wydawnictwo Czarne, Audioteka
Forma książki: audiobook, czyta Maciej Kowalik; dostępna w formie e-booka
Gatunek: reportaż
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Literatura faktuReportaż

„Memorial Drive. Wspomnienia córki” Natasha Trethewey – W pamiętniku

przez Katarzyna Denisiuk

Spotkanie z literaturą, w której odbijają się wspomnienia autora, jest mostem zbudowanym z emocji. Pojedyncze elementy tej konstrukcji mogą mieć różny wydźwięk i znaczenie, ale zawsze tworzą całość, która zostaje z człowiekiem na zawsze. Te momenty można obracać w głowie do chwili, aż pozwolą rozliczyć się z przeszłością i przyniosą spokój oraz ukojenie.

Memorial Drive. Wspomnienia córki są bardzo subtelnym, cichym, niemal szeptanym wyznaniem Natashy Trethewey, która przelała na papier swoją bolesną przeszłość. Opowiada o życiu w rodzinie dotkniętej przemocą fizyczną i psychiczną. Na kartach powieści ponownie staje twarzą w twarz z tragedią, z obrazem matki zastrzelonej przez ojczyma. Staje w mentalne szranki nie tylko ze złem, którego doświadczyła, ale również z rasizmem.

Skonfrontowanie się ze wspomnieniami poetki (w 2007 roku zdobyła Nagrodę Pulitzera w dziedzinie poezji) oraz zapisami bólu i strachu jej matki jest wstrząsające. Z drugiej strony czytelnik ma poczucie obcowania z literaturą autentyczną, szczerą i nasyconą emocjami.

Memorial Drive. Wspomnienia córki opisuje historię, jakich we współczesnym świecie jest wiele. Natasha Trethewey wraca do traumatycznych wydarzeń. Po co to robi?  Aby pomóc sobie? Czy jest to forma autoterapii? Napisanie książki z pewnością wymagało od niej wiele odwagi. Jeśli dzięki podzieleniu się wspomnieniami udało się autorce rozliczyć z przeszłością oraz oddać hołd matce, która za wszelką cenę próbowała chronić córkę, to książka jest wartością dodaną. My, czytelnicy otrzymaliśmy piękną, choć bolesną podróż w głąb siebie.

Delikatna, a zarazem mocna proza. Prawdziwa i dająca do myślenia. Angażująca i niepozwalająca pozostać obojętnym.

Tytuł: Memorial Drive. Wspomnienia córki
Autor: Natasha Trethewey
Wydawnictwo Cyranka
Przekład: Kaja Gucio
Forma książki: papierowa, dostępna również w formie e-booka
Gatunek: Literatura faktu, reportaż
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Literatura faktu

„11 września. Dzień, w którym zatrzymał się świat” Mitchell Zuckoff – Pamięć

przez Katarzyna Denisiuk

Podstawowym zadaniem dziennikarzy, […] jest znalezienie odpowiedzi na sześć zasadniczych pytań: kto, co, gdzie, kiedy, dlaczego i w jaki sposób.

Przyznaję, że obawiałam się tej książki. Moje obawy nie dotyczyły zmierzenia się z wydarzeniami, które opisuje (11.09.2001 byłam już dorosła i wiadomości płynące z Ameryki mocno mną wstrząsnęły), ale sposobu w jaki autor je przedstawił i jak wzruszy dwudziestoletnią przeszłość. Czy książka będzie wiarygodna? W jakim stopniu szczegółowa? Z jakich źródeł autor skorzystał? Czy zagrał na emocjach?

Już we wstępie Mitchell Zuckoff zaznaczył:

W poszukiwaniu informacji przekopałem się przez dokumenty państwowe, raporty organów ścigania, protokoły sądowe książki, magazyny, filmy dokumentalne, audycje radiowe i różne strony internetowe pochodzące z wiarygodnych źródeł.

