Tag:

Wydawnictwo Czwarta Strona

Thriller

„Nim skończy się noc” Bartosz Szczygielski – Setki kłamstw

przez Katarzyna Denisiuk

Niezmiennie czerpię wielką przyjemność ze słuchania powieści Bartosza Szczygielskiego. Nim skończy się noc w interpretacji Przemysława Bluszcza, kolokwialnie mówiąc, weszła jak w masło. Czy to będzie mój ulubiony thriller autora? Myślę, że nie, co nie oznacza, że nie bawiłam się przednio.

Kilka słów o fabule

Tym razem polski pisarz nie eksplorował Polski, ale zapakował szóstkę bohaterów i zamknął ich w odludnych Bieszczadach. Równie dobrze mogłoby to być każde odludne miejsce – chodzi o to, żeby było tajemniczo, cicho, trochę mrocznie, no i bez świadków. Trzy pary oczywiście nie wiedziały, co ich tam czeka. Liczyli na romantyczny weekend z dala od codziennych rozterek i bodźców uniemożliwiających skupienie się na sobie i poprawienie wzajemnych relacji. Ale przecież Bartosz Szczygielski musiał zaserwować im emocjonalny rollercoaster. Podczas tej przejażdżki w głąb siebie przeżywają istne katusze. Budowanie, a raczej odbudowywanie relacji, staje się pasmem niekończącego się fiaska, gdzie słowo kłamstwo można odmieniać przez wszystkie przypadki.

Kilka słów o wrażeniach

W swojej najnowszej powieści Bardzo Szczygielski zabawił się w Agathę Christie i przyznaję, że całkiem zmyślnie mu to wyszło. Za to samo zakończenie Nim skończy się noc jest bardzo w stylu polskiego pisarza. Co tu wiele pisać, po prostu podpalił lont.

Wolę, gdy akcja w powieściach Bartosza Szczygielskiego jest bardziej dynamiczna i więcej się dzieje. Stąd to moje lekkie marudzenie. Czy czekam na kolejną powieść? A jakże! Bo lubię i cenię. Kropka.

Tytuł: Nim skończy się noc
Autor: Bartosz Szczygielski
Wydawnictwo Czwarta Strona, Audioteka
Forma książki: audiobook, dostępna jako e-book
Gatunek: thriller
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Thriller

„Wstyd” Robert Małecki – Zamknięte usta

przez Katarzyna Denisiuk

Opinię o twórczości Roberta Małeckiego mogłabym opisać dwoma stwierdzeniami. Pierwsze – jego książki mają swoją, osobną półkę na moim regale. Co oznacza, że na tyle je lubię i cenię, że chcę je mieć w wersji papierowej. Drugie – to jedyny pisarz, po którego powieści sięga mój rzadko czytający mąż. A jak już się do nich dorwie, to połyka w dwa dni. Magia, nieprawdaż?

Żarty na bok, toż to poważny blog o książkach! (Wszystko, co napisałam powyżej, jest prawdą). Jednemu z ulubionych polskich pisarzy należy się dłuższy tekst.

Kilka słów o fabule

Wstyd to powieść poza znanymi seriami autora. Nie spotkamy tutaj ani Marka Benera, ani Bernarda Grossa. Za to poznamy życie Julii Karlińskiej alias Karla. To była policjantka, która straciła męża, również policjanta, w wypadku drogowym. Na co dzień uczy historii w liceum medycznym i wychowuje nastoletnich bliźniaków. Jej spokój zostaje zburzony w momencie, gdy dowiaduje się o zabójstwie kolegi z pracy, nauczyciela jej synów. Wydarzenie, jakkolwiek poważne, to dopiero mały kamyk, który uruchomi lawinę tragicznych zdarzeń, wciągając w bolesny wir Karlę i jej rodzinę. Przeżyje poobijana, ale z mocą i determinacją w dążeniu do rozwiązania spraw z przeszłości i piętrzących się bieżących problemów. To co odkryje, nie będzie łatwe do przełknięcia.

Kilka słów o wrażeniach

Bardzo spodobało mi się postawienia na świeczniku kobiety jako bohaterki z bagażem pełnym życiowych trosk związanych z samotnym rodzicielstwem i tajemnicami z przeszłości. Robert Małecki świetnie wczuł się w tę postać, bardzo realistycznie pokazując jej emocje i uczucia. Wikłał ją w wydarzenia, w których nikt nie chciałby uczestniczyć, a które są realne. Teraźniejszość powala Karlę na kolana, a przeszłość woła o prawdę. Autorowi znakomicie udaje się połączyć te dwie nitki.

