Wydawnictwo Czarna Owca

Przemysław Piotrowski miał w planach napisać trylogię. Dlatego po „Piętnie” i „Sforze” przyszedł czas na trzecią część zielonogórskiej historii. Całość jest w taki sposób skonstruowana, że warto czytać ją (lub słuchać, jak ja) w kolejności chronologicznej. Tutaj wszystko jest ważne, gdyż przeszłość bohaterów kładzie się głębokim cieniem na ich życiu i przyszłości.

Nawiązując do poprzedniczek „Cheruba” – Przemysław Piotrowski nie patyczkuje się z czytelnikiem, nie niańczy go, ani nie podciera nosa. Serwuje bardzo mocne wrażenia oraz kreśli drastyczne sceny. Mimo wszystko, cały czas podskórnie czujemy, że część tych historii (zwłaszcza wątki z „Cheruba) – chociaż okrutnych – mogłoby mieć miejsce w rzeczywistości.

Kilka słów o fabule

Gdzie tym razem autor zabiera czytelnika i jakie wyzwania stawia przed Igorem Brudnym, Julią Zawadzką i grupą zielonogórskich policjantów?

W upalne lato brutalnie zamordowany zostaje prokurator Brunon Kotelski. Jego oprawca działa bardzo wyrafinowanie. Włącza do gry Igora Brudnego, któremu bolesna przeszłość dyszy w kark. Aby złapać mordercę ponownie łączą się siły lokalnych policjantów i warszawskiego komisarza. Co więcej, z uwagi na fakt, że sprawa bardzo szybko nabiera rozpędu i zło eskaluje, ze szczęśliwej emerytury powraca Romuald Czarnecki. Czy zdoła wspomóc kolegów swoim nieocenionym doświadczeniem?

Morderca działa precyzyjnie i bezwzględnie. Najgorsze jest to, że bierze na celownik członków ekipy śledczej, którzy od tej chwili nie mogą czuć się bezpiecznie.

Kilka słów o wrażeniach

Po wysłuchaniu „Piętna” i „Sfory” byłam bardzo ciekawa finału trylogii. Nie zawiodłam się. Poza tym uważam, że „Cherub” to najlepsza część. Autor za każdym razem wprowadza coś nowego, powiew „przerażającej świeżości” i mocnych doznań. Tym razem wchodzimy w głąb darknetu. Aż mnie ciarki przechodzą, gdy pomyślę o tym obszarze życia jako o równoległej rzeczywistości.

Czekałam na odpowiedź, jak potoczą się losy Igora Brudnego, co stanie się z Julką Zawadzką i Romualdem Czarneckim. Zakończenie jest zaskakujące, napisane z rozmachem. Po chwili zastanowienia stwierdzam, że lepszego ciężko byłoby wymyślić. Chociaż? Przekonajcie się sami.

Czytelnikom żądnych mocnych wrażeń, bardzo polecam.

Tytuł: „Cherub”
Autor: Przemysław Piotrowski
Wydawnictwo Czarna Owca, Audioteka
Forma książki: audiobook, czyta Wojciech Żołądkowicz; dostępna w formie e-booka
Gatunek: kryminał
Seria: Igor Brudny (3)

O tym, jak ponownie trafiłam do Zielonej Góry

„Sfora” Przemysława Piotrowskiego to kolejna powieść cyklu zatytułowanego „Igor Brudny”. Na jej temat możemy przeczytać liczne, bardzo entuzjastyczne opinie wyrażane przez koneserów kryminalnych powieści. Co więcej, niektórzy czytelnicy okrzyknęli tę powieść kryminałem roku. Swego czasu przesłuchałam Piętna (pierwszej powieści wymienionego cyklu) i pozostawiona z dobrymi wrażeniami, postanowiłam poznać dalsze losy bohaterów. Po jej wysłuchaniu wiem na pewno, że Przemysław Piotrowski nie stroni od mocnych scen oraz przeraźliwych bohaterów, będących równocześnie nietuzinkowymi i rzadko spotykanymi w polskiej literaturze.

Wilki

Jednymi z drugoplanowych bohaterów powieści są wilki (stąd tytuł). Kiedyś wysłuchałam „Wilków„ Adama Wajraka i czytając „Sforę” bardzo ciążył mi obraz tych zwierząt przedstawiony na kartach książki. Na szczęście autor, na końcu powieści poprawił ich wizerunek i uspokoił czytelnika, czyli mnie 🙂

Kilka słów o fabule i tempie akcji

Powieści Przemysława Piotrowskiego nie można odmówić odpowiedniego, przez to wzbudzającego ciekawość, stopnia złożoności i skomplikowania kryminalnej zagadki oraz tempa akcji. Na kartach „Sfory” cały czas coś się dzieje, ale jest to podyktowane naturalnemu postępowi prowadzonego śledztwa, nie zaś sztucznym zabiegom mającym na celu podkręcenie zainteresowania. Dzięki temu czytelnik nie czuje się wodzony za nos, ani stawiany w sytuacji „a ja coś wiem, ale nie powiem”.

O czym jest „Sfora”?

Już wiecie, że jest ciekawie, płynnie i z odpowiednią dawką tajemnicy. Ale z czym i kim tym razem mierzą się inspektor Romuald Czarnecki i komisarz Igor Brudny? Z czymś co jeży włosy na karku i wzbudza bardzo silne emocje.

W lasach w okolicach Zielonej Góry grasuje sfora wilków. Jest to niewątpliwie duży problem, jednak tym, co aktywuje miejscową policję jest odnalezienie ludzkiej ręki ze śladami ludzkich ugryzień. Zostaje powołana grupa dochodzeniowo-śledcza, w skład której wchodzą między innymi warszawscy funkcjonariusze – Igor Brudny i Julia Zawadzka. Intuicja Budnego podpowiada mu, że obecne wydarzenia mają coś wspólnego z niedawno zakończoną sprawą (o niej przeczytacie w „Piętnie”). Giną kolejne osoby, a sfora coraz śmielej sobie poczyna.

Czy warto przed „Sforą” przeczytać „Piętno”?

Tak! Sporo wątków, które miały początek w „Piętnie”, w „Sforze” się rozwija. Poza tym obecność niektórych bohaterów i ich rola w bieżącej sprawie, ma swoje źródło w przeszłości. Czytanie powieści jedna po drugiej, w mojej ocenie, jest bardzo dobrym pomysłem.

Kilka słów o wrażeniach

Czy „Sfora” to kryminał toku? Nie mnie oceniać. Na pewno tak kategorycznie mogą się wypowiadać czytelnicy będący znawcami kryminałów i … na koniec roku. A tak na serio. Kolejnej powieści Przemysława Piotrowskiego słuchało mi się bardzo dobrze. Myślę, że entuzjaści kryminalnych zagadek znajdą w niej wszystko, czego po mocnych kryminałach oczekują. Mnie osobiście bardzo podoba się kreacja głównych bohaterów, którzy wydają się bardzo realni. Sama kryminalna zagadka jest dosyć niezwykła, ale w końcu to fikcja literacka, a nie literatura faktu. Cykl autorstwa Przemysława Piotrowskiego traktuję jako dużą przyjemność z dreszczykiem i czekam na kolejną powieść.

Tytuł: "Sfora"
Autor: Przemysław Piotrowski
Wydawnictwo Czarna Owca, Audioteka
Forma książki: audiobook, czyta Wojciech Żołądkowicz 
Gatunek: kryminał
Seria: Igor Brudny (2)