Również obiecał:

Zamierzam oddać hołd tym, którzy zginęli, i stworzyć zapis wydarzeń dla tych, którzy przeżyli. Przyświeca mi też dodatkowy cel – chcę pomóc przyszłym pokoleniom zrozumieć te zdarzenia.

11 września to piguła informacji o zamachach na Amerykę, na World Trade Center oraz Pentagon. To drobiazgowo, niemal minuta po minucie odtworzenie wydarzeń pamiętnego września.

Autor podzielił książkę na kilka części. Najpierw dowiadujemy się co działo się w powietrzu i jak doszło do przejęcia sterów samolotów przez zamachowców. Następnie co przeżywano na lądzie w gmachach biurowców oraz siedzibie Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych. W końcu, co nastąpiło potem, gdy opadł pierwszy kurz i minął szok.

11 września to mnóstwo mikro historii ludzi, którzy zginęli i tych, którzy przetrwali. To również świadectwa ogromnej odwagi oraz bezinteresownej pomocy.

Niejednokrotnie podczas lektury ściskało mi się gardło, ogarniał ogromny smutek, żal i współczucie. Nie da się przejść obojętnie obok takiej tragedii.

Nie licząc porywaczy, zginęło dwa tysiące dziewięćset siedemdziesiąt siedem osób – w samolotach w World Trade Center i w Pentagonie.

Słowem podsumowania

Czy książka Mitchella Zuckoffa jest bez wad? W mojej opinii nie. Były fragmenty, gdy autor grał na emocjach, potęgując uczucie bezbrzeżnego smutku. Poza tym wydaje mi się, że czasami idealizował bohaterów, robiąc z nich ludzi bez skazy. Z drugiej strony, czy wyciąganie na wierzch grzeszków byłoby na miejscu? Nie wiem. Na pewno książka ma amerykański szlif, co nie przekreśla faktu, że doskonale się ją czyta. Bardzo polecam!

Tytuł: 11 września. Dzień, w którym zatrzymał się świat
Autor: Mitchell Zuckoff
Wydawnictwo Poznańskie
Przekład: Paulina Surniak, Adrian Stachowski
Forma książki: papierowa, dostępna w formie e-booka i audiobooka
Gatunek: literatura faktu
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Literatura faktu

„Niewidzialne kobiety” Caroline Criado Perez – Człowiek

przez Katarzyna Denisiuk

Czasami chodzi za mną książka, o której z góry wiem, że jej lektura nie będzie łatwa i przyjemna. Tego typu literatura mówi o tym, co jest niewygodne, a czasami kontrowersyjne. Wiele osób na zagadnienia w niej poruszane przymyka oczy i filtruje przez sito o nazwie „nie chcę wiedzieć, to mnie nie dotyczy”. Przykładem jest książka Gwałt polski Mai Staśko i Patrycji Wieczorkiewicz. W te ramy wpisuje się również Białe płatki, złoty środek. Historie rodzinne Pawła Piotra Reszki.

Tym razem zmierzyłam się z Niewidzialnymi kobietami Caroline Criado Perez. Nie spodziewałam się, że aż tak mnie poruszy.

O czym jest ta literatura faktu? O danych, których nie ma. Badaniach, które nie istnieją. Również o liczbach, które nie są analizowane i przez to niebrane pod uwagę w różnych dziedzinach życia społecznego. To książka o braku kobiet.

Wydawałoby się, że będąc kobietami o wielu aspektach dyskryminacji i seksistowskiego charakteru świata i otoczenia, w którym żyjemy, wiemy. Przykładowo, znana jest nam nierówność w wynagradzaniu kobiet i mężczyzn. Nieobce dostosowanie, a raczej jego brak, infrastruktury do kobiecych potrzeb. Która z nas nie stała w długich kolejkach do damskiej toalety, kiedy w tym samym czasie „męski ogonek” szybko się skracał lub w ogóle go nie było? Ale te wszystkie przykłady – jest ich mnóstwo – które przytacza Caroline Criado Perez po-ra-ża-ją! Naprawdę z wielu nie zdawałam sobie sprawy.

