Tag:

Wydawnictwo Smak Słowa

Literatura współczesna

„Na pastwiska zielone” Anne B. Ragde Wspaniałe zakończenie trylogii, ale na szczęście to nie koniec

przez Katarzyna Denisiuk

Tytuł: „Na pastwiska zielone”
Autor: Anne B. Ragde
Wydawnictwo: Smak Słowa
Tłumaczył: Ewa M. Bilińska
Forma książki: ebook

 

fot. Katarzyna Denisiuk
Nie wierzę, że tak miała się zakończyć saga rodziny Neshov… W zamyśle autorki miała to być trylogia. Całe szczęście, że jednak bohaterowie nie dali o sobie zapomnieć i powstała czwarta część, która na polskim rynku wydawniczym będzie miała swoją premierę 20 września.
Tragiczna śmierć Tora sprawiła, że gospodarstwo zostało praktycznie bez nadzoru i opieki. Co może stary, niedołężny ojciec, który nawet o siebie nie potrafi zadbać, a co dopiero opiekować się stadem świń. Torunn, jako jedyna z rodziny, poczuwa się do pomocy w rodzinnym domu ojca i bierze na swoje barki całą gospodarkę. Co prawda ma pomocnika, który jest nieocenionym wsparciem w codziennych obowiązkach związanych z hodowlą, jednak nic nie potrafi uleczyć podupadającej kondycji psychicznej. Jeden haruje, a reszta przyjeżdża w odwiedziny – pewnie niejeden z nas zna taki scenariusz.
Smutek przelewa się przez karty powieści. Radosne wydarzenia w życiu Erlenda i Krumme w niewielkim stopniu rozjaśniają szarą egzystencję rodziny Neshov.
Rodzinny dom w Byneset jawi się jako miejsce depresyjne, które w każdym domowniku potrafi zabić radość życia. Czy Torunn okaże się silniejsza od ojca? Czy zakrojone na szeroka skalę plany braci doczekają się realizacji, a w mury domu zawita w końcu radość i uśmiech?
W „Na pastwiska zielone” jest nostalgicznie, smutno, refleksyjnie. Kilka radosnych wydarzeń, pojawienie się szczeniaka labradora o imieniu Borat, to tylko przebłyski, krótkie migawki, promyki słońca, które szybko gasną. Bardzo chciałabym, aby „Zawsze jest przebaczenie” było szczęśliwsze dla rodziny Neshov. Bo w końcu rodzina powinna być jednością, każdy z jej członków powinien móc liczyć na pomoc drugiego, zrozumienie, dobre słowo i miłość.

 

Niepowtarzalny klimat, wspaniała charakterystyka postaci, dogłębna analiza zachowań i relacji, to wszystko sprawia, że pozostaję pod wielkim wrażeniem sagi i wyczekuję na czwartą część cyklu.
 
PS O „Ziemi kłamstw” pisałam tutaj, a o „Rakach pustelnikach” tutaj.
 
Ocena: 6/6
 
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Literatura współczesna

„Raki pustelniki” Anne B. Ragde Kolejna opowieść o życiu rodziny Neshow – niezmiennie magnetyczna

przez Katarzyna Denisiuk

Tytuł: „Raki pustelniki”
Autor: Anne B. Ragde
Wydawnictwo: Smak Słowa
Tłumaczył: Ewa M. Bilińska
Forma książki: ebook

 

fot. Katarzyna Denisiuk
„Raki pustelniki”, druga cześć sagi rodziny Neshov Anne B. Ragde, równie mocno przypadła mi do gustu jak „Ziemia kłamstw”. Ba! Mój zachwyt nie zmalał!
W tej części nadal poruszamy się w chłodnych, norweskich klimatach i lepiej poznajemy poszczególnych członków rodziny.
Umarła Anna Neshov. Rodzinne tajemnice wyszły na jaw, a przecież trzeba dalej żyć i radzić sobie z nową rzeczywistością. Nikomu nie jest łatwo. Bracia, trochę nieudolnie, próbują odbudowywać wzajemne relacje, a rodzinne gospodarstwo w Byneset przyciąga i pomału cementuje członków rodziny.
Po raz kolejny autorka zaskakuje wiedzą na temat psów i radzenia sobie z czworonogami w obliczu trudnych i niezrozumiałych dla nas ludzi zachowań pupili. Przyznaję, że tę część opowieści chłonęłam jak gąbka.
Chichot losu sprawia, że Torunn, córka Tora, najstarszego z braci, współwłaścicielka kliniki dla małych zwierząt i behawiorysta, coraz bardziej wsiąka i angażuje się w pomoc ojcu na gospodarce. I znów słowo dygresji – nie przypuszczałam, że tak interesująco i barwnie można pisać o świniach i bolączkach związanych z utrzymaniem i rozwojem hodowli.
Najmłodszy z braci Erlend wraz ze swoim życiowym partnerem Krumme teoretycznie posiadają wszystko – majątek, sukcesy zawodowe, wzajemną miłość, jednak podejmują bardzo odważną i kontrowersyjną decyzję, która zaważy na życiu kilku osób.
Za to u Margido – „środkowego” z braci – niewiele się dzieje. Pochłania go praca i obowiązki związane z prowadzeniem własnego biura pogrzebowego. Tylko w sferze uczuć powstają niewielkie zawirowania.
Saga nadal zaskakuje swoją prostotą, niesamowitym klimatem i portretami psychologicznymi postaci. Sztuką jest porwać czytelnika niemal brakiem akcji i leniwym snuciem opowieści. Bohaterowie są wewnętrznie kolorowi, choć na pozór dominuje kolor szary. Ta saga przypomina mi sztukę współczesną, gdzie oko widzi tylko kropkę na obrazie czy rzeźbę lub instalację, które na pierwszy rzut oka są kompletnie bez wyrazu, ale jak na chwilę przystaniemy, wpatrzymy się, zastanowimy i zadumamy, to widzimy i czujemy dużo, dużo więcej.
PS O „Ziemi kłamstw” – pierwszej części sagi – pisałam tutaj.

 

Ocena: 6/6
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Literatura współczesna

„Ziemia kłamstw” Anne B. Ragde Cudowna w swej prostocie

przez Katarzyna Denisiuk

Tytuł: „Ziemia kłamstw”
Autor: Anne B. Ragde
Wydawnictwo: Smak Słowa
Tłumaczył: Ewa M. Bilińska
Forma: ebook

 

fot. Katarzyna Denisiuk

 

 
Są książki, które idealnie korelują z nastrojem czytelnika, etapem życiowym, na którym się znajduje, są remedium na smutki albo po prostu cudną rozrywką. Są też takie, po które sięgamy w gorące lato albo wraz z kubkiem parującego napoju, otulone kocem towarzyszą nam w jesiennej słocie, czy też mroźnej zimie. I właśnie „Ziemia kłamstw” – pierwsza cześć sagi rodziny Neshov – idealnie skomponowała się z załamaniem pogody i strugami deszczu za oknem. Po kilku godzinach czytelniczego zapomnienia wyznaję, że jestem tą książką zauroczona! Jak dla mnie literatura przez duże L. Za tę powieść Anne B. Ragde otrzymała literacką nagrodę Riksmålsforbundets (przyznawana jest corocznie od 1957 roku). Z założenia nagroda to wyróżnienie i według mnie jest ono jak najbardziej zasłużone.
Rodzina Neshov. Trzech braci: Erlend – dekorator wystaw sklepowych, Margido – właściciel niewielkiego zakładu pogrzebowego, Tor – prowadzi rodzinne gospodarstwo w Byneset blisko Trondheim i hoduje świnie, jedyna córka Tora – Torunn oraz matka i ojciec. Każdy z braci mieszka z dala od siebie, ma swoje lepiej lub gorzej poukładane życie. Bracia od lat nie mają ze sobą kontaktu ani nie odwiedzają rodziców. Bratanica nie zna wujków, ze swoim tatą również się nie spotyka. Relacje rodzinne po prostu nie istnieją. Okoliczności sprawiają, że spotykają się niemal nad grobem umierającej matki. Budowanie więzi, rozmowy, delikatne, niemal subtelnie i nieśmiało podejmowane działania poznania się na nowo, próba zlepienia czegoś co lata temu się rozpadło, doprowadzają do wyjawienia zaskakujących faktów.
Szkielet fabuły jest bardzo prosty, niemal ascetyczny, ale to co się dzieje wokół, to już cudownie skomponowana symfonia opisów, ukazania relacji międzyludzkich i relacji człowieka ze zwierzętami. Dla mnie, psiarza, był też bardzo interesujący fragment dotykający zagadnienia psychologicznej interpretacji zachowań psów w ludzkim stadzie.
Piękne żonglowanie słowem, używanie odpowiednich, czasami dosadnych metafor, wtedy kiedy trzeba, to ogromne zalety powieści.
Zupełnie tak, jakby udało mu się ukraść dodatkowy dzień pomiędzy wczoraj a dziś, kieszeń czasu napełnioną świąteczną radością i domowymi wypiekami.
Poza tym czuć, że to historia o Skandynawii, o Norwegii, o jej mieszkańcach, zimnym i pięknym krajobrazie. Jestem pełna uznania, że ten obraz, który powstał w mojej głowie „chłonęłam” z kart książki, a nie z filmu, namalowanego obrazu czy muzyki.
Niemal bez akcji, leniwie, naturalistycznie i realistycznie książka przyciąga jak magnes. Nie dlatego, że chciałam tylko wiedzieć „co było dalej”, ale przede wszystkim rozsmakować się w opowieści. Szalenie żałuję, że nie miałam jednego dłuższego wieczoru, aby przeczytać ją „na raz”. Dodam, że wydanie książki genialnie komponuje się z jej treścią. Ten chłód i oszczędność wyrazu bije z okładki jak i z każdej strony opowieści. Cudowna!

 

Ocena: 6/6
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
  • 1
  • 2