Kategoria:

Kryminał

Kryminał

„Wierny czytelnik” Max Seeck – Upiorny uśmiech

przez Katarzyna Denisiuk

Zgubił mnie blurb: „fiński kryminał, który zachwycił amerykańskich czytelników! Prawa sprzedano do 38 państw, a Hollywood przygotowuje ekranizację”. Dlaczego zgubił? Ponieważ liczyłam za zachwyt, a po lekturze Wiernego czytelnika moje wrażenia nie są bliskie temu uczuciu.

Kilka słów o fabule

Szkielet fabuły jest frapujący. Ginie żona znanego i mającego rzeszę fanów pisarza. Jednak to nie jest śmierć z przyczyn naturalnych, a wyreżyserowane i drobiazgowo odtworzone zabójstwo mające pierwowzór w jednej z powieści pisarza. Zatrważający jest fakt, że to niejedna ofiara i śmierć, które opisał w swojej trylogii Roger Koponen. Dochodzenie, któremu dowodzi aspirantka Jessica Niemi zatacza coraz szersze kręgi. Policja ma ręce pełne roboty, gdyż liczba ofiar dramatycznie rośnie. Rozwiązanie kryminalnej zagadki jest zaskakujące, ale przyznaję, że pomysł na zakończenie nie przypadł mi do gustu.

Kilka słów o wrażeniach

W Wiernym czytelniku znajdziemy to, co każdy dobry kryminał musi posiadać, czyli nieoczywistą i trudną do rozgryzienia zagadkę, ciekawych bohaterów oraz intrygującą warstwę społeczno-obyczajową. Jeśli na szali, gdzie z jednej strony znajduje się serce i sedno kryminału, a z drugiej wątki poboczne i obyczajowe przeważa ta druga, to znaczy, że takim kryminałem zachwycać się nie będę. Przyznaję, że dużo bardziej spodobała mi się historia Jessicy Niemi, odkrywanie jej przeszłości oraz wątki dotyczące życia innych bohaterów, od kryminalnych tropów. Dlatego Wiernego czytelnika oceniam na czwórkę z minusem w sześciostopniowej skali. Niestety nie zaiskrzyło pomiędzy nami. A z fińskich pisarzy wybieram Sofi Oksanen oraz Tommi Kinnunena.

Tytuł: Wierny czytelnik
Autor: Max Seeck
Wydawnictwo Sonia Draga
Przekład: Emilia Gieda
Forma książki: papierowa, dostępna w formie e-booka
Gatunek: kryminał
Seria: Jessica Niemi (1)
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
KryminałSensacjaThriller

„Kukły” Maciej Siembieda – Warkocz prawdy i fikcji

przez Katarzyna Denisiuk

Nie kryję się z tym, że bardzo lubię powieści Macieja Siembiedy. Za każdym razem, gdy pojawia się jego nowa książka, z lekkim drżeniem serca po nią sięgam. Co będzie jak mi się nie spodoba? No nic! Ale wiadomo, że jak darzy się twórczość danego pisarza ciepłym uczuciem, to miło jest, gdy ono nie stygnie.

Zaczęłam czytać Kukły i … wsiąkłam! Po lekturze wiem, że nie ma mowy o jakimkolwiek ochłodzeniu – nadal pozostaję entuzjastką stylu i snucia opowieści Macieja Siembiedy.

Kilka słów o fabule

Jakub Kania wraca! Tak, znany z poprzednich trzech powieści (444, Miejsce i imię, Wotum) młody prokurator ponownie stara się rozwikłać zagadkę z przeszłości. Tym razem zlecającą jest niemiecka dziennikarka. Jakub Kania, który doświadczył burzliwych przeżyć w pracy, podnosi rzuconą mu przez kobietę rękawicę. Prywatne śledztwo zaprowadza go na Śląsk, w miejsce, gdzie tuż przed wojną spłonął magnacki dwór. Prokurator wzorem doskonałego rękodzielnika w brawurowy sposób łączy ze sobą i splata wszystkie nitki, które pojawiły się w toku poszukiwań. Tropy wiodą go ku elitarnej organizacji zrzeszającej ludzi Heinricha Himmlera. Prowadzą do środowiska okultystów, świata czarownic i wieszczek. Co więcej, Jakub Kania wkracza w nieznany mu do tej pory obszar rodzinnej przeszłości i tajemnicy.

Kilka słów o wrażeniach

Maciej Siembieda znany jest z tego, że w swoich powieściach zgrabnie i ze swadą balansuje pomiędzy fikcją, a faktami. Czerpie garściami i inspiruje się minionymi wydarzeniami tworząc świetne historie. Ten sam „manewr” zastosował w Kukłach, który przyczynił się do stworzenia elektryzującej fabuły. W swojej najnowszej powieści idealnie dobrał proporcje historii, fikcji, tła społeczno-obyczajowego oraz romansu. Efektem są Kukły, które fanom autora przysporzą wiele czytelniczej radości i satysfakcji.

Bardzo podoba mi się, gdy pisarz przez przypadek, albo celowo, staje w roli przewodnika po ciekawych zakątkach Polski, tworząc z nich doskonałe tło dla swoich książek. Maciej Siembieda ponownie zabiera czytelnika w taką podróż. Z przyjemnością wzięłam w niej udział i zachęcam innych – dajcie się namówić!

Tytuł: Kukły
Autor: Maciej Siembieda
Wydawnictwo Agora
Forma książki: e-book
Gatunek: kryminał, thriller, sensacja
Seria: Jakub Kania (4)
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Kryminał

„Przedawnienie” Jiří Březina – Niekompletna przeszłość

przez Katarzyna Denisiuk

Zdecydowanym krokiem weszłam w „czeski rok” i sięgnęłam po kolejną powieść napisaną przez naszych sąsiadów. Tym razem padło na czeski kryminał autorstwa Jiří Březiny. Przedawnienie jest pierwszą powieścią serii, gdzie głównym bohaterem jest młody policjant przeniesiony dyscyplinarnie z wydziału dochodzeniowego do archiwum – Tomáš Volf.

Kilka słów o fabule

Zepchnięty na boczny tor policyjnej aktywności, przetrząsając stare, nierozwiązane sprawy, trafia na akta dotyczące wydarzeń z 1991 roku. Jedną z osób, która może mu pomóc w odtworzeniu pracy śledczych i lepszego naświetlenia wyłaniającego się obrazu jest Ondřej Novotný – znany polityk i kandydat na ministra spraw zagranicznych. Dlaczego on? Okazuje się, że mężczyzna brał czynny udział w dochodzeniu, dlatego powinien być idealnym źródłem informacji. Czy Tomáš Volf zdoła odkurzyć zarchiwizowane sprawy i dać im drugie życie? Na ile Ondřej Novotný okaże się pomocny? Ile będzie w stanie zdradzić i co wyniknie z tego połączenia sił?

Kilka słów i wrażeniach

Kryminał Jiří Březiny to zmyślnie skonstruowana historia. To również sprawne żonglowanie pomiędzy teraźniejszością, a przeszłością serwującą wycieczki do wioski przy granicy czesko-austriackiej. Ciekawe tło historyczne i społeczne dodaje fabule pikanterii i sprawia, że książkę czyta się z dużą przyjemnością.

Przedawnienie to dopiero drugi czeski kryminał jaki przeczytałam, ale pomału wyłania mi się obraz kryminalnych historii dalekich od epatowania okrucieństwem oraz rozlewu krwi.

Podoba mi się styl autora, który jest bardzo swobodny. Sprawia, że przez tę historię płynęłam bez przeszkód i przystanków. Dodatkowo wplecenie historii i wydarzeń, które miały miejsce w przeszłości i odbywały się w miejscu akcji, stawia Przedawnienie na wyższym poziomie.

Z przyjemnością i dużą dawką zainteresowania sięgnę po kolejną powieść z serii – Południca czeka już na regale. Jestem przekonana, że odpowie na wiele pytań związanych z przeszłością Tomáša Volfa, którą do tej pory owiewała bryza tajemnicy.

Tytuł: Przedawnienie
Autor: Jiří Březina
Wydawnictwo Afera
Przekład: Agata Wróbel
Forma książki: papierowa, dostępna w formie e-booka
Gatunek: kryminał
Seria: Tomáš Volf (1)
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Kryminał

„Człowiek pana ministra” Michal Sýkora – Uniwersytecka zbrodnia

przez Katarzyna Denisiuk

Czeskie krymi? Czemu nie?! Czeska literatura piękna bardzo przypadła mi do gustu. Przyczyniły się do tego powieści między innymi Petry Soukupovej, Kateriny Tuckovej, czy Aleny Mornstajnovej (wpisy o powieściach wymienionych autorek możecie odnaleźć na blogu). Dlaczego nie spróbować innego gatunku literackiego? Dzięki uprzejmości Wydawnictwa Afera trafił do mnie papierowy egzemplarz Człowieka pana ministra Michala Sýkory. Autor oprócz tego, że pisze i publikuje swoje dzieła, to jest również wykładowcą Uniwersytetu Palackiego w Ołomuńcu. Zafascynowany kryminałem brytyjskim, napisał własną powieść detektywistyczną, a nawet całą serię!

Kilka słów o fabule

Bohaterką stojącą po stronie prawa jest podinspektorka Marie Výrova, zwana przez koleżanki i kolegów z pracy Wielką Sową. W Człowieku pana ministra zespół śledczy musi zmierzyć się z zabójstwem docenta Ondreja Chalupy. Chociaż powszechnie lubiany i ceniony w murach uczelni, miał w swoim otoczeniu kilka osób, którym zalazł za skórę. Czy wewnętrzne konflikty i rozbieżności zdań przyczyniły się do jego śmierci? A może motywu należy szukać poza uniwersytetem? Śledztwo okazuje się niebywale trudne. Wielka Sowa wraz z zespołem co rusz odbija się od kolejnych ścian niemocy.

Kilka słów o wrażeniach

Kryminał Michala Sýkory jest nasycony. Widać, że autor doskonale zna uczelniane realia. Ta wiedza i doświadczenia przekładają się na bogactwo szczegółów i bardzo realistyczne tło powieści. Zagadka kryminalna jest na tyle zagmatwana, że nawet śledczy cały czas kręcą się w kółko. Drobiazgowość autora jednak nie idzie na marne i finalnie doprowadza do szczęśliwego zakończenia.

Przyznaję, że styl Michala Sýkory przypomina mi sposób pisania Reberta Galbraitha alias J.K. Rowling. Dbałość o detal jest w powieści mocno widoczna. Główna bohaterka czeskiego pisarza nie dała się dobrze poznać, co oznacza, że w kolejnych częściach serii autor więcej nam o niej opowie. Mam taką nadzieję!

Słowem podsumowania

Bardzo dobrze czytało mi się Człowieka pana ministra. Myślę, że nie tylko za sprawą samej fabuły, ale również miejsca akcji. Polecam czytelnikom lubiącym opowieści o wnikliwej pracy policji z bardzo ciekawym tłem obyczajowym.

Tytuł: Człowiek pana ministra
Autor: Michal Sýkora
Wydawnictwo Afera
Przekład: Martyna M. Lemańczyk
Forma książki: papierowa, dostępna w formie e-booka
Gatunek: kryminał
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Niespokojna krew
AudiobookKryminał

„Niespokojna krew” Robert Galbraith – Zaginięcie sprzed lat

przez Katarzyna Denisiuk

Piąty tom przygód Cormorana Strike’a to 944 strony. Z uwagi na rozmach Roberta Galbraitha, audiobook został podzielony na dwie części. Łącznie stanowią 38 godzin i 53 minuty słuchania w interpretacji Macieja Stuhra – to musiało się udać.

Trzeba przyznać, że autorka (toż to nikt inny jak J. K. Rowling) potrafi pisać powieści, które mają rozbudowaną i naszpikowaną szczegółami fabułę. W Niespokojnej krwi nie ma nic na skróty. Każda postać jest kompletna, a każdy wątek dopracowany. Z czym tym razem mierzy się Cormoran Strike wraz ze wspólniczką Robin Ellacott?

Kilka słów o fabule

Zleceniem, a co za tym idzie sprawą, które pochłania partnerów na cały rok, jest próba odnalezienia kobiety, która zaginęła w niewyjaśnionych okolicznościach. Minęło kilkadziesiąt lat, a córka nadal nie może pochować swojej matki. Nikt nie wierzy, że kobieta żyje. Każdy stawia sobie pytanie – co się z nią stało?

Osobliwy duet wkracza do akcji z całym wachlarzem swoich umiejętności i analitycznego myślenia. Czyżby ten niezawodny arsenał okazał się niewystarczający?

Autorka prowadzi czytelnika przez drobiazgowe śledztwo, które często osiada na mieliźnie. Jaki będzie finał? Interesujący, jak zawsze.

Kilka słów o wrażeniach

Ponad 900 stron to potężna historia. Podejrzewam, że niektórzy czytelnicy mogą popaść w chwilowe znudzenie. Autorka dba o każdy szczegół momentami rozwlekając akcję. Skupia się nie tylko na śledztwie. Poza nim zostaje jeszcze normalne życie. Dlatego poznajemy rodzinne problemy Cormorana oraz rozterki Robin. Te „dygresyjne” wątki są równie interesujące jak samo śledztwo. Co więcej, jeśli to wszystko przekazywane jest głosem Macieja Stuhra, to historia bardzo płynnie się toczy i przykuwa uwagę słuchacza.

Entuzjaści detektywa Strike’a, jego szorstkiego charakteru i nietuzinkowej osobowości, nie będą zawiedzeni. Jest w formie! Potrafi zirytować, zdenerwować i zaleźć za skórę – nie tylko swoim przeciwnikom, lecz także współpracownikom. Cały on. Na szczęście nic nie traci na błyskotliwości, a jego detektywistyczny nos tropi wszystkie pojawiające się poszlaki. Obecność Robin dopełnia całości i wraz z partnerem doprowadza do szczęśliwego zakończenia.

Tytuł: Niespokojna krew
Autor: Robert Galbraith
Wydawnictwo Dolnośląskie, Audioteka
Przekład: Anna Gralak
Forma książki: audiobook cz. 1, cz. 2, czyta Maciej Stuhr; dostępna w formie e-booka
Gatunek: kryminał
Seria: Cormoran Strike (5)
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
AudiobookKryminał

„Cherub” Przemysław Piotrowski – Mroki darknetu

przez Katarzyna Denisiuk

Przemysław Piotrowski miał w planach napisać trylogię. Dlatego po „Piętnie” i „Sforze” przyszedł czas na trzecią część zielonogórskiej historii. Całość jest w taki sposób skonstruowana, że warto czytać ją (lub słuchać, jak ja) w kolejności chronologicznej. Tutaj wszystko jest ważne, gdyż przeszłość bohaterów kładzie się głębokim cieniem na ich życiu i przyszłości.

Nawiązując do poprzedniczek „Cheruba” – Przemysław Piotrowski nie patyczkuje się z czytelnikiem, nie niańczy go, ani nie podciera nosa. Serwuje bardzo mocne wrażenia oraz kreśli drastyczne sceny. Mimo wszystko, cały czas podskórnie czujemy, że część tych historii (zwłaszcza wątki z „Cheruba) – chociaż okrutnych – mogłoby mieć miejsce w rzeczywistości.

Kilka słów o fabule

Gdzie tym razem autor zabiera czytelnika i jakie wyzwania stawia przed Igorem Brudnym, Julią Zawadzką i grupą zielonogórskich policjantów?

W upalne lato brutalnie zamordowany zostaje prokurator Brunon Kotelski. Jego oprawca działa bardzo wyrafinowanie. Włącza do gry Igora Brudnego, któremu bolesna przeszłość dyszy w kark. Aby złapać mordercę ponownie łączą się siły lokalnych policjantów i warszawskiego komisarza. Co więcej, z uwagi na fakt, że sprawa bardzo szybko nabiera rozpędu i zło eskaluje, ze szczęśliwej emerytury powraca Romuald Czarnecki. Czy zdoła wspomóc kolegów swoim nieocenionym doświadczeniem?

Morderca działa precyzyjnie i bezwzględnie. Najgorsze jest to, że bierze na celownik członków ekipy śledczej, którzy od tej chwili nie mogą czuć się bezpiecznie.

Kilka słów o wrażeniach

Po wysłuchaniu „Piętna” i „Sfory” byłam bardzo ciekawa finału trylogii. Nie zawiodłam się. Poza tym uważam, że „Cherub” to najlepsza część. Autor za każdym razem wprowadza coś nowego, powiew „przerażającej świeżości” i mocnych doznań. Tym razem wchodzimy w głąb darknetu. Aż mnie ciarki przechodzą, gdy pomyślę o tym obszarze życia jako o równoległej rzeczywistości.

Czekałam na odpowiedź, jak potoczą się losy Igora Brudnego, co stanie się z Julką Zawadzką i Romualdem Czarneckim. Zakończenie jest zaskakujące, napisane z rozmachem. Po chwili zastanowienia stwierdzam, że lepszego ciężko byłoby wymyślić. Chociaż? Przekonajcie się sami.

Czytelnikom żądnych mocnych wrażeń, bardzo polecam.

Tytuł: „Cherub”
Autor: Przemysław Piotrowski
Wydawnictwo Czarna Owca, Audioteka
Forma książki: audiobook, czyta Wojciech Żołądkowicz; dostępna w formie e-booka
Gatunek: kryminał
Seria: Igor Brudny (3)
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Kryminał

„Zasłona dymna” Jorn Lier Horst, Thomas Enger – Wybory

przez Katarzyna Denisiuk

„Zasłona dymna” to kolejna książka, kryminalna historia, która wyszła spod piór dwóch norweskich pisarzy. Panowie chyba świetnie się się dogadują i nadają na podobnych falach, bo czytając ich wspólne dzieło nie mamy ani przez chwilę odczucia, że jest efektem pracy i literackiej wyobraźni dwóch osób. I już na wstępie warto napisać, że „Zasłonę dymną” bardzo dobrze się czyta, podobnie jak Punkt zero. Fabuła mocno przykuwa uwagę, a kryminalna zagadka, która jest kwintesencją powieści, jest przemyślana i frapująca.

Kilka słów o fabule

Jeśli czytaliście wspomniany „Punkt zero”, to wiecie, że głównymi bohaterami powieści Jorna Liera Horsta i Thomasa Engera są inspektor Aleksander Blix i dziennikarka Emma Ramm. Ale nie są to osoby, które na co dzień ze sobą współpracują. Pokrętny los stawia tę dwójkę na jednej drodze, która ma na celu doprowadzenie do rozwiązania kryminalnej łamigłówki.

Tym razem będą musieli zmierzyć się konsekwencjami zamachu bombowego, który paraliżuje miasto w sylwestrową noc i w czasie którego giną ludzie. Blix staje się bezpośrednim świadkiem wybuchu, zaś Ramm dostaje emocjonalnym rykoszetem – wśród ofiar jest jej narzeczony.

Tragiczne wydarzenia w mieście swobodnie wystarczyłyby na materiał do pracy dla wielu specjalistów, ale jest początkiem zakrojonego na szeroką skalę śledztwa, które bez pardonu sięga w przeszłość. Czy Blix doprowadzi do rozwiązania sprawy, która od dawna spędzała mu sen z powiek? Czy Ramm upora się z traumą straty bliskiej osoby?

Kilka słów o wrażeniach

Nie często sięgam po kryminały, bo zaspokoiłam swój głód fikcji z dreszczykiem. Ale od czasu do czasu podążam tropem przestępców, próbując odgadnąć ich motywy, a przede wszystkim odkryć, kto jest tym złym. O skuteczności moich dociekań lepiej nie mówmy.

Horst i Enger zafundowali nam kryminał obyczajowy, gdzie życie pisze pokrętne scenariusze, a nie chory umysł zwyrodnialca. Wartością dodaną takich historii jest ich niebezpieczne prawdopodobieństwo wystąpienia.

Podsumowując – lubię powieści, które tworzy duet norweskich specjalistów od kryminałów. Abstrahując od treści, ładunku i skali przestępstw – fajna lektura. Polecam.

Tytuł: „Zasłona dymna”
Autor: Jorn Lier Horst, Thomas Enger
Wydawnictwo Smak Słowa
Przekład: Milena Skoczko
Forma książki: papierowa, dostępna w formie e-booka
Gatunek: kryminał
Seria: Blix i Ramm na tropie zbrodni (2)
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Kryminał

„Tajemnica odnalezionego płótna Cézanne’a” M.L. Longworth – Ze sztuką w tle

przez Katarzyna Denisiuk

Dotychczas nie czytałam żadnej książki autorstwa francuskiej pisarki Mary Lou Longworth. „Tajemnica odnalezionego płótna Cézanne’a” jest piątą powieścią kryminalnego cyklu „Verlaque i Bonnet na tropie”. Opis fabuły wskazuje na lekki kryminał i tym właśnie ta powieść jest.

Kilka słów o fabule

W Aix-en-Provence, miasteczku, w którym żył i tworzył Paul Cézanne, zostaje zamordowany emerytowany listonosz. Przed śmiercią trafił na drogocenne znalezisko – płótno znanego, francuskiego malarza, przyjaciela Émila Zoli. Na miejscu zdarzenia, główny sędzia Antoine Verlaque zastaje tajemniczą profesorkę historii sztuki, która przyjechała do Aix w celach badawczych i pogłębienia wiedzy na temat życia malarza. A płótno zniknęło.

Pytania bez odpowiedzi wyskakują jak króliki z kapelusza. Verlaque i Bonnet okażą się magikami, którzy rozwiążą kryminalną zagadkę.

Kilka słów o wrażeniach

Jak wcześniej wspomniałam, nie znam poprzednich części serii. Bohaterowie jak i sposób kreowania historii przez autorkę było dla mnie czymś nowym. To co najmocniej zwróciło moją uwagę i … poruszyło soki żołądkowe, to tło powieści. Tej książki nie można czytać będąc głodnym, gdyż główne postaci celebrują każdy posiłek, jedzą wysublimowane potrawy, popijając je wysokoprocentowymi trunkami. Wszystko to czynią z wielką klasą i niemal w białych rękawiczkach. Przez to cały czas miałam wrażenie, że kryminalna zagadka, była tylko dodatkiem do fabuły.

Podobały mi się wstawki, kiedy akcja cofała się i obserwowaliśmy życie artystów w XIX wieku. Przebywanie w towarzystwie znanych malarzy światowego formatu sprawiło, że kilkukrotnie sprawdzałam jak wyglądały obrazy, o których była mowa na kartach powieści.

Słowem podsumowania

„Tajemnica odnalezionego płótna Cézanne’a” to wykwintna (ach, te potrawy), lekka jak przystawka, lektura. Jeśli dodatkowo czytelnik lubi świat sztuki, to może być to interesująca przygoda literacka.


Tytuł: "Tajemnica odnalezionego płótna Cézanne'a"
Autor: M.L. Longworth
Wydawnictwo Smak Słowa
Forma książki: papierowa, dostępna w formie e-booka
Przekład: Małgorzata Trzebiatowska
Gatunek: kryminał
Seria: Verlaque i Bonnet (5)
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
AudiobookKryminałThriller

„Królestwo” Jo Nesbø – Echa przeszłości

przez Katarzyna Denisiuk

Moje początki z twórczością Jo Nesbø

Mam sentyment do powieści norweskiego pisarza Jo Nesbø. Przygoda z jego prozą zaczęła się od „Pierwszego śniegu”, siódmego tomu serii „Harry Hole”, po który sięgnęłam za namową znajomych twierdzących, że to jest świetny kryminał. Tak, uważam go za jeden z lepszych jakie w życiu czytałam. Zafascynowana stylem pisarza i uświadomiona, że to była jedna z wielu części serii, nadrobiłam poprzedniczki (nie aż tak dobre, a niektóre przeciętne) i przeczytałam kolejne. Tak, jest mi po drodze z tym autorem.

Nie planowałam „Królestwa”, ale zobaczyłam go w nowościach Audioteki. Dodatkowo skusiła mnie osoba Krzysztofa Gosztyły jako lektora. Dawno nie słuchałam audiobooka w jego wykonaniu. Do dzisiaj pamiętam czytanie przez niego „Okruchy dnia” Kazuo Ishiguro.

Audiobook jest długi (21 godzin, 46 minut), ale słuchało mi się na tyle dobrze, a wręcz bardzo dobrze, że w ogóle nie przeszkadzały mi dłużyzny w fabule, które mogłabym odczuć czytając powieść.

Kilka słów o fabule

Akcja „Królestwa” rozgrywa się w niewielkiej miejscowości, do której po długiej nieobecności wraca jeden z braci wraz z żoną oraz głową pełną marzeń i realnych pomysłów na wybudowanie pięknego hotelu. Idea tej inwestycji jest o tyle ciekawa, że angażowałaby lokalną społeczność.

Starszy z braci nigdy z miasteczka nie wyjechał i prowadzi w nim stację benzynową. Obu braci bardzo wiele łączy. Oprócz więzów krwi, miłości do samochodów, również wiele tajemnic, o których wiedzą nieliczni. Ujawnienie ich doprowadziłoby do bardzo poważnych konsekwencji, mających znamienny wpływ na ich dalsze życie.

Wydarzenia z przeszłości uruchamiają lawinę zdarzeń, która początkowo toczy się leniwie, z czasem nabierając impetu i zmierzając w kierunku, z którego nie ma już odwrotu.

Kilka słów o wrażeniach

Lubię styl Jo Nesbø, który zaprezentował w najnowszej powieści. Trochę gawędziarski, ale z kryminalno-thrillerowym zadziorem. „Królestwo” jest rozwleczone, ale te przestoje w akcji zupełnie mi nie przeszkadzały. Z powieści emanuje spokój. Tylko od czasu do czasu dochodzi do mocnego tąpnięcia i lawina dostaje przyspieszenia, by po chwili ponownie zwolnić. W powieści wiele się za to dzieje w warstwie obyczajowej, dotykającej spraw rodziny, braterskich relacji oraz spraw damsko-męskich. W „Królestwie” znajdziemy również wątki traktujące o trudnych tematach mających pływ na życie i funkcjonowanie młodego, dorastającego człowieka.

Patrząc z lotu ptaka na fabułę, cała ta otoczka około kryminalna bardzo przypadła mi do gustu. Czy fani Harrego Hole będą zadowoleni? Nie wiem. Warto przekonać się samemu.

Finalna ocena

Audiobooka oceniam bardzo wysoko, bo połączenie fabuły z doskonałą interpretacją Krzysztofa Gosztyły, dało świetny efekt. Mogę tylko domniemywać, że z czytaniem mogłoby być ciut gorzej, ale na pewno ocena nie spadłaby poniżej dobrej.


Tytuł: "Królestwo"
Autor: Jo Nesbø
Wydawnictwo Dolnośląskie, Audioteka
Przekład: Iwona Zimnicka
Forma książki: audiobook, czyta Krzysztof Gosztyła; dostępna w formie e-booka
Gatunek: thriller/kryminał
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Kryminał

„Blizny” Marek Stelar – Cierpki smak zemsty

przez Katarzyna Denisiuk

Rytmicznie, czyli jak?

Czy powieść kryminalna może mieć dobry rytm? Może. Najlepszym przykładem takiego kryminału, jest najnowsza książka autorstwa Marka Stelara – „Blizny”. Dobry rytm sprawia, że powieść dobrze siedzi w głowie i każde zdarzenie w niej występujące, pcha akcję do przodu. Jeśli do dobrego tempa dołożymy styl jakim pisze Marek Stelar, to dostajemy książkę, od której ciężko się oderwać. Po przeczytaniu „Blizn” zastanawiałam się, czy czegoś temu kryminałowi brakuje i doszłam do bardzo pozytywnego wniosku – niczego.

Kilka słów o wrażeniach

W „Bliznach” znajdziemy świetnie skonstruowaną zagadkę, której twórca zwodzi czytelnika i sprawia, że czuje się on miło skołowany. Poza tym dobrze rozpisanych bohaterów, czyli między innymi znanego z innej powieści autora, nadkomisarza Tomasza Rędzię oraz stojącą w pierwszej linii, na straży prawa i sprawiedliwości, panią prokurator.

Co takiego wydarzyło się w Szczecinie, że odpala się machina śledcza?

Kilka słów o fabule

Na placu budowy znaleziono zwłoki mężczyzny, które przeleżały zakopane w ziemi wiele lat. Wstępne oględziny wskazują, że mężczyzna został zamordowany. Kolejne czynności śledcze ujawniają jego tożsamość – to zwłoki klasowego kolegi nadkomisarza Rędzi, z którym to mężczyzną nikt nie miał od dawna kontaktu. Zaczyna się śledztwo rozciągające swe wpływy na miejscowych oficjeli, ale przede wszystkim sięgające do przeszłości, do wydarzeń, które rozegrały się na szkolnej wycieczce. Wyniki dochodzenia są naprawdę zaskakujące.

Ponownie o wrażeniach

Mam wrażenie, że Marek Stelar czerpał wiele satysfakcji z mylenia tropów, a co za tym idzie, wpuszczania czytelnika w maliny. Robił to bardzo umiejętnie i logicznie, doprowadzając wszystkie nitki kryminalnej zagadki do ciekawego rozwiązania.

Również około kryminalne tło i wątki obyczajowe zostały podane w bardzo wyważonej proporcji. Im również nie można odmówić realizmu.

Z uwagi na to, że śledztwo sięga do przeszłości, narracja jest dwutorowa. Bardzo ciekawe połączenie dwóch czasów akcji nadało powieści dynamizmu.

Co tu wiele pisać – „Blizny” kapitalnie się czyta. Dla fanów kryminałów będzie to nie lada gratka. Tym, którzy tak jak ja, czytają je od czasu do czasu, jest to duża przyjemność z powrotu do gatunku, który kiedyś dominował w czytelniczej biblioteczce.

„Blizny” to historia winy i kary oraz ogromnej rodzicielskiej miłości. Polecam!


Tytuł: "Blizny"
Autor: Marek Stelar
Wydawnictwo Filia
Forma książki: e-book; dostępna w formie audiobooka, czyta Adam Bauman
Gatunek: kryminał
0 komentarz
0 FacebookTwitterPinterestEmail