Można się zastanawiać, co daje poznanie Niewidzialnych kobiet. Wiedzę, a wiedza to siła. To świadomość, że coś jest nie tak, że coś można i trzeba naprawiać, o coś zabiegać.

Kilka słów podsumowania

Książka urodzonej w Brazylii dziennikarki i feministki jest bardzo dobrym źródłem informacji i faktów. To nie tylko słowa na papierze. To również świadectwo dążenia do naprawy, do zrównywania praw kobiet i mężczyzn, do walki o zaistnienie kobiet w obszarach zdominowanych przez mężczyzn.

Niewidzialne kobiety świetnie się słucha w formie audiobooka. Jeśli jesteś kobietą i potrzebujesz pobudzenia, to lektura tej książki wielokrotnie zadziała lepiej niż mocna kawa. Wzrost ciśnienia gwarantowany.

Polecam uwadze, ponieważ uważam, że jest to ważna książka. Sprawia, że nasza świadomość rośnie. A z orężem argumentów w zanadrzu łatwiej prowadzić dyskusje.

Tytuł: Niewidzialne kobiety. Jak dane tworzą świat skrojony pod mężczyzn
Autor: Caroline Criado Perez
Wydawnictwo Karakter, Audioteka
Przekład: Anna Sak
Forma książki: audiobook, czyta Magdalena Schejbal; dostępna w formie e-booka
Gatunek: literatura faktu
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
AudiobookLiteratura faktuOpowiadania

„Białe płatki, złoty środek. Historie rodzinne” Paweł Piotr Reszka – Otchłań piekła

przez Katarzyna Denisiuk

Słowem wstępu

Lektura Płuczek. Poszukiwacze żydowskiego złota Pawła Piotra Reszki odcisnęła na mnie wyraźny ślad. Mając w głowie to wspomnienie czułam, że najnowszy zbiór opowiadań będzie równie mocny i bezkompromisowy. Przyznaję, że obawiałam się tej książki, ponieważ wzięcie pod lupę rodziny i wyciągnięcie na światło dzienne tego, co dzieje się za drzwiami polskich domostw, może wstrząsnąć. Takie wrażenia miałam również po lekturze reportaży Justyny Kopińskiej (Polska odwraca oczy, Z nienawiści do kobiet) oraz Mai Staśko i Justyny Wieczorkiewicz (Gwałt polski).

Nie pomyliłam się. Historie opisane przez polskiego reportera są porażające. Grozę budzi fakt, że one cały czas pojawiają się w naszej rzeczywistości i otoczeniu. Co więcej, udowadniają, że ludzka tragedia i rodzinny horror mają się dobrze, a zło często znajduje podatny grunt i rośnie w siłę.

Z jednej strony dramatyczne jest to, że ta książka powstała. Gdyby nie działo się źle, to Paweł Piotr Reszka nie miałby o czym pisać. Z drugiej, nie możemy przechodzić obojętnie obok tragicznych historii. Dlatego dobrze się stało, że reporter opisał krzywdy drugiego człowieka. To pozwala wyjść z bańki przeświadczenia, że zło jest w odwrocie i budzi się sporadycznie. Każdy z nas ma swoje troski i zmartwienia, ale warto i trzeba być empatycznym oraz szeroko otwierać oczy na otoczenie.

Kilka słów o fabule

Historie opisane przez Pawła Piotra Reszkę to nie tylko wydarzenia i znaki, na które winniśmy być uwrażliwieni. To również działania osób, na które kompletnie nie mamy wpływu. W książce zostały przedstawione losy między innymi dzieciobójczyń, morderców, rodziców, którzy zagłodzili swoją córkę, rodziny usiłującej wypędzić za pomocą egzorcyzmów złego ducha z ciała córki i wiele innych. Każdy reportaż zostawia ślad. Każdy sprawia, że w głowie się kotłuje.

