Wydawnictwo Tajfuny

Gorączka złotych rybek to niewielkich rozmiarów książeczka, „pierwsza z serii Tajfuny Mini prezentująca dzieła pisarzy i pisarek z pierwszej połowy XX wieku, którzy nie byli wcześniej tłumaczenie na język polski”.

Bardzo podoba mi się ten koncept, mający na celu dostarczenie polskiemu czytelnikowi dzieł, które dla większości są nieosiągalne ze względu na barierę językową. Misja Wydawnictwa Tajfuny zasługuje na uznanie.

Warto również dodać, że powieść Kanoko Okamoto, w polskim wydaniu, została poprzedzona bardzo interesującym wstępem Karoliny Bednarz. Przyznaję, że jestem fanką tych przedmów.

Kilka słów o fabule

Gorączka złotych rybek opowiada o zderzeniu dwóch światów. Jeden to świat piękna, w którym afirmacja tego, co ładne, doskonałe, przejawia się w każdym aspekcie życia. Drugi świat to przeciwny biegun, który bardzo chce zbliżyć się do ideału. Rodzi się pytanie: czy faktycznie te światy tak wiele różni i dzieli? Czy to jest tylko złudne wyobrażenie o zachwycającym pięknie drugiego człowieka?

Bohaterem powieści jest mężczyzna, który za wszelką cenę chce wyhodować wyjątkową złotą rybkę. Rybka ta miałaby zrobić wrażenie na kobiecie, którą podziwia. Dlatego całe swoje życie podporządkowuje temu celowi wierząc, że to go wyróżni i zwróci uwagę wybranki.

Kilka słów o wrażeniach

Powieść japońskiej pisarki jest bardzo krótka, ale jej treść wyczerpuje temat. Po raz kolejny poczułam w niej unikalny dla mnie klimat literatury japońskiej. Autorka podarowała czytelnikowi bardzo dużo przestrzeni na własne przemyślenia oraz ulotne myśli. Przyznaję, że nie zrobiła na mnie tak dużego wrażenia jak Ukochane równanie profesora, ale czytałam ją z przyjemnością.

Gorączka złotych rybek to interesujące studium obsesji piękna, a przy tym zatracaniu się w swoich marzeniach i gubieniu ważniejszych życiowych wartości.

PS W cyklu Tajfuny Mini pojawiła się również: Cytryna Motojirō Kajii. W drugiej połowie stycznia 2021 ukaże się W lesie pod wiśniami w pełnym rozkwicie Ango Sakaguchi.

Tytuł: Gorączka złotych rybek
Autor: Kanoko Okamoto
Wydawnictwo Tajfuny
Przekład: Anna Wołcyrz
Forma książki: e-book
Gatunek: literatura piękna
Cykl: Tajfuny Mini (tom 1)

Czytelniku, jeśli trzymasz w ręce „Zmierzch” autorstwa Osamu Dazai, albo masz w planach przeczytanie go, to wiedz, że „nie bez powodu niektórzy nazywają powojenne pokolenie młodych Japończyków „pokoleniem Zmierzchu„: każdy czytelnik odnajdował w którymś z bohaterów cząstkę siebie”. Jak pisze Karolina Bednarz w bardzo ciekawym wstępie do powieści, tytułowy zmierzch to „koniec epoki – Japonii triumfującej, silnej, walczącej, to upadek Kraju Wschodzącego Słońca. To koniec pewnego systemu społecznego oraz śmierć arystokracji”. Poza tym znajdziemy w nim również informacje o samym autorze, które są nie bez znaczenia dla samej powieści.

W powojennej Japonii, w arystokratycznej rodzinie, Kazuko opiekuje się chorą matką. Sytuacja w kraju zmusza kobiety do sprzedaży domu i przeprowadzki na wieś. Nie jest im łatwo, gdyż do tej pory były przyzwyczajone do innej jakości życia. Z frontu wraca brat Kazuko – Naoji i sytuacja rodziny jeszcze się pogarsza, gdyż mężczyzna jest uzależniony od alkoholu i narkotyków. Kazuko nie chce poddać się złemu losowi i coraz częściej myśli o zmianie dotychczasowego życia. W końcu każdy może marzyć i dążyć do realizacji marzeń.