W moim odczuciu Wstyd ma dynamiczniejszą akcję niż poprzednie „solowe” powieści autora. Tak naprawdę łyka się ten thriller wielkimi haustami, które w momencie okrywania nowych faktów, nabierają coraz lepszego smaku.

Słowem podsumowania

Miejsce na regale na powieści Roberta Małeckiego zawsze się znajdzie. Tak że tak – Drogi Autorze, proszę pisać ku uciesze mojej i męża (i setek fanów).

PS Nie mogę przejść obojętnie koło świetnej okładki. Warto wspominać o tych, którzy przyczyniają się do finalnego wyglądu papierowych wydań. Brawa dla Tomasza Majewskiego (autora wielu zjawiskowych okładek) za wyjątkowy projekt okładki i stron tytułowych.

Tytuł: Wstyd
Autor: Robert Małecki
Wydawnictwo Czwarta Strona
Forma książki: papierowa, dostępna jako e-book i audiobook
Gatunek: thriller
Współpraca
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Literatura obyczajowa

„Papierowy Pałac” Miranda Cowley Heller – Między pożądaniem a godnością

przez Katarzyna Denisiuk

Czytelnicza podróż z literaturą środka może być interesująca, intrygująca i angażująca. Poszczególne przystanki, dzięki którym lepiej poznajemy współtowarzyszy, ich tajemnice oraz motywy postępowania, potrafią wzruszyć falę przemyśleń i wywołać wewnętrzny dyskurs.

Kilka słów o fabule

Tytułowy Papierowy Pałac jest miejscem, do którego Elle przyjeżdżała na letnie wakacje. To tutaj odkrywała siebie, kształtowała swoją wrażliwość, jak i doświadczała wielu radości i smutków. Tutaj poznała, czym jest przemoc psychiczna i fizyczna. W końcu Papierowy Pałac naznaczył ją na całe życie, a wydarzenia, których była świadkiem, przez cały czas krążyły w jej arteriach i determinowały podejmowanie kolejnych życiowych decyzji.

Kilka słów o wrażeniach

Proza Mirandy Cowley Heller jest bardzo wciągająca. Czyta się ją w sposób kompulsywny, pragnąc poznać losy jej bohaterów. Wiodą one krętymi ścieżkami, na których piętno odcisnęła przeszłość. Dylematy głównych bohaterów nie są trywialne. Muszą wielokrotnie dokonywać wyborów wierząc, że będą najlepszymi z możliwych. Ale czy to się uda? Zwykle ktoś bywa pokrzywdzony, zraniony, odrzucony.

Przyznaję, że obawiałam się tej historii – „wieloletniej historii miłosnej, która trzyma w napięciu od początku do końca”. Niepotrzebnie, gdyż nie było nadmiaru lukru i banału. Trudno się spierać z postawami i wyborami fikcyjnych bohaterów, dlatego przyjęłam i zaakceptowałam pomysł autorki na tę powieść.

Potrzebowałam takiej prozy – niedojmującej, łatwo przyswajalnej i życiowej. Uważam, że to zgrabnie skrojona i uszyta literatura środka, którą świetnie się czyta. Nie wymaga nadmiernego skupienia i swobodnie można ją czytać z doskoku, a kartki i tak same przewracają się jedna za drugą.

PS Warto zwrócić uwagę na piękne, wyjątkowe wręcz wydanie tej powieści. Trzymany egzemplarz w ręce robi wrażenie.

Tytuł: Papierowy Pałac
Autor: Miranda Cowley Heller
Wydawnictwo Czwarta Strona
Przekład: Katarzyna Makaruk
Forma książki: papierowa, dostępna jako e-book
Gatunek: literatura obyczajowa, romans
Współpraca
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
AudiobookThriller

„Dolina Cieni” Bartosz Szczygielski – Konsekwencje czynów

przez Katarzyna Denisiuk

Bartosz Szczygielski to kolejny polski pisarz, którego thrillery bardzo cenię. Jego wizytówką jest mroczny klimat, bardzo ciekawi bohaterowie z zagmatwaną przeszłością oraz kąśliwe poczucie humoru. Autor nie przepada za audiobookami, za to ja chętnie po nie sięgam. Jeśli czyta je Filip Kosior, to tym bardziej jestem zadowolona.