Słowem podsumowania

To, co wstydliwe, żenujące, osobiste zostawiamy dla siebie. Dzielenie się osobistymi przeżyciami z drugą, obcą osobą nie jest łatwe, a czasami niemożliwe. Pawłowi Piotrowi Reszce udało się zdobyć zaufanie i został powiernikiem wielu historii. Poza tym oddał głos policji, pracownikom społecznym, sąsiadom.

Całość ułożyła się w oszczędny i bez zbędnej językowej wirtuozerii obraz ludzkiej tragedii. Poraża!

Białe płatki, złoty środek. Historie rodzinne czytałam i słuchałam. Obie formy bardzo polecam. Na czytanie książki trzeba być gotowym. Pomimo ogromnego ładunku emocjonalnego jaki niesie, gorąco polecam.

Tytuł: Białe płatki, złoty środek. Historie rodzinne
Autor: Paweł Piotr Reszka
Wydawnictwo Agora, Audioteka
Forma książki: papierowa oraz audiobook czytany przez Tomasza Ignaczaka; dostępna w formie e-booka
Gatunek: literatura faktu
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
AudiobookLiteratura faktu

„Grecja. Gorzkie pomarańcze” Dionisios Sturis – Portret Grecji

przez Katarzyna Denisiuk

Słowem wstępu

Dionisios Sturis jest dziennikarzem i pisarzem, który urodził się w Grecji, ale wychował się w Polsce. To autor licznych reportaży prasowych i radiowych oraz książek reporterskich. Jedną z nich jest powieść o współczesnej Grecji.

Z czym kojarzy Wam się Grecja? Mnie z pięknymi wakacyjnymi miejscówkami, niezawodną pogodą oraz kolorami cudownie wyglądającymi w albumie ze zdjęciami. A! I nie zapominajmy o przysmakach – oliwkach i fecie. Jednak Grecja to nie tylko urok i zachwyt. To również grecki kryzys i trudna sytuacja ekonomiczna państwa. Stwierdzenie: „żeby nie było u nas drugiej Grecji” budzi grozę.

Kilka słów o fabule i wrażeniach

Dionisios Sturis ma wszelkie potrzebne narzędzia i doskonały wewnętrzny radar, dzięki którym przybliża czytelnikowi historię Grecji i pokazuje jej współczesną twarz. Unika uogólnień i nie używa papierka lakmusowego dostępnego przeciętnemu turyście. Sięga głębiej docierając do trzewi greckości. Poprzez wplecenie opowieści o własnej tożsamości i historii swojej rodziny, odkrywa przed nami autentyczność kraju i jej prawdziwy obraz.

To, co uważam za największy atut książki Dionisiosa Sturisa to przebijająca na każdym kroku prawda. Autor bez względu na osobiste przeżycia nie jest stronniczy. W powieści możemy przeczytać o odczuciach pisarza i dostrzec próbę wyjaśnienia rodzinnych konfliktów. Jednym czytelnikom ta personalna nuta może przeszkadzać. W moim odczuciu była ciekawym uzupełnieniem opowieści o kraju przodków.

Grecji. Gorzkie pomarańcze wysłuchałam w formie audiobooka, którego czyta autor. Początkowo nie trafiał do mnie jego głos, ale z czasem entuzjazm rósł i finalnie było w porządku.

Nie znając historii Grecji i jej mieszkańców, zaserwowana literatura faktu wypełniła część luk mojej niewiedzy, za co autorowi dziękuję. Bardzo jestem ciekawa, jakie wątki Dionisios Sturis poruszył w kolejnej książce będącej kontynuacją Gorzkich pomarańczy, czyli Zachód słońca na Santorini. Ciemniejsza strona Grecji.

