O „Ślepym zabójcy” mówi się, że to najsłynniejsza powieść kanadyjskiej pisarki Margaret Atwood. Autorka zdobyła za nią w 2000 roku Nagrodę Bookera. Niewątpliwie jest to kawał literatury – papierowe wydanie liczy ponad 600 stron. Czytałam tę książkę długo i cały czas towarzyszyło mi uczucie miłości połączonej z nienawiścią (love-hate relationship).
Kilka słów o fabule
Narratorką powieści jest Iris Chase – starsza kobieta, która pochodzi z bogatej rodziny kanadyjskich przemysłowców. Snuje opowieść meandrując pomiędzy wydarzeniami, które odcisnęły widoczne ślady na historii jej rodziny. Głównym kierunkiem jej wspomnień są losy młodszej siostry Laury. Kobieta zginęła w niewyjaśnionych okolicznościach, tuż przed premierą jej debiutanckiej powieści zatytułowanej „Ślepy zabójca”.
Ludzie pamiętają nie samą książkę, lecz wrzawę wokół niej: duchowni w kościołach napiętnowali ją jako obsceniczną, nie tylko tutaj, bibliotekę publiczną zmuszono do usunięcia jej z półek, jedyna księgarnia w mieście nie chciała jej sprzedawać. Mówiło się o cenzurze.
Kilka słów o wrażeniach
Książkę Margaret Atwood tworzą z jednej strony retrospekcje Iris, z drugiej, wycinki powieści Laury. Zabieg wielce interesujący z jednym 'ale’. Nie wciągnęły mnie fragmenty pochodzące z debiutanckiej książki młodszej siostry. Psuły mi obraz całości, czasami nużyły i nie potrafiłam ich odbierać jako istotny element czegoś większego. Za to wspomnienia Iris dotyczące przeszłości elektryzowały. Opowieści o historii przemysłowej rodziny, która bogaciła się na produkcji guzików, wciągały. Na wyróżnienie zasługuje zwłaszcza postać zmarłej Laury, która była inna, kontrowersyjna, ciekawa.
Nie potrafię do końca odnaleźć się w tej powieści i złapać jej istoty. A myślę, że to warunek konieczny, żeby móc się nią zachwycić i zauważyć jej wielkość.
Kreacja postaci oraz ich otoczenia były porywające. Jednak pomysł na fabułę, który przełożył się na konstrukcję powieści, nie przemówił do mnie. Nie pamiętam, kiedy ostatnio miałam tak mieszane uczucia co do lektury. Czy polecam „Ślepego zabójcę”? Jako całość nie, lecz zdaję sobie sprawę, że wielu czytelników może porwać – od początku, do końca.
Tytuł: Ślepy zabójca Autor: Margaret Atwood Wydawnictwo Wielka Litera Przekład: Małgorzata Hesko-Kołodzińska Forma książki: papierowa, dostępna w formie e-booka i audiobooka Gatunek: literatura piękna
