Thriller

Czytając dużo książek, mam swoich ulubionych pisarzy, których styl bardzo mi pasuje. Niektórzy władają tak charakterystycznym „piórem”, że szybko rozpoznaję, kto daną powieść napisał. Powieści Roberta Małeckiego są na tyle uniwersalne, że podobają się nie tylko wytrawnym czytelnikom, ale również tym „niedzielnym”.

Kiedy sięgam po książkę Roberta Małeckiego, to wiem, że skala wrażeń po lekturze będzie oscylowała w przedziale od dobrych do rewelacyjnych. Myślę, że polski pisarz może poklepać się po ramieniu, ponieważ to, czemu się poświęcił, ma swoją jakość.

Kilka słów o fabule

Bohaterem Najsłabszego ogniwa jest Piotr Warot, znany i rozpoznawalny pisarz powieści obyczajowych. Pewnego lata kapryśny los postanawia sobie z niego zadrwić i zrzuca mu na barki tonę zmartwień. Przede wszystkim będzie musiał stawić czoła rodzinnej tragedii – zaginął brata i jego żona. Podczas próby ich odnalezienia ujawniają się inne, do tej pory skrywane tajemnice. Pisarz zostaje wessany w bagno kłamstw i sekretów, z którego bardzo ciężko się wydostać.

Kilka słów o wrażeniach

Najnowsza powieść Roberta Małeckiego jest niesamowicie żywiołowa. Energii i tempa akcji nadają liczne dialogi. Tutaj niemal wszystko jest omówione i przedyskutowane. Niewiele miejsca zostawia autor na wewnętrzne przemyślenia głównych bohaterów. Czy dzięki temu przez powieść się płynie? O tak!

Najsłabsze ogniwo jest jak smakowity shot, który daje natychmiastową satysfakcję. Jedno, co mogę zarzucić autorowi, to utkanie tak gęstej pajęczyny intrygi i niedopowiedzeń, że niebywale ciężko się przez nią przebić. Żeby pomóc czytelnikowi i doprowadzić fabułę do logicznego zakończenia, Rober Małecki w pewnym momencie sypie wyjaśnieniami i łączy kropki. Nie jestem fanką takiego zabiegu. Wolę, gdy pisarz sączy wskazówki i podrzuca tropy, a na końcu stawia kropkę nad i.

To moje odczucia. Może są czytelnicy, dla których rozwiązanie zagadki było wcześniej widoczne? Może przeczuwali, którą ścieżką należy pójść? Ja zostałam skutecznie skołowana!

Reasumując – Najsłabsze ogniwo jest kolejnym, świetnym thrillerem Roberta Małeckiego. Nadal jestem fanką i czekam na kolejną powieść. Z tego, co wiem, to Gross jest nadal na wakacjach, a mógłby już wrócić!

Tytuł: Najsłabsze ogniwo
Autor: Robert Małecki
Wydawnictwo Czwarta Strona
Forma książki: papierowa, dostępna w formie e-booka i audiobooka - czyta Janusz Zadura
Gatunek: thriller

Słowem wstępu, czyli co popełnił Robert Małecki?

Bardzo lubię kryminalną twórczość Roberta Małeckiego. Na moim książkowym regale stoją wszystkie napisane przez niego powieści co oznacza, a nawet dowodzi, że po drodze nam. Podobają mi się obydwie serie, czyli ta z Markiem Benerem oraz nowsza, z Bernardem Grossem. Tym razem autor postanowił napisać powieść, która nie jest żadną kontynuacją ani początkiem nowego cyklu. Co więcej, nie jest kryminałem, ale thrillerem psychologicznym napisanym w pierwszej osobie, o tajemniczym tytule „Żałobnica”.

Jeśli jesteście ciekawi co sam autor mówi na temat najnowszej powieści i procesu twórczego, to przeczytajcie interesującą rozmowę Roberta Małeckiego z Anią Sawicką-Banaszkiewicz.

Kim jest tytułowa żałobnica?

W cyklu łomżyńskim zauważyłam nową tendencję u pisarza, a mianowicie przyhamowanie akcji oraz skupienie się na budowaniu klimatu historii. I dokładnie to samo uczynił w „Żałobnicy”. Od pierwszych stron czuć smak tajemnicy, który sukcesywnie się pogłębia i wyostrza. Akcja nie pędzi, a wręcz powoli rozwija się, wprowadzając kolejnych aktorów dramatu. Podejrzewam, że ta osobliwa fabularna ślamazarność może niektórym czytelnikom nie przypaść do gustu. Dla mnie była satysfakcjonująca.

Anna straciła męża i pasierbicę, którzy ulegli śmiertelnemu wypadkowi. Została sama z dobrze prosperującym przedsiębiorstwem i żałobą mającą twarz pięknej i nieszczęśliwej kobiety, za którą podąża mroczny cień przeszłości. Zanim doszło do rodzinnej tragedii, ostatnim co można było powiedzieć o Annie to to, że była spełniona i miała dobre perspektywy.  Teraz jest żałobnicą, wzbudzającą niezdrowe zainteresowanie osoby, która dodatkowo zaczyna manipulować jej życiem. Swoim zachowaniem zmusza Annę do stawienia czoła niewygodnej przeszłości.

Kilka słów o konstrukcji narracji

W „Żałobnicy” autor zastosował znany i bardzo przeze mnie lubiany, podział czasu akcji na to co dzieje się teraz oraz to co działo się w przeszłości głównej bohaterki. Nigdy nie przeszkadzała mi pierwszoosobowa narracja i w tej powieści również mi nie wadzi. Śledzenie wydarzeń oczami Anny oraz możliwość odczuwania jej emocji dostarcza dodatkowych wrażeń.

Moje wrażenia po przeczytaniu „Żałobnicy”

To co urzekło mnie w „Żałobnicy”, to spokój autora i konsekwencja w tworzeniu aury tajemnicy. Robert Małecki prowadzi czytelnika w odmęty historii, co jakiś czas stawiając na jego drodze kamienie milowe. Te zwroty akcji są ważne i znaczące, ale nie są fajerwerkami i nie mają na celu wzbudzić fabularny hałas. Ten wystudiowany, wyważony i precyzyjnie dobrany styl bardzo przypadł mi do gustu.

Rozwój jest cenny. Poszerzanie i rozwijanie wachlarza pisarskich umiejętności poprzez wejście w inny niż dotychczas praktykowany gatunek literacki Roberta Małeckiego robi wrażenie. Jestem bardzo ciekawa jaką drogą podąży i jaka będzie jego kolejna powieść. Powrót do kryminalnego sznytu przyjmę z wielką radością, ale poszerzanie thrillerowego dorobku również wzbudzi moje zainteresowanie.

Paranoiczny i oniryczny thriller, w którym powolne odkręcenie pozacieranej taśmy pamięci głównej bohaterki okazuje się fascynujące.

Lepiej bym tego nie napisała. Zgadzam się z każdym słowem Marty Bratkowskiej. Polecam „Żałobnicę”!

Tytuł: „Żałobnica”
Autor: Robert Małecki 
Wydawnictwo Czwarta Strona
Forma książki: papierowa, dostępna w formie e-booka i audiobooka - czyta Anna Dereszowska
Gatunek: thriller