Twórczość Agaty Romaniuk poznałam dzięki reportażowi Z miłości? To współczuję. Opowieści z Omanu. Polecam tę książkę każdemu ciekawemu świata. Proste równoległe są debiutem powieściowym autorki i to takim, z jakim zawsze chciałabym się stykać.
Wsiąkłam, zanurkowałam w fabularną opowieść o dwóch kobietach, które połączyła miłość do muzyki i skrzypiec. Ich przeżycia, dylematy, rozterki, codzienny trud weszły pod skórę i wywoływały bardzo przyjemne mrowienie.
Kilka słów o fabule
W jednym narożniku życiowej sceny mamy młodziutką, uzdolnioną Martę Rychter. W drugim Wandę Krajewską, wybitną skrzypaczkę, pod której skrzydła los popchnął Martę. Wanda cały czas gra, ale od lat nie koncertuje. Muzyczny świat nie zna powodów jej zejścia ze sceny. W oparach nałogowo palonych papierosów ćwiczy swoją podopieczną. Dostrzega w niej ogromny talent, dzięki któremu może odnieść sukces. Jednak, aby dojść do perfekcji, musi bezwzględnie podporządkować się swojej nauczycielce i „tańczyć” jak ona jej zagra.
Spędzają ze sobą niezliczone godziny, poznając swoje mocne strony, jak i słabości. Wiedzą, co może je zranić, a gdzie mają bardzo grubą skórę.
Kobiety połączy niebywale silna więź. Ale czy to będzie więź oparta na zaufaniu, wyrzeczeniu się życia prywatnego i skierowaniu wyłącznie na jeden cel?
Kilka słów o ważnieniach
Agata Romaniuk wymyśliła cudowne bohaterki. Są zupełnie różne – dzieli je znaczna różnica wieku, mają inne marzenia i priorytety. Na życiowym ringu tworzą rewelacyjny pokaz, ale czy finalnie obydwie odniosą zwycięstwo, czy też któraś poniesie porażkę?
Autorka wprowadza czytelnika w okres Polski powojennej, stanu wojennego, płynnie przechodząc do roku 2002. Pisze tak, jakby była świadkiem przeżyć zarówno Wandy, jak i Marty. Stawia pytania. Ile można poświęcić dla sztuki? Czy sztuka daje rozgrzeszenie wszystkim czynom i każdemu postępowaniu? Jak mocno można ingerować w życia drugiego człowieka? Daje odpowiedzi. Jak myślicie, jakie one są?
Wspaniały debiut, świetna historia. Napisana ze smakiem, barwnie, z przepięknie wybrzmiewającą muzyką w tle.
PS Świetny tytuł powieści – idealnie metaforyczny.
Tytuł: Proste równoległe Autor: Agata Romaniuk Wydawnictwo Agora Forma książki: papierowa, dostępna jako e-book Gatunek: literatura piękna Współpraca