Tytuł: Grecja. Gorzkie pomarańcze
Autor: Dionisios Sturis
Wydawnictwo Poznańskie, Audioteka
Forma książki: audiobook, czyta autor; dostępna w formie e-booka
Gatunek: literatura faktu
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
AudiobookLiteratura faktu

„Ostatni trop. Tajemnica zaginięcia sióstr Lyon” – Cierpliwość popłaca

przez Katarzyna Denisiuk

Nie znałam sprawy zaginięcia sióstr Lyon.

25 marca 1975 roku 10-letnia Katherine Lyon i 12-letnia Sheila Lyon zniknęły bez śladu po rutynowej podróży do centrum handlowego na przedmieściach Waszyngtonu. Sprawa sióstr Lyon przyciągnęła uwagę mediów krajowych i doprowadziła do ​​jednego z największych dochodzeń policyjnych w historii DC. Jednak dopiero w 2013 roku pojawił się trop, który doprowadził śledczych do bezwzględnego zabójcy, który uniknął sprawiedliwości przez prawie cztery dekady.

Trop zaprowadził śledczych do więzienia, gdzie karę odbywał Lloyd Welch. Mężczyzna był jednym ze świadków, który pamiętnego dnia „sprzedał” policji zmyśloną historyjkę o zaginionych dziewczynkach. Welch był pedofilem z kartoteką, która pęczniała od udowodnionych mu przestępstw. Na swoim koncie miał kradzież, włamanie, napaści na tle seksualnym i pobicia. A do tego był niebywałym krętaczem i notorycznym kłamcą. Niemal za każdym razem zmieniał zeznania. Jednym razem widział dziewczynki w towarzystwie pedofila Raymonda Mileskiego, innym mówił, że sam brał udział w ich uprowadzeniu. Jednego dnia wiedział, kto je zabił i w jaki sposób, drugiego wszystkiemu zaprzeczał.

Śledczy chwycili się obiecującego tropu i nie popuścili. Wykonali karkołomny wysiłek, żeby skłonić podejrzanego do współpracy. Użyli kija, czy marchewki? Co finalnie wyznał im Lloyd Welch? Co stało się z siostrami Lyon?

Kilka słów o wrażeniach

Mark Bowden napisał pasjonujący reportaż, książkę opartą na faktach, która porywa od pierwszych stron. Ale należy mieć na uwadze, że nie jest to lekka lektura. Nie może taką być, skoro traktuje o krzywdzie dzieci. Autor, który ma na koncie inne, świetne książki, jak na przykład Polowanie na Escobara (książka dostępna jest również w formie audiobooka), wykonał kapitalną dziennikarską robotę. Fabuła książki oparta jest na zapisie policyjnych przesłuchań i przez to jest drobiazgowa. Nie wszystkim czytelnikom taka forma przypadnie do gustu.

Wybrałam audiobooka i słuchało mi się bardzo dobrze. Filip Kosior w roli lektora jak zawsze wypadł idealnie. Polecam!

Tytuł: Ostatni trop. Tajemnica zaginięcia sióstr Lyon
Autor: Mark Bowden
Wydawnictwo Poznańskie, Audioteka
Przekład: Mariusz Gądek
Forma książki: audiobook, czyta Filip Kosior; dostępna w formie e-booka
Gatunek: literatura faktu
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Literatura faktu

„Człowiek o 24 twarzach” Daniel Keyes – Osobowość wieloraka

przez Katarzyna Denisiuk

Gdybym nie wiedziała, że Człowiek o 24 twarzach jest powieścią z gatunku literatura faktu, to pomyślałabym, że autor książki Daniel Keyes ma niesamowicie wybujałą fantazję. Skonfrontowanie się z wiedzą, prawdziwymi wydarzeniami i przeżyciami przedstawionymi w książce, przyprawia o gęsią skórkę.

