Tytuł książki mówi wszystko. Od razu nakierowuje czytelnika na temat jaki został w niej poruszony. Nie. Wróć. Nie poruszony, ale dogłębnie, niemal drobiazgowo, rzetelnie przedstawiony. Z encyklopedyczną precyzją i sposobem przekazu autorka mówi o tym co zostało przemilczane, zapomniane, schowane pod stertą wstydu, poczucia wyalienowania i niezrozumienia.
Historia kobiet z relacji Hantza, historie Krystyny Karłowicz i Ireny Michalek to przykłady powojennego strachu przed powtórnym naznaczeniem, przed łatką patologii i oskarżeniem o brak moralności w okresie wojny. W przypadku tych kobiet okupacyjne, obozowe upokorzenie nie skończyło się wraz z wyzwoleniem.
Książka Joanny Ostrowskiej nie jest głosem danym kobietom, które były zmuszane do prostytuowania się. To obszerne opracowanie, niemalże kompendium wiedzy zebrane w jednym miejscu, na temat powoływania i funkcjonowania domów publicznych oraz pufów, rozbudowanego systemu kontrolowanego nierządu, włączając w to procedury przeprowadzania badań w celu uniknięcia chorób wenerycznych. To próba odkrycia tego czego próżno szukać w bardzo licznych opracowaniach dotyczących okresu zagłady, jak i okresu powojennego.
Zjawisko przemocy seksualnej z okresu okupacji, w szczególności doświadczenia kobiet przymusowo wykorzystywanych seksualnie w domach publicznych dla żołnierzy Wehrmachtu, robotników przymusowych, obcokrajowców w służbie SS czy więźniów obozów koncentracyjnych, zostało praktycznie całkowicie wyparte.
Książki nie czyta się swobodnie. O lekkości pióra w obliczu omawianego tematu nawet nie ma co wspominać. To książka oparta na faktach, danych, liczbach, konkretnych dokumentach, wiarygodnych źródłach. Podana na sucho, szorstko, rzeczowo, konkretnie. Od czytelnika zależy, czy to co przeczyta nim wstrząśnie, przyjmie do wiadomości, zyska świadomość istnienia machiny, która w swe trybiki wciągnęła setki kobiet.
Ofiary nazizmu, przemocy seksualnej nie mogą zostać anonimowe i zapomniane.
Najczęściej więc kobiety ukrywały swoją przeszłość i wolały nie przyznawać się do swoich doświadczeń okupacyjnych. Tym bardziej, że w ogólnej atmosferze strachu, cierpienia i niepewnej przyszłości przemoc seksualna w trakcie wolny schodziła na dalszy plan – a w rezultacie stawała się codziennością.
Czytam książki głównie dla przyjemności. Ta należy do kategorii „czytam, bo chcę wiedzieć”. Uważam, że jest bardzo ważnym dokumentem, świadectwem naszej historii, o którym należy pamiętać.
Tytuł: „Przemilczane. Seksualna praca przymusowa w czasie II Wojny Światowej” Autor: Joanna Ostrowska Wydawnictwo Marginesy Forma książki: papierowa, dostępna również w formie ebooka Gatunek: literatura faktu, dokument, historia
Ocena: 5/6
