Od dawna wiedziałam, że chcę tę książkę przeczytać. Skandynawski, specyficzny klimat, który tworzą autorzy północnej Europy, mocno na mnie działa i jest mi bliski. Po bardzo udanym ubiegłorocznym spotkaniu z powieściami Tarjeia Vesassa, po raz kolejny chciałam poczuć surowość przyrody, przejmujący chłód oraz zobaczyć świat w monochromatycznych barwach. Oczekiwania miałam spore, ale najlepsze jest to, że wszystkie zostały spełnione!
Mały punkt na dalekiej Północy, otoczony przez żywioł wody, smagany zimnym i porywistym wiatrem jest schronieniem i domem dla rodziny Barrøyów. Żeby na niej mieszkać nie można mieć wygórowanych żądań, za to być uzbrojonym w ogromne pokłady pokory, determinacji i miłości do tego niewielkiego skrawka ziemi.
Nikt nie może opuścić wyspy, wyspa to miniaturowy kosmos, w którym gwiazdy śpią w trawie pod śniegiem.
Ciągnie się na krótki kilometr z północy na południe i na pół kilometra ze schodu na zachód, jest tu wiele skalistych pagórków i małych, porośniętych trawą zagłębień i dolinek, jej brzegi są pocięte głębokimi zatokami, ma długie, nierówne cyple i trzy białe plaże.
Hans Martinsen Barrøy jest głową rodziny. Razem z nim wysepkę zamieszkują żona Maria, córka Ingrid i siostra Barbro. Z czasem rodzina się powiększa. Żyją z roli, połowu ryb i handlu z innymi wyspami i stałym lądem. Raz na jakiś czas na wysepkę przypływają goście i wtedy dają upust kumulującym się w nich słowom. A potem znów milkną i zaczynają zbierać zdania na kolejną wizytę.
„Niewidzialni” porywają prostotą i afirmacją życia. To powieść, która czaruje spokojem i koegzystencją człowieka z przyrodą. Ale jak to w przyrodzie bywa, tak i w życiu od czasu do czasu rodzinę nawiedza burza, która powoduje wiele zmian oraz wymusza podjęcie konkretnych działań i ważnych decyzji. A życie na wyspie toczy się dalej…
Za każdym razem, kiedy natrafię na tego rodzaju prozę, gdzie akcja snuje się leniwie, zamknięta na niewielkiej przestrzeni, jestem pełna podziwu dla autora tworzącego zdania mające niebywałą siłę przekazu. „Niewidzialni” utwierdzają mnie w przekonaniu, że wielką sztuką jest pisać o codzienności w sposób porywający, bez fajerwerków, a równocześnie trafiając w czuły punkt.
„Niewidzialni” są tym, co bardzo lubię w literaturze. Przenoszą mnie w inny wymiar, gdzieś tam daleko, gdzie czas zwalnia, jestem ja, bohaterowie i otaczająca nas niczym nieposkromiona natura. Bardzo polecam!
Tytuł: „Niewidzialni” Autor: Joy Jacobsen Wydawnictwo Poznańskie Tłumaczył: Iwona Zimnicka Forma książki: ebook Gatunek: literatura współczesna Seria: Ingrid Barrøy (1)
Ocena: 5,5/6