Billy Milligan urodził się 13 lutego 1955 roku, zmarł 12 grudnia 2014 roku. Był Amerykaninem, u którego zdiagnozowano zaburzenia dysocjacyjne tożsamości nazywane również osobowością wieloraką. Choroba ta charakteryzuje się występowaniem przynajmniej dwóch osobowości u jednej osoby. Wzorce ich zachowań są odmienne, każda z nich ma na przykład odrębną tożsamość, wspomnienia, płeć, iloraz inteligencji, czy preferencje seksualne.

Przypadek Billego Milligana było najcięższym rozszczepieniem osobowości w dziejach. Jego ciało zamieszkiwało 24 osoby (jak sam o nich mówił i zżymał się, gdy nazywano je osobowościami).

Kiedy świat dowiedział się o istnieniu tak niebywałego człowieka? Został zatrzymany przez policję i oskarżony o dokonanie kilku gwałtów na kobietach, do których doszło na terenie uniwersyteckiego kampusu. W czasie przesłuchania, po próbie samobójczej, psycholożka odkrywa, że jest z nim coś nie tak – zachowuje się nienormalnie. Na jej oczach ujawnia się kilka osobowości płci męskiej w różnym wieku, mówiących rożnym akcentem, przyznających się do innego imienia. Niektóre wiedzą o istnieniu innych postaci, inne są zagubione i niezorientowane. Potrafią „przełączać się” w sekundę, ujawniać na chwilę, po czym znikać. Przypadek bez precedensu.

Od momentu ujawnienia zaczyna się batalia o człowieka i próba rozstrzygnięcia, czy Billy Milligan jest doskonałym aktorem próbującym wyłgać się ze stawianych mu zarzutów, czy chorym człowiekiem, w którego mózgu trwa nieustająca burza i walka osobowości.

Kilka słów podsumowania

Powieść Daniela Keyesa jest fascynująca! Próba uświadomienia i zaakceptowania sobie co przeżywał Billy Milligan jest trudna, a co dopiero życie takiego człowieka! Przestępstwa, które popełnił były faktem. Skrzywdził kobiety. Jednak słuchając tego, z czym musiał się zmagać, co się z nim, jego wolą działo, rosło we mnie uczucie współczucia.

Bardzo polecam Wam tę książkę. Jest dużo lepsza od niejednej fikcyjnej opowieści.

Tytuł: Człowiek o 24 twarzach
Autor: Daniel Keyes
Wydawnictwo Wielka Litera, Audioteka
Przekład: Anna Bartkowicz
Forma książki: audiobook, czyta Maciej Kowalik; dostępna w formie e-booka
Gatunek: literatura faktu
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Literatura faktu

„Gwałt polski” Maja Staśko, Patrycja Wieczorkiewicz – Piekło na ziemi

przez Katarzyna Denisiuk

Przesłuchałam audiobooka Mai Staśko i Patrycji Wieczorkiewicz i wiem, że nie jest to książka dla każdego. Zresztą nie przypuszczam, żeby każdy chciał po nią sięgnąć i zmierzyć się z tematem. Nagromadzenie cierpienia, bólu, niezrozumienia, ignorancji i strachu jest tak kosmicznie duże, że nie każdy odbiorca to udźwignie. I ja to rozumiem.

Tytuł jest wrotami do bram piekieł. Gwałt polski to głosy osób zgwałconych podparte analizami akt sądowych, licznymi rozmowami z bliskimi kobiet skrzywdzonych oraz specjalistkami – dr n. hum. Alicją Długołęcką – edukatorką i terapeutką seksualną, wykładowczynią akademicką, Karoliną Rabendą – psycholożką, terapeutką EMDR (eyemovementdesensitization and reprocessing – odwrażliwianie i przetwarzanie za pomocą ruchu gałek ocznych) i członkinią zarządu Polskiego Towarzystwa Terapii, Iwoną Byśkiniewicz – psychoterapeutką poznawczo-behawioralną, terapeutką EMDR, psychotraumatolożką.