Literatura japońska dla europejczyka jest egzotyczna. To inna kultura, obyczaje, język. Jednak historia głównej bohaterki „Zmierzchu” Kazuko pokazuje, że w każdej społeczności, w momencie, gdy powszechnie obowiązujące zasady i konwenanse uwierają coraz bardziej, człowiek poszukuje swojej drogi do szczęścia. Czasami wbrew otoczeniu i idąc pod prąd.

Podczas lektury „Zmierzchu” towarzyszył mi duch orientu i specyficzny dla tego kierunku klimat. Jeśli przy „Ukochanym równaniu profesora” czułam baśniowość i dobrego ducha powieści, tak w czasie czytania „Zmierzchu” zagłębiałam się w przeszłość Japonii, jej historię i obyczajowość. To powieść zdecydowanie bardziej osadzona w przeszłości tego kraju, dająca możliwość jego lepszego poznania. Powieść Osamu Dazai nie jest obszerna, ale wydaje się, że w treści wybrzmiewa wszystko to, co autor chciał czytelnikom przekazać. Prostota, harmonia, trochę melancholijność, to główne siły tej powieści. Podobała mi się.

Czekać. Ach, w życiu człowiek cieszy się, gniewa, smuci, to znów nienawidzi, lecz te uczucia zajmują ledwie jeden procent życia. Pozostałe dziewięćdziesiąt dziewięć — czy nie spędzamy go, po prostu czekając?

Tytuł: „Zmierzch”
Autor: Osamu Dazai
Wydawnictwo Tajfuny
Tłumaczył: Mikołaj Melanowicz
Forma książki: papierowa, dostępna w formie e-booka
Gatunek: literatura piękna

„Ukochane równanie profesora” Yōko Ogawy jest powieścią z gatunku tych, które budzą bardzo pozytywne emocje i działają jak balsam na duszę. Jeśli znajdzie się w nich smutek, to jest on zawsze przystankiem do dobrych, ciepłych i kojących myśli.

Książka japońskiej pisarki uchyla czytelnikowi drzwi do mikroświata starszego mężczyzny. Jego uniwersum stanowią liczby, matematyka, które dają mu chwiejne poczucie stabilizacji. To piękny, wybitny umysł, który uległ wypadkowi i od tego czasu jego pamięć trwa raptem osiemdziesiąt minut. Profesorem zajmuje się gosposia samotnie wychowująca dziesięcioletniego syna. Dzień kiedy cała trójka spotkała się, zmieni ich całe życie. Mężczyzna wprowadzi kobietę i chłopca w świat królowej nauk, zaś oni dadzą mu poczucie chwilowej normalności. Stworzą piękne trio oparte na wzajemnych szacunku, przyjaźni, a nawet fascynacji.

„Ukochane równanie profesora” jest niczym plaster miodu na sercu i duszy. Koi, czaruje, wprowadza niemal w oniryczny nastrój. Czytając powieść miałam poczucie, że znajdowałam się w bańce wypełnionej dobrem, najlepszymi emocjami i zachowaniami. 

Niebywale lubię wskoczyć i zanurkować w takie historie, które emanują ciepłem i jasnym światłem. Kąpię się w ich blasku i czerpię dobrą energię na przyszłość.

Profesor był wybitnym matematykiem. Matematyka jest jego światem, dlatego komunikuje się z otoczeniem za pomocą liczb. Jeśli ktokolwiek, nie pałając miłością do tej nauki, obawia się, że powieść może mu się nie spodobać, niech odłoży niepewność na bok. Autorka świetnie tę historię wyważyła. Ci zaś, którzy królową nauk kochają, będą, jak ja, bardzo zadowoleni. Ba! Nawet miłośnicy baseballa świetnie się w niej odnajdą.

Piękna! Po prostu, piękna!

PS Jeśli macie ochotę na inną powieść, która jest równie mądra i wzruszająca, to polecam „Kwiat wiśni i czerwoną fasolę” Duriana Sukegawy Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Tytuł: „Ukochane równanie profesora”
Autor: Yōko Ogawa
Wydawnictwo Tajfuny
Tłumaczył: Anna Horikoshi
Forma książki: papierowa, dostępna w formie e-booka
Gatunek: literatura piękna