Kilka słów o fabule

Dolina Cieni to historia Tomasza Racha, który zginął w wypadku samochodowym. Wróć! To historia Tomasza Racha, o którym wszyscy myśleli, że zginął w wypadku samochodowym. Ulotnił się. Zniknął. Po czym pojawił się w innej części kraju, bynajmniej nie żyjąc spokojnie, ale stale zerkając przez ramię, czy ktoś nie wpadł na jego ślad. W końcu, po kilkunastu latach, kiedy wizja spokojnej przyszłości zaczyna się wyraźnie klarować, pojawia się tajemnicza kobieta. Życie mężczyzny wywraca się do góry nogami, zmuszając go do nieuniknionego powrotu do miejsc i ludzi z przeszłości. Wikła się w skomplikowane relacje, równocześnie odnawiając dawno wygaszone znajomości.

Nowe wątki i tropy wyskakują jak króliki z kapelusza iluzjonisty, zaskakując bohatera oraz czytelników. Zaczyna panować twórczy chaos, który o dziwo nie przyprawia  ból głowy, ale wywołuje palącą chęć rozwikłania zagadki ze wszystkimi jej odnogami. Dzieje się, oj dzieje!

Kilka słów o wrażeniach

Dolina Cieni ma bardzo dobrą energię i tempo akcji. Co prawda główny bohater nie jest wyjątkowo sympatyczny, ale zdecydowanie ciekawy. A pojawienie się duchownego dodaje kolorytu misternie skonstruowanej fabule.

Jeśli zakładacie, że szybko, ba!, że w ogóle domyślicie się zakończenia, to możecie się miło rozczarować. Zaskoczenie gwarantowane!

Każdy jest odpowiedzialny za własne czyny. Nasze czyny nie mają wpływu tylko na nas, ale również bardzo często na życie ludzi z naszego otoczenia. Oczywista oczywistość, można powiedzieć. Chcemy zapomnieć o niechlubnej przeszłości, o złu, które wyrządziliśmy, które nam wyrządzono. Jednak lubi wracać. Przypomnieć o sobie w najmniej odpowiednim momencie. W Dolinie Cieni echo przeszłości głośno dopomina się o uwagę. Zmierzyć się z tym nie będzie łatwo.

Polecam najnowszą powieść Bartosza Szczygielskiego, również w formie audiobooka. Ten autor za każdym razem potrafi zaskoczyć. Jego powieści to na pewno nie są odgrzewane kotlety (których nie lubię ;-)).

Tytuł: Dolina Cieni
Autor: Bartosz Szczygielski
Wydawnictwo Czwarta Strona, Audioteka
Forma książki: audiobook, czyta Filip Kosior; dostępna jako e-book
Gatunek: thriller
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Thriller

„Najsłabsze ogniwo” Robert Małecki – W łańcuchu tajemnic

przez Katarzyna Denisiuk

Czytając dużo książek, mam swoich ulubionych pisarzy, których styl bardzo mi pasuje. Niektórzy władają tak charakterystycznym „piórem”, że szybko rozpoznaję, kto daną powieść napisał. Powieści Roberta Małeckiego są na tyle uniwersalne, że podobają się nie tylko wytrawnym czytelnikom, ale również tym „niedzielnym”.

Kiedy sięgam po książkę Roberta Małeckiego, to wiem, że skala wrażeń po lekturze będzie oscylowała w przedziale od dobrych do rewelacyjnych. Myślę, że polski pisarz może poklepać się po ramieniu, ponieważ to, czemu się poświęcił, ma swoją jakość.

Kilka słów o fabule

Bohaterem Najsłabszego ogniwa jest Piotr Warot, znany i rozpoznawalny pisarz powieści obyczajowych. Pewnego lata kapryśny los postanawia sobie z niego zadrwić i zrzuca mu na barki tonę zmartwień. Przede wszystkim będzie musiał stawić czoła rodzinnej tragedii – zaginął brata i jego żona. Podczas próby ich odnalezienia ujawniają się inne, do tej pory skrywane tajemnice. Pisarz zostaje wessany w bagno kłamstw i sekretów, z którego bardzo ciężko się wydostać.

Kilka słów o wrażeniach

Najnowsza powieść Roberta Małeckiego jest niesamowicie żywiołowa. Energii i tempa akcji nadają liczne dialogi. Tutaj niemal wszystko jest omówione i przedyskutowane. Niewiele miejsca zostawia autor na wewnętrzne przemyślenia głównych bohaterów. Czy dzięki temu przez powieść się płynie? O tak!

Najsłabsze ogniwo jest jak smakowity shot, który daje natychmiastową satysfakcję. Jedno, co mogę zarzucić autorowi, to utkanie tak gęstej pajęczyny intrygi i niedopowiedzeń, że niebywale ciężko się przez nią przebić. Żeby pomóc czytelnikowi i doprowadzić fabułę do logicznego zakończenia, Rober Małecki w pewnym momencie sypie wyjaśnieniami i łączy kropki. Nie jestem fanką takiego zabiegu. Wolę, gdy pisarz sączy wskazówki i podrzuca tropy, a na końcu stawia kropkę nad i.

To moje odczucia. Może są czytelnicy, dla których rozwiązanie zagadki było wcześniej widoczne? Może przeczuwali, którą ścieżką należy pójść? Ja zostałam skutecznie skołowana!

Reasumując – Najsłabsze ogniwo jest kolejnym, świetnym thrillerem Roberta Małeckiego. Nadal jestem fanką i czekam na kolejną powieść. Z tego, co wiem, to Gross jest nadal na wakacjach, a mógłby już wrócić!

Tytuł: Najsłabsze ogniwo
Autor: Robert Małecki
Wydawnictwo Czwarta Strona
Forma książki: papierowa, dostępna w formie e-booka i audiobooka - czyta Janusz Zadura
Gatunek: thriller
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
AudiobookThriller

„Nie chcesz wiedzieć” Bartosz Szczygielski – Przeszłość nie istnieje

przez Katarzyna Denisiuk

Najnowsza powieść Bartosza Szczygielskiego, znanego z niepodążania utartymi pisarskimi ścieżkami, to mina dla recenzentów. Po przeczytaniu Nie chcesz wiedzieć chciałoby się wiele napisać, używając superlatywów zarówno jeśli chodzi o fabułę, jak i pomysłów, które niesamowicie uatrakcyjniły jej przebieg. Jednak trzeba się bardzo pilnować i trzymać w ryzach entuzjazm, żeby nie zepsuć odbioru książki. W takim razie, co mogę napisać, żeby zachęcić do lektury i niczego nie zdradzić?

Bardzo „na okrągło” – Nie chcesz wiedzieć jest bardzo dobrze skonstruowana oraz tajemnicza, nie tylko ze względu na główną bohaterkę, która na co dzień jest wróżką i wróży kartami tarota. Bartosz Szczygielski wymyślił taką zagadkę, którą nie sposób rozwikłać. Poza tym wrzucił liczne zwroty akcji, a całość pieczętując zaskakującym finałem.

Koniec. Nic więcej nie napiszę, nie dlatego, że nie chcę, ale żeby nie psuć zabawy przyszłym czytelnikom. A zabawa z Nie chcesz wiedzieć jest naprawdę przednia. Jestem przekonana, że wielu z Was chce wiedzieć, co wydarzyło się w życiu Agaty.

Warto sięgnąć! Thriller Bartosza Szczygielskiego to powiew świeżości. Jeśli lubicie audiobooki, to tę formę również rekomenduję (oprócz papierowej i elektronicznej, rzecz jasna). Słucha się świetnie!

Tytuł: Nie chcesz wiedzieć
Autor: Bartosz Szczygielski
Wydawnictwo Czwarta Strona, Audioteka
Forma książki: audiobook, czyta Anna Dereszowska, dostępna w formie e-booka
Gatunek: thriller
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
AudiobookThriller

„Winni jesteśmy wszyscy” Bartosz Szczygielski – Czyny

przez Katarzyna Denisiuk

Kiedy czekasz na kolejną część słuchowiska Zbrodnia i kara, włączasz audiobooka Winni jesteśmy wszyscy czytanego przez Filipa Kosiora i przepadasz, to oznacza, że Bartosz Szczygielski napisał bardzo dobry thriller, a lektor spisał się na medal.

Słowem wstępu

Powieść ma mocne otwarcie. Na oczach Konrada Łazara, w piątkowe popołudnie, gdy wszyscy czują zapach i smak weekendu, do biura wkracza uzbrojony mężczyzna i sieje spustoszenie. Jego koleżanka z pracy, Agnieszka, wykrwawia się, a on również nie wychodzi z tej niebezpiecznej sytuacji bez szwanku. Wywołane po czasie „dlaczego?” będzie od tej pory gnębiło Konrada, a próba odpowiedzi sprawi, że ruszy lawina niekontrolowanych zdarzeń.

Kilka słów o wrażeniach

Bartosz Szczygielski przyzwyczaił czytelników do historii, które wymykają się schematom, są nieoczywiste i pogmatwane. Nie ma w nich łatwych rozwiązań i niejeden analityczny umysł zmuszony jest do kapitulacji. W Winni jesteśmy wszyscy autor konkretnie pogrywa sobie z czytelnikami podrzucając co rusz nowe wątki. Mamy wrażenie, że uczepieni jednej myśli dotrzemy de sedna, a tu pojawia się przed nami kolejny zwrot akcji. Można się zdeprymować, a jakże! Jednak wiedząc, że ten autor nie konstruuje łatwych zagadek, warto poddać się akcji i podążać żwawo do finału. A jest on naprawdę zaskakujący! Coś, co wydawało się chaosem, przybiera konkretny kształt.

Myślę, że swobodnie można napisać, że znakiem firmowym Bartosza Szczygielskiego są jego bohaterowie dalecy od papierowych postaci. To ludzie z krwi i kości, borykający się z problemami, które dopadają każdego. Nie są polani lukrem, nie taplają się w szczęściu, ale wiodą zwyczajne życie. A że na ich drodze staje człowiek z bronią, to już przywilej pisarza i jego literacka fantazja. Realizm postaci to jedno. To co dodatkowo wyróżnia Bartosza Szczygielskiego to poczucie humoru i sarkazm. Również widoczne w Winni jesteśmy wszyscy. Nie każdemu musi być z nim po drodze – do mnie trafia, mnie bawi.

Słowem podsumowania

Bardzo się cieszę, że audiobook rzucił mi się w oczy. Umilił mi kilka długich spacerów. Również wersja papierowa i elektroniczna przypadnie do gustu fanom nieprostych, mocnych historii. A entuzjaści twórczości autora z pewnością będą zadowoleni. Ja jestem na tak!

Tytuł: Winni jesteśmy wszyscy
Autor: Bartosz Szczygielski
Wydawnictwo Czwarta Strona, Audioteka
Forma książki: audiobook, czyta Filip Kosior; dostępna w formie e-booka
Gatunek: thriller
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Thriller

„Żałobnica” Robert Małecki – Toksyczna przeszłość

przez Katarzyna Denisiuk

Słowem wstępu, czyli co popełnił Robert Małecki?

Bardzo lubię kryminalną twórczość Roberta Małeckiego. Na moim książkowym regale stoją wszystkie napisane przez niego powieści co oznacza, a nawet dowodzi, że po drodze nam. Podobają mi się obydwie serie, czyli ta z Markiem Benerem oraz nowsza, z Bernardem Grossem. Tym razem autor postanowił napisać powieść, która nie jest żadną kontynuacją ani początkiem nowego cyklu. Co więcej, nie jest kryminałem, ale thrillerem psychologicznym napisanym w pierwszej osobie, o tajemniczym tytule „Żałobnica”.

Jeśli jesteście ciekawi co sam autor mówi na temat najnowszej powieści i procesu twórczego, to przeczytajcie interesującą rozmowę Roberta Małeckiego z Anią Sawicką-Banaszkiewicz.

Kim jest tytułowa żałobnica?

W cyklu łomżyńskim zauważyłam nową tendencję u pisarza, a mianowicie przyhamowanie akcji oraz skupienie się na budowaniu klimatu historii. I dokładnie to samo uczynił w „Żałobnicy”. Od pierwszych stron czuć smak tajemnicy, który sukcesywnie się pogłębia i wyostrza. Akcja nie pędzi, a wręcz powoli rozwija się, wprowadzając kolejnych aktorów dramatu. Podejrzewam, że ta osobliwa fabularna ślamazarność może niektórym czytelnikom nie przypaść do gustu. Dla mnie była satysfakcjonująca.