Najważniejszymi bohaterkami (na pewno dałyby wszystko, żeby nimi nie być) są one, dziewczyny, kobiety, studentki, uczennice, żony, matki. To co przeżyły, z czym i z kim musiały się zmierzyć rozrywa serce i mózg.

Słucham audiobooka ponad 13 godzin. Autorki ponad rok codziennie obcowały „z tak wieloma krzywdami, niesprawiedliwościami i kryzysami psychicznymi”, że po ukończeniu książki odczuły ulgę. Ale i ból, bo „każda z historii pozostawiła (w nas) ślad , którego prędko nie wymażemy”.

Światełkiem nadziei jest radość, że głos osób po gwałcie zostanie usłyszany. Ja go usłyszałam. Warto było sięgnąć po tę książkę. Jeśli macie siłę, to bardzo Wam polecam.

Tytuł: Gwałt polski
Autor: Maja Staśko, Patrycja Wieczorkiewicz
Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Audioteka
Forma książki: audiobook, czyta Marta Chodorowska; dostępna w formie e-booka
Gatunek: literatura faktu
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Literatura faktu

„Jeden z nas. Opowieść o Norwegii” Åsne Seierstad – Zbrodnia

przez Katarzyna Denisiuk

Nie wiem, czy uwierzycie, ale nie wiedziałam, że głównym wątkiem Jednego z nas. Opowieść o Norwegii norweskiej dziennikarki Åsne Seierstad jest przebieg tragicznych wydarzeń, które rozegrały się na wyspie Utøya 22 lipca 2011 roku, w czasie których zginęło dziesiątki młodych ludzi. Sprawcą tego wstrząsającego ataku był 32-letni Anders Behring Breivik. Zanim przypłynął na wyspę, podłożył bombę – którą wcześniej sam skonstruował – w dzielnicy rządowej, w siedzibie premiera Norwegii. Następnie bez problemu przemieścił się na Utøyę, gdzie bez mrugnięcia okiem, z zimną krwią zastrzelił 67 osób. Dwie osoby zmarły podczas ucieczki. Ofiarami byli członkowie młodzieżówki Partii Pracy, którzy przebywali na letnim obozie.

Åsne Seierstad w swojej książce pochyliła się nad wieloma tematami, przeanalizowała szereg zagadnień, ale przede wszystkim wzięła pod lupę zbrodniarza i jego rodzinę. Obraz jaki otrzymujemy w Jednym z nas. Opowieść o Norwegii jest wstrząsający. Na tę ocenę składa się nie tylko osoba Andersa Breivika, również system obronny państwa, działanie służb policji, obronności, system edukacji, czy pomocy społecznej. Najgorsze w tej historii jest przeświadczenie, że do masakry mogłoby nie dojść.

Åsne Seierstad z jednej strony punktuje wszystkie niedociągnięcia, braki i zaniedbania. Z drugiej, stara się być obiektywna i zgodna z faktami, odkładając emocje na bok.

Jeden z nas. Opowieść o Norwegii to również – jak wskazuje podtytuł – powieść o Norwegii. O państwie otwartym na emigrantów szukających ucieczki z krajów, w których nie da się normalnie żyć. Niestety nie potrafiło zapewnić bezpieczeństwa swoim obywatelom.

Słowem podsumowania

Lektura Jednego z nas mentalnie boli. Poza tym wzbudza agresję i sprzeciw. Nie mam w zwyczaju nie dowierzać literaturze faktu, dlatego przyjmuję historię opisaną przez autorkę jako prawdę. Prawdę, która paraliżuje.

To świetnie napisana książka, pomimo bardzo trudnego tematu, który porusza. Åsne Seierstad patrzy szeroko, a nie skupia się tylko na osobie zbrodniarza. Polecam!

Tytuł: Jeden z nas. Opowieść o Norwegii
Autor: Åsne Seierstad
Wydawnictwo W.A.B.
Przekład: Iwona Zimnicka
Forma książki: e-book
Gatunek: literatura faktu
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail