„Archiwum zagubionych dzieci” Valeria Luiselli – Kryzys rodzinny

przez Katarzyna Denisiuk

Powieść amerykańskiej pisarki Valerii Luiselli czytałam dosyć długo. Niespiesznie. To czytanie było jak regularne odwiedziny u znajomych artystów, którzy opowiadali o swojej podróży Nowego Jorku do Arizony.

Myślę, że Archiwum zagubionych dzieci z powodzeniem można nazwać powieścią drogi, która uwypukla kryzys rodziny oraz społeczno-polityczny. Czteroosobowa patchworkowa rodzina wyrusza chyba w ostatnią swoją podróż. Dlaczego ostatnią? Bo coś się pruje, coś się sypie, bo różnice pomiędzy kobietą i mężczyzną są coraz większe. Poznajemy uczucia dorosłych, jak i ich dzieci. Co więcej, bardzo ważnym motywem jest historia meksykańskich dzieci próbujących przedostać się przez amerykańską granicę. Ile z nich ginie, traci nadzieję na lepsze życie? Ile umiera?

Archiwum zagubionych dzieci jest powolne i niezwykle metaforyczne, jak pudełka, które rodzina wypełnia pamiątkami z podróży.

Jeśli lubisz długie powieści, w których akcja częściej spowalnia, niż przyspiesza, to ta książka jest dla ciebie. Ja nie do końca się w niej odnalazłam. Były momenty zachwytu językiem, sposobem opisywania rzeczywistości, otaczającego nas świata, ale były również takie, które mi się dłużyły, nie czułam ich i nie potrafiłam dotknąć sedna.

Dlatego tobie, drogi czytelniku, pozostawiam ocenę tej powieści. Ja się powstrzymam, bo nie potrafię.

Tytuł: Archiwum zagubionych dzieci
Autor: Valeria Luiselli
Wydawnictwo Pauza
Przekład: Jerzy Kozłowski
Forma książki: papierowa, dostępna jako e-book
Gatunek: literatura piękna

Zobacz również

Zostaw komentarz