Tag:

Wydawnictwo Albatros

Bez kategorii

„Krawędź wieczności”

przez Katarzyna Denisiuk

Tytuł: „Krawędź wieczności”
Autor: Ken Follett
Wydawnictwo: Albatros
Tłumaczył: Zbigniew A. Królicki, Grzegorz Kołodziejczyk
Forma książki: ebook

 

Pieniny – Wysoki Wierch
fot. Katarzyna Denisiuk
Dokończenie trylogii Stulecie Kena Folletta poprzez przeczytanie ostatniej części „Krawędź wieczności” musiało chwilę poczekać. Nie codziennie, ba nawet nie w miesiącu, czy kwartale, ma się ochotę zmierzyć z 1136 stronami tekstu (bez obrazków ;-)). Gabaryty i waga książki nie stanowiły problemu, ale szacowany czas przeczytania, tj. 23 godziny i 55 minut jaki pokazywał czytnik budził respekt. Tydzień minął i monumentalną trylogię mam przeczytaną. Było warto? Oczywiście! Przecież nigdy nie chodzi mi o ilość książek jakie czytam, ale o jakość, a ta pozycja była naprawdę bardzo dobra – jak i dwie poprzednie („Upadek gigantów” 1072 strony i „Zima świata” 1040 stron).
 
Dość już tej statystyki. W tej części autor zabiera nas do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, Anglii, Rosji, Niemiec i Polski, ale pisze również o Czechosłowacji, Wietnamie, czy Kubie. Opowiada o losach znanych z poprzednich tomów bohaterów, ich dzieci i wnuków w określonych ramach czasowych historii, od roku 1961 do momentu wyboru Baracka Obamy na prezydenta Stanów Zjednoczonych w 2008 (poprzednie części trylogii obejmują lata 1912-1961). 47 lat na kartach książki naprawdę robi wrażenie. Jest to genialna powtórka z historii a zarazem wspaniała przygoda. Autor potrafi tak pisać, że przez książkę się płynie, nie znosi na mieliznę i niemal chłonęłam jak gąbka wszystko to co mnie otaczało.
Niektóre wydarzenia zostały opisane w sposób drobiazgowy i dzięki temu razem z bohaterami przeżywałam te chwile. Na przykład stałam w tłumie słuchaczy kiedy brzmiało łamiące serce błaganie o sprawiedliwość, czyli sławne przemówienie pastora Martina Luthera Kinga.
 
„Mam sen, że pewnego dnia ten naród powstanie i naprawdę zacznie żyć zgodnie z wyznawanymi zasadami (…)
A gdy to nastąpi, gdy pozwolimy zabrzmieć wolności, kiedy pozwolimy jej zabrzmieć w każdej wiosce i przysiółku, w każdym stanie i mieście, będziemy mogli przyspieszyć dzień, w którym wszystkie Boże dzieci, czarne i białe, żydzi i goje, protestanci i katolicy, połączą swoje dłonie (…)”
 
Opisane zostały również działania władz Niemiec, wzniesienie Muru Berlińskiego a później jego upadek. Byłam wśród tych, którzy przeżywali niewysłowiona radość, gdy po latach rozłąki mogli się spotkać i połączyć z członkami rodziny. Byłam świadkiem walki Europy o demokrację i zniesienie komunizmu, przeczytałam o kryzysie kubańskim, Praskiej Wiośnie, narodzinach Solidarności, wyborze Papieża Polaka, Aferze Watergate i wielu, wielu innych historycznych kamieniach milowych. To nie jest książka do historii, to coś więcej. Bohaterami są osoby będące współpracownikami najważniejszych osób w świecie, głów państw i dlatego mogłam tej historii dotknąć i poczuć ją w osobliwy sposób.
Tym wszystkim znamiennym wydarzeniom towarzyszyły zmiany społeczne – rozwój muzyki rozrywkowej, popularyzacja narkotyków, wolnej miłości, hippisowskiej kultury. Wyskoczyłam z minispódniczki i wskoczyłam w „dzwony”.
 
„Upadek gigantów”, „Zima świata”, „Krawędź wieczności” to 3248 stron, które niezmiernie ciekawie, momentami pasjonująco opisywały losy pięciu rodzin w niemal całym XX wieku i początku XXI. Poznawałam ich, przeżywałam z nimi, uczestniczyłam w najważniejszych wydarzeniach w ich życiu. Chapeau bas Panie Follett! To była niezapomniana przygoda!
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Bez kategorii

„Krąg niewinnych”

przez Katarzyna Denisiuk

Tytuł: „Krąg niewinnych”
Autor: Valentin Musso
Wydawnictwo: Albatros
Tłumaczył: Oskar Hedemann
Forma książki: ebook

 

fot. Katarzyna Denisiuk

 

 
Valentin Musso dał się poznać w pierwszej wydanej na polskim rynku wydawniczym książki „Zimne popioły”. „Krąg niewinnych” jest drugą wydaną w Polsce, ale zarazem debiutem pisarskim autora. Mając porównanie tych dwóch książek, gdzie „popioły” były prima sort, „krąg” wypadł gorzej. Bez obaw! Nie jest źle, jest dobrze, a znam i takich, którzy się zachwycają. Najlepiej przeczytać samemu i wyrobić sobie własną opinię.
 
Na południu Francji, w Pirenejach, ginie mężczyzna, a dokładniej, zostaje zamordowany, co widać po zmaltretowanym ciele. W zupełnie innej części Francji, w Nicei, zostaje odnaleziony zabity uczeń elitarnego liceum. Wydaje się, że te dwie sprawy nie łączy kompletnie nic.
W pierwszym przypadku prywatne śledztwo przeprowadza brat mężczyzny Vincent wraz z dziewczyną zamordowanego. Brak wieloletniego kontaktu i więzi pomiędzy rodzeństwem sprawił, że na jaw wychodzą nieznane fakty z życia Raphaëla. I jeszcze coś – tajemniczy film z jeszcze bardziej tajemniczym apelem.
Sprawą licealisty zajmuje się porucznik Justine Néraudeau i Marc Monteiro. W tym przypadku zagłębiamy się w tematykę szczególnie uzdolnionych dzieci, problematykę ich kształcenia i ciągłego rozwoju. Przede wszystkim jednak dowiadujemy się kim są dzieci Indygo. 
 
Czym jest krąg niewinnych? Czy obydwa zabójstwa jakoś się ze sobą łączą? Czy to, co początkowo wydaje się oczywiste, faktycznie takie będzie? Autor nieźle sobie z nami pogrywa.
 
„Krąg niewinnych” to taki miks kryminału z thrillerem i szczyptą „pierwiastka Musso”, czyli w tym przypadku fantastyki (kto czytał książki starszego brata Guillaume’a, ten wie do czego nawiązuję).
„Nimium ne crede colori” co oznacza „nie daj się zwieść pozorom” – myślę, że jest trafnym cytatem podsumowującym książkę. 
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Bez kategorii

„Siostra burzy”

przez Katarzyna Denisiuk

Tytuł: „Siostra burzy”
Autor: Lucinda Riley
Wydawnictwo: Albatros
Tłumaczył: Marzena Rączkowska, Maria Pstrągowska
Forma książki: ebook

 

fot. Katarzyna Denisiuk
 
„Unlocking the past is the key to the future” – cytat ze strony Lucindy Riley. Doskonale oddaje istotę książek, które pisze.
 
„Siostra burzy” to druga z cyklu Siedem Sióstr (o moich wrażeniach po przeczytaniu pierwszej przeczytasz tutaj). Jako że pierwsza książka bardzo mi się podobała, to kolejna nie poczekała długo na przeczytanie, a wręcz dorwałam jeszcze „cieplutką”. Piękna okładka przyciągnęła wzrok, a czy treść również była taka czarująca i magiczna?
 
Tym razem główną bohaterką jest Ally (Alkione). Utalentowany muzyk, a zarazem pasjonatka żeglarstwa. Śmierć ojca – Pa Salta – zbiegła się w czasie jej błogiego odpoczynku z Theo, nowo poznanym kapitanem, celebrytą w świecie żeglarskim. Tak jak i pozostałym siostrom, ojciec zostawił Ally wskazówkę, gdzie może szukać swoich korzeni. Splot tragicznych wydarzeń, sztorm w życiu osobistym sprawia, że poszukiwanie biologicznych rodziców schodzi na dalszy plan. Potrzeba czasu, aby Ally dojrzała do tej decyzji i wyjazdu do Norwegii. Tak, tak, tym razem autorka zabiera nas do krainy fiordów i kolebki twórczości Henryka Ibsena i Edvarda Griega. Czy Ally dowie się kim byli jej przodkowie? Dlaczego została oddana do adopcji – tak jak pozostałe siostry? Jasne, że znajdzie odpowiedzi na nurtujące ją pytania jednak droga do ich uzyskania będzie kręta i frapująca. Jak potoczy się jej dalsze życie? Gdzie znajdzie swój dom?
 
„Siostra burzy” jest pełna muzyki, jest nią przesycona. Poznajmy w niej młodych ludzi pełnych pasji, gotowych na bardzo wiele wyrzeczeń i dążących do doskonałości. Na drodze do realizacji marzeń stają tragiczne wydarzenia, które rozegrały się w Europie i które miały znamienny wpływ na ich dalsze losy.
 
Kim był Pa Salt? Czym się zajmował? Dlaczego adoptował te a nie inne dzieci nadając im takie a nie inne imiona? Autorka dozuje nam tę wiedzę i myślę, że obraz całości będziemy mieli dopiero w ostatniej części.
 
Chylę czoła za ogrom pracy autorki, bo nie dość, że historie, które pisze są nietuzinkowe, ciekawe, inspirujące, to zawsze pojawiają się autentyczne postaci, wydarzenia, wiernie oddane jest tło historyczne. I to w głównej mierze ciągnie mnie do tych książek. Wątki romantyczne są, a jakże, ale w stopniu wyważonym i nieprzesłodzonym. Już w takcie czytania zastanawiałam się, gdzie nas autorka zabierze w kolejnej części i moja ciekawość została zaspokojona. Nie zdradzę, ale już zacieram ręce. 
 
PS Przyznaje, jestem ignorantem jeśli chodzi o muzykę poważną, dlatego też wyszukałam utwory, o których była mowa w książce. Okazało się, że wcale nie są mi obce. Człowiek uczy się całe życie.
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Bez kategorii

„Zaklinacz”

przez Katarzyna Denisiuk

Tytuł: „Zaklinacz”
Autor: Donato Carrisi
Wydawnictwo: Albatros
Tłumaczył: Jan Jackowicz
Forma książki: ebook

 

fot. Katarzyna Denisiuk
Włoski autor + kryminał – czy to się może udać, czy to będzie bomba? Nie żebym nie doceniała włoskich pisarzy, jednak do tej pory taki duet mi się nie trafił. I powiem Wam, że to był strzał w dziesiątkę. Spod pióra Carrisi wyszedł świetny kryminał. Zaciekawił mnie od pierwszej strony, zadziwiał i zaskakiwał do ostatniej. 
 
Jak kryminał, to musi być jakaś zagadka do rozwiązania. Pięć zaginionych dziewczynek, sześć odnalezionych rąk zakopanych w ziemi. Rachunek jest prosty – jedno niezidentyfikowane odkrycie. Do kogo kogo należy ręka? Kim jest szósta dziewczynka? Jak to jest możliwe, że policja nic o tym nie wie?
 
Kryminolog, agent do zadań specjalnych, specjalistka ds. logistyki i ekspertyz informatycznych, specjalista od przesłuchań, zaproszona do współpracy specjalistka od odnajdywania zaginionych osób pod przewodnictwem inspektora mierzą się z przebiegłym i okrutnym umysłem. Czy każde z nich nie ma nic do ukrycia? A może skrywają jakieś tajemnice?
W tej książce nic nie jest oczywiste. Śledztwo nie zmierza prostą drogą do finału. Autor serwuje nam kilka, wydałoby się zupełnie niezależnych, przerażających historii. Dużo się dzieje, ale ani przez chwilę nie odczuwałam przesytu a mnogość wątków potęgowała moje zaciekawienie – jak? kto? dlaczego? Koronkowa robota!
 
Kim jest zabójca? Wizjonerem? Misjonarzem? Spragnionym władzy? Hedonistą? A może należy do piątej kategorii psychopatów? Tu nie tylko praca śledcza odgrywa decydującą rolę, ale również odkrywanie ciemnej strony ludzkiej psychiki. Zaklinacz, czy Master of Puppets?
 
Jest mocno, mrocznie, wyrafinowanie. Dziękuję Panie Carrisi. Spełnił Pan moją czytelniczą zachciankę. Na pewno sięgnę po inne Pana książki.
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Bez kategorii

„Farma”

przez Katarzyna Denisiuk

Tytuł: „Farma”
Autor: Tom Rob Smith
Wydawnictwo: Albatros
Tłumaczył: Andrzej Szulc
Forma książki: ebook

 

fot. Katarzyna Denisiuk
 
 
Spotkałam się z bardzo różnymi, a nawet skrajnymi opiniami na temat „Farmy” Toma Roba Smitha, dlatego też musiałam na własnej skórze przekonać się, czy mnie porwie, czy rozczaruje.
 
Tytułowa farma znajduje się w Szwecji. Kupiona okazyjnie przez Chrisa i Tildę, starsze małżeństwo, które zdecydowało się opuścić Anglię i schyłek życia spędzić w spokojnej, wielskiej okolicy. Wybór Skandynawii nie jest do końca przypadkowy, gdyż Tilda jest Szwedką. Daniel, ich jedyny syn, zajęty swoim życiem, cały czas ma nie po drodze, żeby odwiedzić rodziców, a i kontakt z nimi jest sporadyczny. Wszystko się zmienia w momencie, gdy do Daniela dzwoni Chris z informacją, że Tildę zamknięto w szpitalu psychiatrycznym, a kolejny telefon jest od mamy, że leci do niego. Szaleństwo!
Nie chciałabym być w skórze Daniela, który musi się zmierzyć z „teoriami spiskowymi”, które przedstawia mu mama, i na poparcie których ma zbierane przez siebie dowody, a tym co dyktuje mu rozum i próbuje przekazać tato. Najsmutniejsze i najbardziej przerażające jest to, że Tilda oskarża męża o udział w grupie wykorzystującej seksualnie młode dziewczęta. Sen wariata!
 
Autor zastosował bardzo ciekawą narrację – to głównie rozmowa syna z matką a raczej jej wypowiedzi. Niektórym może to przeszkadzać, mi bardzo przypadło do gustu. Wciągnęła mnie historia opowiedziana przez Tildę. Dowody, które skrupulatnie, niemal z maniakalną precyzją i nieraz z obejściem prawa zbierała, jasno wskazywały kto jest winien i co się działo. Jednak w zestawieniu z dochodzeniem Daniela i faktami, które ujawnił, konstrukcja zbudowana przez Tildę zaczyna się chwiać, odpadają kolejne „cegiełki”. Czy żmudnie budowany świat Tildy przetrwa, czy też nastąpi armagedon? Co jest prawdą, a co ułudą?
 
Autor bawił się ze mną jak chciał i ja mu na to pozwoliłam. Książka bez wątpienia mnie porwała. Kupuję ją w całości!
 
PS Znacie „System” tego samego autora? Zupełnie inna bajka i warto po nią sięgnąć.
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Bez kategorii

„Siedem sióstr”

przez Katarzyna Denisiuk

Tytuł: „Siedem sióstr”
Autor: Lucinda Riley
Wydawnictwo: Albatros
Tłumaczył: Marzena Rączkowska, Maria Pstrągowska
Forma książki: ebook

 

fot. Katarzyna Denisiuk
Czytając głównie thrillery, kryminały i książki sensacyjne, bardzo lubię sięgnąć od czasu do czasu do literatury tak zwanej kobiecej. Mam kilka autorek-pewniaków, które nigdy mnie nie zawodzą i zawsze zabierają mnie w bajeczne podróże i snują cudne historie. Jedną z nich jest Lucinda Lirey.
„Siedem sióstr” to ostatnia z wydanych w Polsce książek tej pisarki i, co cieszy mnie niezmiernie, jedna z siedmiu z cyklu.
 
Początek jest bardzo tajemniczy. Atlantis – prywatne królestwo Pa Salta i jego sześciu adoptowanych córek, które wybrał jak były niemowlakami. Miejsce wyjątkowe, magiczne, znajdujące się nad brzegiem Jeziora Genewskiego, które zapewniało dziewczynkom poczucie bezpieczeństwa i czuły się tam kochane. Każdej z córek nadał imię jednej z Siedmiu Sióstr, jego ulubionej gromady gwiazd. Maja, Alkione (Ally), Asterope (Star), Celaeno (CeCe), Tajgete (Tiggy) i Elektra. 
 
„Tata, czy kiedyś przywieziesz do domu naszą siódmą siostrę? – zapytałam. (…)
-Nie Maju. Bo nie udało mi się jej odnaleźć.”
Pa Salt umiera, a jego śmierć jest niemal zaplanowana, choć nie popełnił samobójstwa, a dalsze działania wyreżyserowane. Ojciec zostawia córkom wskazówki, które, jeśli tylko będą chciały, pomogą im dotrzeć do korzeni, poznać swoje dzieje i prawdziwe rodziny. Poza tym każda dostaje przesłanie, motto, które ma ją prowadzić przez dalsze życie.
 
„Nigdy nie pozwól, aby twoim losem rządził strach” – to odczytała Maja ze sfery armilarnej. I właśnie o Mai jest pierwsza z książek cyklu. Los prowadzi ją do Brazylii, do Rio de Janeiro, starej willi Casa das Orquideas zamieszkałej przez schorowana staruszkę i jej opiekunkę. Dzięki kolejnym tropom poznaje historię życia Izabeli Bonifacio, która żyła w latach 20-tych XXw. Jako żywo jesteśmy świadkami projektowania, tworzenia i budowania pomnika Chrystusa Odkupiciela na szczycie góry Corcovado. Z Brazylii przenosimy się również do Paryża, chodzimy po uliczkach Montmartre i obserwujemy prace artystów, bohemy z całego świata.
Oprócz wspaniale przedstawionych wydarzeń historycznych, które są niewątpliwym walorem książki, mamy wątek miłosny.
Czy Izabela zazna szczęścia i gorącego uczucia? Czy Maja odnajdzie swoją rodzinę i odkryje swoją kolebkę? Czy jej losem będzie rządził strach, czy też odważnie pomoże swojemu szczęściu?
Tak, są ckliwe, romantyczne „momenty” i ja opowieść kupuję w całości. Ta książka jest jak ulubiona babeczka z cukierni – nie zasłodzi a sprawi, że chce się więcej.
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
AudiobookThriller

„Milczenie owiec”

przez Katarzyna Denisiuk

Tytuł: „Milczenie owiec” 
Autor: Thomas Harris
Wydawnictwo: Albatros
Tłumaczył: Andrzej Szulc
Forma książki: audiobook; czyta Marian Opania

fot. Katarzyna Denisiuk
Nie tak dawno pewna osoba zapytała mnie, czy oglądam ekranizacje książek, a jeśli tak, to co jest pierwsze – książka, czy film? Bez zająknięcia odpowiedziałam, że czytam a potem ewentualnie oglądam. A tu kilka dni temu naszła mnie refleksja, że Milczenie owiec tylko oglądnęłam i to wieki temu! Doskonała ekranizacja sprawiła, że słuchając audiobooka (dodam, że w świetnej interpretacji Mariana Opani) cały czas miałam przed oczami Jodie Foster i Anthonego Hopkinsa (i o dziwo, zupełnie nie kojarzę pozostałych aktorów).
 
Milczenie owiec, to klasyka gatunku. To doskonały thriller, gdzie jest wszystko to co powoduje, że mamy ciary, chcemy jeszcze, jesteśmy jak roztwór nienasycony a po przeczytaniu ostatniej strony mówimy: ale czad/wow/ekstra/super/świetna/rewelacja/zajebista/mój top 10/najlepszy thriller ever itd. itp. i biegniemy podzielić się wrażeniami z czytającymi znajomymi („współczytaczami”). A, i to nie zakończenie wgniata nas w fotel, ale niemal każda jedna strona.
 
W Stanach szaleje Buffalo Bill pozostawiając po sobie krwawy ślad w postaci zamordowanych młodych kobiet. Nie dość, że je porywa, pozbawia życia, to jeszcze obdziera je ze skóry. FBI kompletnie sobie nie radzi. 
Clarice Starling studentka Akademii FBI w Quantico rozpoczyna staż w sekcji behawioralnej Biura, zajmującej się seryjnymi zabójstwami. Sekcja nabiera nowej jakości, bo Clarice jest błyskotliwa, pracowita i zdeterminowana. Dostaje zadanie – ma porozmawiać z doktorem Hannibalem Lecterem, pacjentem szpitala dla umysłowo chorych, w przeszłości cenionym biegłym sądowym z zakresu psychologii, zamkniętym za morderstwa i kanibalizm. Lecter może rzucić nowe światło na sprawę Buffalo Billa. Może, ale nie musi. Od niego i od samej Clarice zależy, czy uda się pchnąć śledztwo na nowe tory. Zaczynają prowadzić psychologiczną grę – ja ci dam wskazówkę, ty mi opowiedz o interesującym mnie wydarzeniu z twojego życia… Pamiętacie Hopkinsa w hokejowej masce? Brrr
W momencie, gdy ginie córka pani senator, wszystko staje na głowie, następuje pełna mobilizacja. Czy wygrają wyścig z czasem? Czy uda się znaleźć dziewczynę i pojmać zabójcę?
 

 

 

Do stworzenia takiej książki wcale nie potrzeba było spektakularnych zwrotów akcji, krwawych opisów miejsc zbrodni, cudów techniki, wydumanych wątków i postaci. Wystarczyli doskonale wykreowani bohaterowie, błyskotliwe dialogi, rekwizyty i „szczypta” chorego umysłu.
Wstrząsnąć, nie mieszać. Smacznego!
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail