Suka to kolejna niewielkich rozmiarów książka, w której ścierają się różne emocje. Te emocje są udziałem Damaris poddającej się przeciwnościom losu. Kobieta mieszka w Kolumbii, na wybrzeżu Pacyfiku, gdzie dzika przyroda nic sobie nie robi z ludzkich tworów. Żyje własnym życiem i dyktuje warunki. To od człowieka zależy, czy się dostosuje, czy będzie z naturą walczył. Kobieta w pewnym momencie swojego życia dochodzi do ściany, którą jest pogodzenie się z niemożliwością urodzenia dziecka. Skumulowana miłość, która do tej pory nie miała ujścia w macierzyństwie, przerzuca na sukę, z oddaniem ją pielęgnuje i wychowuje. Jednak zwierzę nie chce wpasować się w ludzką rodzinę i podąża za zewem natury. W życiu Damaris następuje przemiana, która podąży w bardzo niebezpiecznym kierunku.
Powieść Pilar Quintany jest egzotyczna, jak jej miejsce akcji, dzika, jak występujące w niej zwierzęta i niepokojąca, jak emocje, z którymi mierzy się główna bohaterka.
W Suce rządzi natura, która nie ogląda się na człowieka, tylko zgarnia to, co się należy. Igranie z jej mocą grozi śmiercią. Ta prawda jest uniwersalna i mocno w prozie kolumbijskiej pisarki rezonuje. W tej mikro powieści wyraźnie odbija się potrzeba bycia matką, pełnienie funkcji opiekunki, osoby mającej władztwo nad drugą istotą. Kochać można na różne sposoby, bezgranicznie, bez tchu, tragicznie. Miłość może mienić się różnymi barwami. I tę zmienność widzimy w Suce.
Słowem podsumowania
Proza Pilar Quintany jest intrygująca. Zabrała mnie w ciekawe rejony świata i ludzkiej duszy. Sprawiła, że zobaczyłam relacje człowieka i psa od innej strony. Suka nie zostawiła mnie w zachwycie, ale pozostawiła nutę rozedrgania. Polecam uwadze.
Tytuł: Suka Autor: Pilar Quintana Wydawnictwo MOVA Przekład: Iwona Michałowska-Gabrych Forma książki: papierowa; dostępna jako e-book Gatunek: literatura piękna Współpraca