Anna straciła męża i pasierbicę, którzy ulegli śmiertelnemu wypadkowi. Została sama z dobrze prosperującym przedsiębiorstwem i żałobą mającą twarz pięknej i nieszczęśliwej kobiety, za którą podąża mroczny cień przeszłości. Zanim doszło do rodzinnej tragedii, ostatnim co można było powiedzieć o Annie to to, że była spełniona i miała dobre perspektywy.  Teraz jest żałobnicą, wzbudzającą niezdrowe zainteresowanie osoby, która dodatkowo zaczyna manipulować jej życiem. Swoim zachowaniem zmusza Annę do stawienia czoła niewygodnej przeszłości.

Kilka słów o konstrukcji narracji

W „Żałobnicy” autor zastosował znany i bardzo przeze mnie lubiany, podział czasu akcji na to co dzieje się teraz oraz to co działo się w przeszłości głównej bohaterki. Nigdy nie przeszkadzała mi pierwszoosobowa narracja i w tej powieści również mi nie wadzi. Śledzenie wydarzeń oczami Anny oraz możliwość odczuwania jej emocji dostarcza dodatkowych wrażeń.

Moje wrażenia po przeczytaniu „Żałobnicy”

To co urzekło mnie w „Żałobnicy”, to spokój autora i konsekwencja w tworzeniu aury tajemnicy. Robert Małecki prowadzi czytelnika w odmęty historii, co jakiś czas stawiając na jego drodze kamienie milowe. Te zwroty akcji są ważne i znaczące, ale nie są fajerwerkami i nie mają na celu wzbudzić fabularny hałas. Ten wystudiowany, wyważony i precyzyjnie dobrany styl bardzo przypadł mi do gustu.

Rozwój jest cenny. Poszerzanie i rozwijanie wachlarza pisarskich umiejętności poprzez wejście w inny niż dotychczas praktykowany gatunek literacki Roberta Małeckiego robi wrażenie. Jestem bardzo ciekawa jaką drogą podąży i jaka będzie jego kolejna powieść. Powrót do kryminalnego sznytu przyjmę z wielką radością, ale poszerzanie thrillerowego dorobku również wzbudzi moje zainteresowanie.

Paranoiczny i oniryczny thriller, w którym powolne odkręcenie pozacieranej taśmy pamięci głównej bohaterki okazuje się fascynujące.

Lepiej bym tego nie napisała. Zgadzam się z każdym słowem Marty Bratkowskiej. Polecam „Żałobnicę”!

Tytuł: „Żałobnica”
Autor: Robert Małecki 
Wydawnictwo Czwarta Strona
Forma książki: papierowa, dostępna w formie e-booka i audiobooka - czyta Anna Dereszowska
Gatunek: thriller
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Kryminał

„Zadra” Robert Małecki – Pajęczyna kłamstw

przez Katarzyna Denisiuk

Entuzjaści kryminałów Roberta Małeckiego z pewnością niecierpliwie czekali na kolejną powieść z serii z Bernardem Grossem. Lektura „Zadry” przypomniała mi, że bardzo lubię kryminały (ostatnio czytam je bardzo rzadko), jeśli tylko są napisane w stylu jakim posługuje się Robert Małecki. Charakteryzuje go niespieszna akcja, dająca czytelnikowi szansę na dotrzymywanie kroku myślom i zamierzeniom autora oraz swoisty klimat powieści mający podwaliny w małomiasteczkowości miejsca akcji. Dodatkowo sama postać komisarza Bernarda Grossa wzbudza duże zainteresowanie. To człowiek z kwi i kości, a nie papierowy bohater, którego zachowania wydają się być absurdalnymi.

 

Tym razem na biurko Bernarda Grossa trafia sprawa odnalezionych w lesie w podchełmżyńskim Grodnie starych, ludzkich kości. Analiza materiału dowodowego oraz ujawnionych tropów prowadzi do przeszłości. Szesnaście lat temu zaginęła para studentów i do dzisiaj nie wiadomo co się z nimi stało i gdzie są – jeśli jeszcze żyją. Komisarz Gross wraz z aspirantką sztabową Moniką Skalską kluczą pomiędzy przeszłością, a teraźniejszością, pomiędzy wspomnieniami i pamiątkami przeszłości, a odnalezionymi dowodami. Z tej żmudnej śledczej pracy wyłania się bardzo niepokojący, a wręcz wstrząsający obraz.

 

Za pracą nad kryminalną zagadką zawsze stoi człowiek i Robert Małecki pokazuje czytelnikowi jego prywatne oblicze. Tak samo jest w „Zadrze”, gdzie autor pozwolił sobie na lekkie (a może rewolucyjne?) przeorganizowanie życia komisarza Grossa. Bardzo jestem ciekawa jak ten wątek się rozwinie w kolejnych odsłonach serii.

