Po każdej przeczytanej powieści Pascala Garniera, czuję wdzięczność dla Wydawnictwa Claroscuro, że wydaje powieści francuskiego pisarza. Jak się ma twój ból? oraz Teoria pandy były rewelacyjne. Nie inaczej jest z Daleko, dalej.
Ogromnie podoba mi się styl autora.
Plaża świeciła pustkami, a mimo to na piasku widać było tysiące odciśniętych śladów stóp. Anne zwróciła na to uwagę:
– Gdzie oni wszyscy są?
– Nie wiem. Poszli dalej.
– Spieszyli się. Zawsze się spieszą. Bo jak się zatrzymają, to umrą.
Nie mówił też nic o sobie. Był to człowiek, który znał życie, ale dawno temu zgubił jego adres.
Poza tym historie, które kreuje są wyjątkowe i szalenie niebanalne. To powieści, które pod warstwą oczywistości i łatwo odczytywalnych znaków, kryją dwuznaczny przekaz. Odkrywanie jego myśli daje mi wielką frajdę i czytelniczą euforię.
Kilka słów o fabule
Daleko, dalej to historia drogi sześćdziesięcioletniego Marka i jego córki Anne ku temu, co nieuchronne i mające obydwojgu przynieść radość oraz spełnienie. Nie informując nikogo, Mark zabiera Anne z zakładu psychiatrycznego w podróż nad morze. Z każdym kilometrem, nowym miejscem postoju, poznają lepiej swoje pragnienia. Wielokrotnie są one dla nich zaskakujące.
Pascal Garnier nie stara się bawić z czytelnikiem. Dozuje informacje i mówi półsłówkami. Ten filtr nałożony przez autora jest niesamowicie frapujący.
Kilka słów o wrażeniach
Autor w mistrzowski sposób potrafi wplatać w swoje historie mroczność ludzkiej duszy i zachowań. W żonglowaniu codziennym szaleństwem jest niezastąpiony. Użyte na skrzydełku papierowego wydania określenie „malarz atmosfer”, idealnie do tego pisarza pasuje.
Jestem przekonana, że sięgnę po kolejne powieści, jeśli tylko zostaną wydane w języku polskim. Twórczość Pascala Garniera naprawdę warto poznać. Polecam serdecznie!
Tytuł: Daleko, dalej Autor: Pascal Garnier Wydawnictwo Claroscuro Przekład: Gabriela Hałat Forma książki: papierowa, niedostępna w formie e-booka Gatunek: literatura piękna