Robert Małecki w swoich powieściach ukuł pewien schemat rozwoju fabuły. Z początkowego chaosu i wielowątkowego rozgardiaszu, bardzo skrupulatnie i logicznie tworzy rozwiązanie, które satysfakcjonuje. Bardzo nie lubię, kiedy pojawiające się kolejne puzzle układanki są jako żywo wyciągnięte z kapelusza magika, bo autor może, bo to fikcja literacka. Robert Małecki swoje powieści stawia na półce „kryminał”, a nie „fantasy”, ponieważ w takim gatunku tworzy. 

 

Jeśli ktoś poprosi o polecenie kryminalnej serii, to bez wahania odpowiem „Skaza”, „Wada” i „Zadra”. Gdy przeczytasz te trzy, to z pewnością tak jak i ja będziesz czekał/a na kolejne części z serii z Barnardem Grossem. Kto czeka razem ze mną? 

 
Tytuł: „Zadra”
Autor: Robert Małecki
Wydawnictwo Czwarta Strona
Forma książki: papierowa, dostępna w formie e-booka
Gatunek: kryminał
Seria: Bernard Gross (3)
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Kryminał

„Wada” – Robert Małecki – Tylko ciała brak

przez Katarzyna Denisiuk

Znacie komisarza Bernarda Grossa? Jeśli nie, to szkoda, bo to błyskotliwy policjant, który brawurowo rozwikłał zagadkę dwóch nieboszczyków odnalezionych na skutym lodem jeziorze (o tym śledztwie możecie przeczytać w „Skazie„). Jednak nie ma powodu do zmartwienia, gdyż Gross również aktywnie działa w „Wadzie”, która jest osobną historią i nowym wyzwaniem dla chełmżyńskiej policji.

 

Bernard Gross nadal jest mężem Agnieszki, która po traumatycznych przeżyciach leży w śpiączce w szpitalu. Ojcem, który praktycznie nie ma kontaktu z synem. Ale przede wszystkim jest komisarzem, któremu przydzielono zadanie rozwikłania tajemniczego znaleziska, jakim jest zakrwawiony namiot pozostawiony na leśnej polanie blisko jeziora. Dodatkowe poszlaki wskazują, iż może być to miejsce zabójstwa kobiety. Jednak nie ma ciała i nie ma również zgłoszenia odnotowanego w rejestrze osób zaginionych. Co się stało na polanie? Jeśli ktoś zginął to dlaczego? Kim była ofiara? W jaki sposób doszło do zabójstwa – jeśli doszło? Gdzie jest ciało? Sprawa po wstępnym rozpoznaniu wydaje się być patowa, ale pojawiają się tropy, które pokierują śledczego do archiwalnej sprawy sprzed trzech dekad.

 

Przyznaję szczerze, że podczas czytania kilkukrotnie złorzeczyłam autorowi, bo to na jakie miny mnie kierował, jak mocno plątał poszczególne wątki i nitki, które miały pokierować mój tok myślenia prosto do celu, wyzwalało we mnie czytelniczą agresję i … podziw. Niemal do samego końca nie wiedziałam jak potoczy się sprawa i jak ułożą się losy bohaterów.

Czyli co? Czyli mamy rasowy kryminał z sukcesywnie budowaną fabułą, do której dokładane były kolejne fakty nie wyskakujące jak króliki z kapelusza, ale uzyskiwane mozolną pracą śledczą. Kryminał, który nie ocieka krwią – ha! nawet ciała nie było – i ma logiczne zakończenie. Czego chcieć więcej? Kolejnej odsłony Roberta Małeckiego idącego ramię w ramię z Bernardem Grossem. Już się szykuję!

 

PS Pytanie otwierające, to była taka zaczepka z mojej strony, bo przecież Bernard Gross i „Skaza” zgarnął tegoroczną nagrodę Kryminalnej Piły dla najlepszej polskiej miejskiej powieści kryminalnej i nominację do Nagrody Wielkiego Kalibru!

 
Tytuł: „Wada”
Autor: Robert Małecki
Wydawnictwo Czwarta Strona
Forma książki: papierowa
Gatunek: kryminał
Seria: Bernard Gross (2)
 

Ocena: 5/6

0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail